Maandelijks archief: april 2017

18/4: Foto’s huis en Stolt Mat

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Op Facebook kom je allerlei mooie foto’s tegen. Zo kwam ik een foto tegen uit 1968 waarop ons huis te zien is.

Het rode huis met witte ramen

Vanaf de helling achter ons huis werd er geslalomd. Dat is nu totaal ondenkbaar omdat er nu allemaal huizen gebouwd zijn.

Een andere foto is van het gebouw waarin de winkel Stolt Mat nu gevestigd is (begane grond). Ik weet niet wanneer deze foto genomen is maar ik denk ook ergens in de jaren 60 of 70. Destijds zat er ook een levensmiddelenwinkel in: “Sjøholt Handel – Dagligvarer”

Het huis is nog grotendeels hetzelfde maar het huis links ervan staat er niet meer. Dat is nu parkeerplaats. Over de weg lopen is nu ook niet meer mogelijk: er is vanwege toename van het (vracht)verkeer en veiligheid een voetpad onder de weg gebouwd.

Janet

12-17/4: Pasen in Jønsbu

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Ze zeggen hier wel eens: «Endelig fredag.» (Eindelijk vrijdag), maar nu kunnen we zeggen: «Endelig påske.» (Eindelijk pasen). Lekker lang vrij, want in Noorwegen begint de pasen eigenlijk al een week eerder. Omdat witte donderdag en goede vrijdag alles dicht is en deze dagen als een zondag gevierd worden nemen veel noren er een paar dagen extra bij de dagen ervoor. Veel bedrijven houden hier ook rekening mee en is het rustig. Vakantietijd dus. Maar de winkel hield ik open. Pasen is voor een winkel als ik heb belangrijk. Ik heb dan ook een goede omzet gedraaid.

Woensdag na sluitingstijd pakten we de spullen in en gingen naar Jønsbu, ons hutje in de bergen. We waren benieuwd of we met de auto omhoog konden of niet. Maar we zagen een andere auto omhoog gaan dus dan konden wij ook wel. Dat is de eerste keer weer dit jaar.
Het eerste wat ik deed was onderzoeken of er een uil broedde in de uilenkast. Dat kun je ontdekken door langs de boomwand te schrapen waar de kast aanhangt. Zit er een uil in dan wordt het geluid als een dreiging van een roofdier gezien. Gert dacht dat er een uil inzat want er hing een vrij groot veertje aan de opening van de kast. En ja! Het rommelde in de kast en de uil vloog eruit. Het veertje dwarrelde een boom in. Geweldig dat er na een aantal jaren weer een uil in zit. Goed teken! Hierna hebben we de kast met rust gelaten.

Van mijn ouders was er post gekomen en nadat we ons in Jønsbu gein-stalleerd hadden las ik de superbrief aan Gert voor. Gezellig.

Mooie brief mam!

De volgende dag (witte donderdag) hebben we een «luier-dag» gehad. Eerst eens lang uitslapen.

    

Gert heeft nieuwe aanmaakblokjes gemaakt voor de kachel. Eerst karton knippen in kleine stukjes, een aantal op elkaar tapen en dan in smeltend kaarsvet leggen. Altijd handig om stukjes kaars hiervoor te bewaren. Deze blokjes branden lang. Hij heeft er een hele voorraad gemaakt zodat we weer even vooruit kunnen.

Ik heb veel gelezen. Het boek «Hadzji Murat» van Lev Tolstoj, wat we voor de leesgroep uitgekozen hadden, heb ik uitgelezen. Het kon me niet bekoren, maar ik heb me er doorheen geworsteld. Hierna heb ik gelezen in Jenny Lyng, een serie-romannetje wat door onze buurvrouw Elisabeth Havsund geschreven is: https://elisabethsh.wordpress.com/ Geen hoogdravende literatuur. De serie speelt zich af in 1904 vlak na de grote stadsbrand in Ålesund, waar heel veel mensen dagloos gewoorden zijn, omdat grote delen van de stad platgebrand werd. Daarom komen er in het boek wel veel herkenbare dingen voor.

Het was vreemd weer: het ene moment scheen de zon en konden we even buiten zitten; het andere moment sneeuwde het.

    

Goede vrijdag was het prachtig weer. We hebben een wandeling op sneeuwschoenen gemaakt naar Ansokseter.

    

Daar zijn we al zo veel vaker geweest, maar het blijft een geweldige plek, vooral als je aan komt lopen, dan zie je zo’n mooi plaatje. Ansokseter met op de achtergrond de schitterende bergen en de Synnylvsfjord.

    

    

We hebben daar heerlijk in de zon gezeten, koffie gezet, boterhammetje gegeten en ons weer verwonderd over de prachtige uitzichten en natuur om ons heen.

    

Via dezelfde weg zijn weer terug gelopen, uiteraard weer even langs bij het hutje bij Ringsetsæter waar het gastenboek ligt.

We hebben ‘s avonds nog in Jønsbu gegeten maar hebben vervolgens opgeruimd en zijn naar huis gereden. De volgende dag, zaterdag, ging de winkel namelijk weer open. We hebben ook deze dag nog een goede omzet gedraaid. En nadat we de winkel weer gesloten hadden gingen we weer terug naar Jønsbu. Wel een onderbreking van ons verblijf in Jønsbu, maar zo gaat dat als je een winkel hebt.

Eerste paasdag was het ook weer heel mooi weer. We konden lekker buiten zitten en een kopje koffie drinken.

    

Ook nu gingen de sneeuwschoenen weer onder en hebben we een wandeling gemaakt door het grote dal, Ringsetbotn, en het zadel Ringsetkloven. Daar zijn we in januari ook geweest, maar toen lag er minder sneeuw.

Zoals te zien is ligt er nu veel sneeuw: de naambordjes liggen diep verscholen in de sneeuw.

    

Zie ook deze link.

    

Het was een heerlijke wandeling. Doordat het dagen koud is geweest was de sneeuw enigszins hard en zakte je er niet diep in.

    

Het is een lang dal en het zadel lijkt ver. Vanaf de zijkanten is er sneeuw naar beneden gerold. Maar het zadel kwam steeds naderbij en toen we er waren kregen we weer prachtige vergezichten te zien.

    

Het steenmannetje op het hoogste punt in het zadel kwam ook nog net bovende sneeuw uit.

Hier zie je dezelfde steenman.

    

We waren er helemaal alleen! En het was er zo mooi! We werden er helemaal door ontroerd.

    

Het plan was eerst om verder het dal in te gaan naar Fjelladalen maar daar zagen we vanaf, het werd vrij stijl. Dus we besloten terug te lopen en ergens in het zadel koffie te gaan drinken. Maar eerst: Love is in the air! 🙂 <3

    

Op wat stenen uit de wind en in de zon en met uitzicht (hoe perfect wil je het hebben?) vonden we een mooi plekje om te zitten.

Zie je hem zitten?

Gert kookte sneeuw voor koffie. Ik had sinasappel meegenomen in «hapklare brokken». Want sinasappel en pasen dat hoort bij elkaar!

Hierna liepen weer terug door Ringsetbotn, dit keer langs de andere kant van de rivier.

We besloten een dierenspoor te volgen zolang als dat mogelijk was. Het leek een spoor van een veelvraat («jerv») te zijn.

    

We kwamen aan de voet van Jolgrøeggene en daar zagen we heel veel skisporen. Jolgrøhornet is een favoriete berg voor skiërs en op de heenweg zagen wij al heel wat skiërs omhoog gaan.

Bij Ringsetsætra schreef ik weer in het gastenboek en liepen we via de brug over de rivier weer terug naar Jønsbu. We hebben weer genoten van al het moois om ons heen.

Tweede paasdag was het iets minder zonnig maar toch goed weer. Gert heeft twee berken omgezaagd die zo hoog groeien dat ze de zon wegnemen bij het terras.

    

    

Hij had de zaagmachine niet bij zich dus het ging met de hand; nog een heel karwei.

De houtvoorraad is weer meer aangevuld. In de loop van de middag gingen we weer naar huis. Daar begon het ‘s middags te hagelen.

Nee, Koning Winter heeft de zijn greep om zijn seizoen nog niet losgelaten.

Janet

11/4: Nieuwe sneeuw en bezoek

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Wederom is er verse sneeuw gevallen. Maar net als de vorige keer op 5/4 bleef ook dit niet lang liggen. Zo gaat dat met sneeuw wat in de buurt van de lente valt.

‘s Avonds hadden we Gerald uitgenodigd om te komen eten. Dat was al een tijdje geleden dat we hem gezien hebben. Stephanie, de studente, hebben we ook te eten gevraagd.

Het werd een leuke avond waarbij we oude brillen hebben uitgeprobeerd. Dat hebben we vaker gedaan met bezoek en dat valt altijd in de smaak 🙂

    

De meesten staan Stephanie schattig 🙂

    

Janet

8/4: Etentje Bjørnar en Eva

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Het was alweer drie jaar geleden dat wij voor het laatst met elkaar gegeten hebben. De laatste keer was 1 maart 2014, bij Bjørnar en Eva thuis. En toen ik Eva laatst op de jaarvergadering van SFR zag hadden we het erover dat we weer eens af moesten spreken. Ik vatte de koe gelijk bij de hoorns en stelde een aantal data voor. Maar dat liep bijna fout. Ik had via FB contact met Eva gezocht. Zij antwoordde terug, maar dat antwoord heb ik niet gezien. Dus deze dag (8 april) stuurde ze me weer opnieuw een berichtje, of het nog wel pastte. Toen zag ik pas dat ze deze avond in gedachte hadden. Tuurlijk, we hadden geen plannen. Dus Gert kwam snel tot een menu en is op tijd naar huis gegaan om daar één en ander voor te bereiden.

Ik had een voorgerecht gemaakt: zalmmousse. Gert zorgde voor het hoofdgerecht: gepofde rode biet med geitenkaas, pittige spruitjes, taart met spinazie en wortel in twee lagen, quinoa met broccoli en een groene salade.

Ik had weer voor het nagerecht gezorgd: diverse stukjes kaas uit de winkel waaronder «Kraftkar» (een blauwschimmelkaas die uitgeroepen is tot ‘s werelds beste kaas) en kaasjes van Derinngarden, welke ecologisch en niet gepasteuriseert zijn. Lekker met noten, vijgen, gedroogde abrikoos en een glaasje port.

Blauwschimmelkaas Kraftkar ligt helemaal rechts

Tot slot een kop espresso met chocolade uit de winkel en een glas calvados.

Het werd een hele gezellige avond. En allerlei onderwerpen kwamen weer aan de orde: over haar nieuwe functie als burgemeester in Stordal (gekozen in 2015), Bjørnar’s nieuwe baan in Sykkylven, Gert’s werk in Stranda en mijn taken in het ziekenhuis in Ålesund en Stolt Mat. En veel meer.

Takk for enda en hyggelig aften, kjære Eva og Bjørnar!

De volgende dag zijn we naar Norddal geweest waar we een aantal waren op hebben gehaald, onder andere geitenvlees. Met de ferry moesten we over.

Janet

6/4: Opening nieuwe brandkazerne

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Vandaag werd eindelijk de nieuwe, lang verwachte, brandkazerne officieel geopend. Er zijn heel wat jaren voorbij gegaan tussen de eerste behandeling in de gemeenteraad tot het bouwen en realiseren ervan. Degenen die getuige waren van dit heugelijke feit was uiteraard het voltallige brandweerteam, de oude en de nieuwe brandchef, de chef van de afdeling techniek bij de gemeente, de burgemeester, de gemeenteraad en andere politici.

    

De voormalige brandchef Harald, die al die jaren bij het volledige proces betrokken was, hield een openingswoord en gaf een opsomming van het hele proces tot aan vandaag.

Burgemeester Knut hield ook een mooie speech en wenste iedereen veel succes met het nieuwe gebouw.

Hij kreeg de eer om de waterkraan open te draaien wat er voor zorgde dat de de lange brandslang zich vulde met water en de opgestelde brandweerauto’s een «welkomstdouche» over zich heen kregen.

    

Uiteraard werden er bloemen overhandigd en de nodige felicitaties.

    

Daarna kon men het hele gebouw doorlopen en kon men zien wat er allemaal aan nieuwtjes te zien waren. Ook in de auto’s kon men kijken.

Het was een mooie opening! Voor de overige inwoners van de gemeente zal er iets later in het voorjaar ook nog een open dag worden georganiseerd.

Janet

5/4: Drop, sneeuw en school

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

De winkel Stolt Mat loopt eigenlijk goed. We zijn steeds bezig nieuwe dingen te verzinnen. Nu gaat het allemaal om streekproducten maar er is één product wat absoluut niet uit de streek komt, maar wel met ons verbonden is: Nederlandse drop. Gert heeft een tijd geleden een grote doos met Venco-drop besteld via internet. Dit had hij gedaan zonder met me te overleggen want hij weet dat ik nogal streng ben als het om streekproducten gaat. Maar toen het via de post aankwam heb ik toch maar geprobeerd. En het verkoopt echt goed! Er was zelfs een vrouw die een foto van haar arm op haar Facebook had geplaatst. De arm toonde kippenvel. Dat kreeg ze spontaan toen zij het eerste dropje in de mond stopte 😊

Voor de verandering is er ook weer eens verse sneeuw gevallen. Ja, ja, ook hier doet april wat hij wil.

    

In het dorp krijgt de nieuwe school ook steeds meer vorm. Er is, door met name de oude generatie, weerstand geweest tegen het afbreken van de oude school en het bouwen van een nieuwe. Maar ik denk dat als hij eenmaal klaar en in gebruik is dan is «oude zeer» wel weer geweken.

De straat richting de school is ook aangepast. Het was een nogal kronkelige «inrit» wat voor het verkeer onveilig was.

Nu ziet dat er al beter uit.

Janet

1+2/4: Weekend thuis

2017

Dit weekend bleven we thuis. Zaterdag zaten we weer samen in de winkel. ‘s Avonds werd er door een plaatselijke vereniging een revy op-gevoerd. Het is uiteraard een optreden van amateuren, maar ach, dat mocht de pret niet drukken. En het dorpshuis zat bijna tot de nok toe vol!

‘s Avonds had dezelfde vereniging een dansavond georganiseerd. Samen met Stephanie gingen we daar naar toe. Het was een gezellige avond waar we veel hebben kunnen dansen. En waar we tot bijna het eind bleven 01.30.

Zondagochtend hebben we lang uitgeslapen. ‘s Middags hebben we de zolder eens opgeruimd. Dat was nodig. Veel dingen hebben we weg kunnen doen.

Maar we vonden ergens in een uithoek van de zolder ook een oud tijdschrift wat “URD” heette. Via via kreeg ik te horen dat het  vroeger een tijdschrift was voor vrouwen, wat gericht was op cultuur en enigszins politiek getint was. Grappig om te vernemen. Het was ook aan een vrouw gericht: Fru Hildur Gjørtz.

Wederom via via vernam ik dat Fru Hildur Marie Giørtz geb. Sæverud de oudste zus was van de bekende componist Harald Sæverud uit Bergen. Zij was ook de moeder van de oorlogsvlieger en latere chefvlieger bij de SAS, Fridtjov Sæverud Giørtz.

In een oude doos vond ik nog heel veel lapjes stof en stukjes zeehondenvel. Ik heb ze al zo lang op zolder liggen dat ik er toch niets meer mee doe. Ik heb op Facebook aangeboden dat dit gratis opgehaald kan wordne als iemand er belangstelling voor heeft. Binnen twee uur was het vergeven 🙂

Dit soort acties geeft een grote genoegdoening 🙂

Janet

31/3: Dode muis in huis

2017

Klik op de foto om die te vergroten

Een oud huis en muizen zijn vaak geen goede combinatei. Wij hebben een oud huis, maar of we blij met muizen moeten zijn… Nee. Daarom hebben we altijd muizenvallen in de ruimte tussen het plafond in de kelder en de vloer van de keuken. Want daar zitten ze het vaakst en zal daar ook wel een opening naar de buitenmuur zijn. Al heel wat muizen zijn er zo aan hun einde gekomen. Maar dit keer was het wel heel erg apart: hij bleef zodanig hangen dat zijn onderlijf aan het plafond bengelde. Het witte draadje is overigens bevestigd aan de muizenval.

Ik heb er toen een gedichtje van gemaakt die ik op Facebook plaatste:

Det var en gang ei lita mus
som bodde i et gammelt hus.
Koste seg langs vegg og mur
tok seg der en liten lur.
Fikk noe mat i form av ost
det var godt i vær med frost.
Men livet tok en snarlig slutt
og så hang han der, den lille gutt.

Er was eens een klein muisje
die woonde in een oud huisje.
Vermaakte zich tussen de muren
waar hij af en toe ging slapen.
Kreeg eten in de vorm van kaas
dat deed hem goed tijdens vorstdagen.
Maar het leven eindigde snel
en toen hing hij daar, die kleine jongen.

Janet

30/3: «Meddommer»

2017

Klik op de foto om die te vergroten

Zowel Gert als ik zijn gekozen tot «meddommer» op de rechtbank in Ålesund. Een «meddommer» is een persoon die naast de rechter zitting heeft in strafzaken, zeg maar mede-rechter. Het rechtssysteem in Noorwegen is er namelijk op gericht dat de verdachte ook berecht moet worden door «gelijkgezinden» uit de samenleving. «Meddommer» wordt ook wel «lekdommer» genoemd, oftewel leken-rechter. Er wordt geen speciale kennis verwacht van de mede-rechter, maar enige vorm van maatschappelijke betrokkenheid zal men wel moeten hebben. Men heeft verder dezelfde verantwoordelijkheid als de hoofd-rechter.

Als lekenrechter wordt je gekozen door de plaatselijke gemeenteraad. Iedereen kan in principe voorgedragen worden. Het gaat nooit om zeer zware delicten zoals moord, etc, maar om geweldsdelicten, drugs, diefstal of sexuele overtredingeng. Er is altijd één rechter die de zitting leidt en er zijn twee mederechters. Dat zijn altijd een man en een vrouw uit een verschillende gemeente.

Gert is een paar jaar geleden al als lekenrechter voorgedragen en gekozen. Hij heeft al een aantal strafzaken gehad en vond het super interessant om te doen. Vorig jaar werd ik ook voorgedragen en gekozen. Omdat er een nieuw gerechtsgebouw gebouwd is in Ålesund hebben alle lekenrechters de mogelijkheid gekregen om de rechtbank op een open dag te bezoeken. Die heeft op 4 januari al plaats gevonden en daar kwamen vrijwel alle lekenrechters kijken, uit alle gemeenten in de regio. We kregen informatie en een rondleiding in het nieuwe gebouw.

Een maand geleden kreeg ik via de mail een oproep voor mijn eerste rechtzitting. Je hebt de plicht om daarbij aanwezig zijn omdat de rol die je toegekend is je vanuit de maatschappij is opgelegd. Je moet wel een hele goede reden hebben om verval te melden. Gert ging deze dag in de winkel zitten. Alle gemaakte onkosten worden vergoed.

We ontmoeten de rechter in de zijkamer van de rechtbank. Daar kregen we te horen om welk delict het gaat. In dit geval ging het om sexuele overtreding van een minderjarige. Het duurde de hele dag. Gert heeft wel eens meegemaakt dat het langer duurde, over twee dagen. Ook moet je nog een keer terug om de straf te bepalen. Voor mij was dat op 5 april. We waren het er overigens allemaal over eens dat de verdachte gestraft moest worden.

Het was erg interessant om als mederechter deel te kunnen nemen. Ik zie al weer uit naar de volgende rechtzaak.

Janet

29+28/3: Stephanie en Einar

2017

Stephanie is nu een tijdje hier en is met haar mastergrad bezig van de universiteit in Nijmegen. Om haar plaatselijk wat bekendheid te geven had ik ervoor gezorgd dat zij een interview zou krijgen bij de plaatselijke krant. De krant had namelijk een tijdje geleden een artikel waarin ze schreven over jongeren die gingen studeren in Nederland en als dat interessante stof voor ze is dan kan het omgekeerd ook van interesse zijn. Een journaliste kwam langs bij Stolt Mat waar Stephanie te vinden is en stelde allerlei vragen.

Uiteraard moest er ook een foto gemaakt worden, buiten voor de winkel. Het woei en regende enorm. Een paraplu had zij niet maar die kon ze lenen van de journaliste. En zo kwam ze ook met haar gezicht op de voorpagina 😊

’s Avonds was er een voordracht in het dorpshuis van de bekende journalist Einar Lunde. Stephanie en ik zaten bij de kassa. Wat voor gratis entree zorgde 😊

Einar Hallesby Lunde (1943) is met name bekend van de televisie waar hij jarenlang het nieuws gaf voor de NRK. Hier begon hij in 1968 als zomerhulp en sindsdien is hij er gebleven. Hij is met name bekend van zijn verslaggeving in Afrika, maar ook van televisieacties als het om inzameling van geld voor bepaalde doelen ging. Hij wordt gezien als één van de meest zeer geloofwaardige nieuwslezers en journalisten. Hij heeft ook in Afrika een enorme reputatie opgebouwd en heeft de meeste bekende leiders wel geinterviewd waaronder Nelson Mandela, Desmund Tutu en anderen. Hij heeft altijd zeer gestreden tegen het apartheidsregime wat er voor gezorgd heeft dat hij op de doodslijst kwam te staan. Na 42 jaar verliet hij de NRK vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Hij organiseert nu onder andere reizen naar Afrika.Het was een zeer indrukwekkende bijzondere en interessante avond.

Einar heeft een geweldige gave om mensen aan zich te binden. Hij heeft een hele warme persoonlijkheid en iedereen die binnen kwam schudde hij de hand. De avond vloog om en we namen sterke indrukken mee naar huis!

Janet