Maandelijks archief: februari 2017

14-16/1: Sneeuw, val en bezoek

2017

Op zaterdag 14 januari ging Gert naar de winkel en ik naar de sportschool om met een groep te roeien en andere trainingen te doen. Er is veel sneeuw gevallen de laatste dagen. Eindelijk een beetje winter. Op de sportschool kreeg ik een klein ongelukje: tijdens een oefening mistte ik mijn balans en viel schuin achterover met mijn rechter ribbenkast op de achterste hoek van de roeimachine. Uff! wat deed dat zeer! En ik kreeg even geen adem! Had ook moeite met ademhalen daarna. Na een tijd op de grond te hebben gezeten met een aantal van de medecursisten rondom me heen die hulp gaven, kon ik weer gaan staan. Ik werd op een bankje gezet en moest daar even bijkomen. Toen ging het wel weer en wilde ik verder trainen. Maar daar wilde de instructeur niets van weten: „Je gaat contact opnemen met de dokter en volgt diens instructies!“. Dus ik eindigde de training, ging eerst naar de winkel om het Gert te vertellen, toen naar huis en belde de dokterspost. Diverse vragen werden gesteld. Ik had geen zin om helemaal naar Ålesund te rijden voor het maken van een røntgenfoto: het zou aan de behandeling toch niets uitmaken of er ribben gekneusd of gebroken waren. In beide gevallen is het een concervatieve behandeling: rust houden en pijnstillers nemen. We spraken af dat ik het aan zou zien en als het toch erger werd ik altijd weer contact op kon nemen. Ik heb me gedouched en ben naar Stolt Mat gegaan, waar de nodige sneeuw lag en waar Gert zat en het allemaal aanhoorde. Ik baalde ervan want nu kan ik de komende dagen, wellicht weken, niet trainen vanwege de pijn. Dus nu op gezette tijden paracetamol en ibufrofen slikken.

‘s Avonds kregen we bezoek Marit en Reidar. We hadden overwogen om af te zeggen, maar nee, het is altijd gezellig met hen. We kregen prachtige tulpen, die lang hebben gestaan.

Zondag 15 januari was het een prachtige dag. Nog veel meer mooie sneeuw bijgevallen. Heel graag hadden we willen skiën maar door de pijnlijke ribbenkast kwam daar jammer genoeg niets van. Daarom hebben we een heel eind gewandeld in het dorp, om toch lekker buiten te zijn. Dat was zo mooi!

Langs het haventje,

het kerkhof,

    

de voormalige priesterwoning,

Lerkelunden (gekozen tot 1000-jaarsplek in het jaar 2000),

over Giskemo, langs het verpleeghuis,

door het straatje bij het dorpshuis

en weer terug naar huis,

die met haar rode kleur eruit knalt in de witte sneeuw. De fiets was bijna niet terug te vinden.

Aan de dakrand hingen ijspegels.

Maandag 16 januari had ik eigenlijk moeten werken maar ik heb me ziekgemeldt t/m woensdag 18 januari. Ik kon echt niet werken. Het was een hele mooie zonnige dag.

    

   

En de zon kwam weer boven de bergkam uit waardoor de zon in de kamer komt schijnen.

Janet

12/1: Mitt Elskede Barn

2017

Sigrid

Bij toeval kwam ik eens over een film te weten die „Mitt Elskede Barn“ heet (Mijn geliefde kind). De film, eerder een documentaire,  gaat over een jonge vrouw die door haar vader jarenlang fysiek, geestelijk en sexueel misbruikt is. Niet alleen zij, maar ook haar oudere zus die op volwassen leeftijd verslaafd raakte en zelfmoord heeft gepleegd. De hoofdpersoon in de film, Sigrid, is ook degene waar het verhaal in realiteit om draait. Zij wordt grotendeels geinterviewd, maar ook anderen rond haar: haar moeder, haar lerares van de lagere school, vriendinnen, haar man. De film begint met dat Sigrid haar koffers pakt omdat ze veroordeeld is tot 9 jaar gevangenisstraf ivm de moord op haar vader.

Omdat de plaatselijke bioscoop vaker een thema-avond heeft georganiseerd waar een film getoond is met een speciaal thema, gevolgd met debat, dacht ik dat dit ook een bijzondere film zou kunnen zijn om een thema-avond, in samenwerking met de bioscoop, te organiseren. Ik nam contact op met Gunnhild van de vrijwilligersorganisatie en met Kjetil van de bioscoop. Zij vonden het een goed idee.

Ik heb contact opgenomen met vijf deskundigen uit Ålesund en omgeving: een specialist van de kinderafdeling, iemand van de politie, iemand van de kinderbescherming, iemand van „Statens barnehus“ (een plek waar kinderen opgevangen worden als zij te maken hebben gehad met incest of andere overgrepen) en een psychiatrisch verpleegkundige die ervaring heeft vanuit het centrum voorsexueel misbruik en verkrachting. Zij wilden allemaal graag meedoen om in het panel plaats te nemen.

Ik heb diverse kranten een persbericht gestuurd en sommige kranten hebben het ook opgenomen. Na aanleiding daarvan meldde zich ook een persoon die in dezelfde situatie had gezeten als Sigrid in de film en die die avond ook aanwezig wilde zijn en haar ervaringen vertellen. Zij vond het heel goed dat er aandacht besteedt werd aan dit thema!

De avond werd heel goed bezocht: er kwamen rond 140 mensen. Vanuit de hele regio kwamen ze. Zowel leken als mensen die beroepsmatig met kinderen omgaan.

Ik heette iedereen eerst van harte welkom waarna de film getoond werd. Daarna was er een korte pauze waar men koffie en iets erbij kon nuttigen. Vervolgens werd het panel voorgesteld en konden de mensen vragen stellen onder mijn leiding.

De avond duurde al met al drie uur. Het verliep allemaal heel goed en de aanwezigen stelden goede vragen en ze kregen goede antwoorden. Ook kregen ze gerichte handvatten en inzicht in welke symptomen kinderen kunnen tonen die met dit onderwerp van doen hebben gekregen

Ik ben heel blij dat dit thema is aangeroerd en onder de aandacht is gekomen.

Janet

31/12-1/2: O/N bij Ellen en Adri

2016-2017

Oud en nieuw hebben we bij Ellen en Adri gevierd. Het was al veel te lang geleden dat wij hen gezien hadden. En het werd heel erg gezellig. Over van alles en nog wat zitten kletsen, lekker gegeten (hertenvlees 🙂 ) en heerlijke koffie met bananen/caramelsaus genuttigd die ik mee had genomen.

    

Na het eten hebben we foto’s gekeken, gedanst en een wandeling buiten gemaakt: langs de weg richting het meer (waarop koude winters geschaatst wordt) en een woonbuurtje in. Er lag geen sneeuw. Toen we thuis kwamen was het bijna 00.00 uur en konden we vanuit het raam of de voordeur genieten van het vuurwerk wat anderen gekocht hadden en afstaken. We bleven nog een even op tot een uur of half twee en gingen toen naar bed. Het was goed geweest.

    

Toen we de volgende dag wakker werden lag er een dun laagje sneeuw en nog meer op 2e januari. Eindelijk een beetje winter!

Auto bijna niet te zien

Janet

24-27/12: Kerst in Jønsbu

2016

Na een heftige drukte in de winkel konden we op 24 december om 13.00 uur eindelijk de de winkel sluiten en naar Jønsbu vertrekken. Er was veel sneeuw gevallen en de pulk was zwaar.

Er zat niet alleen extra eten in voor drie dagen in Jønsbu maar ook een accu (40 kilo?) die we afwisselend met de andere accu aan moesten sluiten aan het zonnepaneel. Omdat er in de wintermaanden weinig direct zonlicht is wordt de batterij via het zonnepaneel (te) weinig opgeladen en raakt de batterij leeg als we het licht aan hebben, wat we in de winter vanwege de kortere dagen eerder aandoen. Dus het was een heel gesleep. Ik had daarnaast mijn rugzak ook goed vol. Maar we kwamen aan! Binnen hebben we de kachels snel aan gedaan en kregen het lekker warm (ook al was het buiten niet extreem koud!).

Kerstavond had Gert een heerlijke goulash gemaakt van hertenvlees. Superlekker! En nu we het over eten hebben kan ik gelijk het kerstmenu vermelden, wat Gert in zijn geheel gemaakt heeft:

  • Garnalen met reker med grapefruit en peterselie

  • Bolletjes geitenkaas met olijven, sinasappelschil en pistachenootjes
  • Aardappel met kerrie, geitenkaas en zalm

  • Rode bietenpuree met estragon en koekjes van parmesaanse kaas

  • Kruidenrisotto met cottagecheese en knapperig  uitgebakken ham
  • Gebakken brood met Kraftkar (’s werelds beste kaas – uit Noorwegen) en rozemarijn
  • Espresso met een glas calvados

Allemaal erg lekker kleine hapjes, uiteraard vergezeld van een goed glas wijn. Tweede kerstdag aten we de rest van de hertenvleesgoulash.

De dagen hebben we heel lui doorgebracht. Ik heb veel gelezen en diverse boeken uitgelezen van onder andere de leesgroep (Stiklingen, Jenny Lyng, Rakels bok).

Gert heeft buiten een goed pad naar het buitentoilet gegraven.

‘s Avonds hadden we buiten een paar kaafakkels aan om nog meer een kerstsfeer te creëren.

3e kerstdag hebben we na thuiskomst het huis eens onderhanden genomen. We hebben allebei flink gepoetst en als twee wervelwinden gingen we aan de gang. Ik heb onder andere de kelderverdieping flink schoongemaakt en Gert onder andere de ingang en voordeur.

28 december waren we weer open met de winkel. Toen heb ik eindelijk een beetje de boekhouding kunnen doen want daar ben ik bijna niet aan toe gekomen. En voor we het wisten waren de kerstdagen alweer voorbij!

Janet

19/12: Kerstafsluiting Rotary

2016

Vanavond hadden we kerstafsluiting van de Rotary. Dit was de laatste keer dat we samen kwamen in he tnieuwe jaar. Traditiegetrouw was de tafel mooi gedekt en iedereen nam wat eten mee wat op de buffettafel werd uitgestald. Iedereen kon zich voorzien.

Na het buffet verplaatsten we ons naar de salon, waar koffie met taart, crème-rijstepap en frambozensaus klaar stond. Uiteraard was er ook een loterij maar dit keer viel ik niet in prijzen.

De volgende vergadering is weer op 9 januari 2017.

Janet

17/12: Kerstconcert en grillhytta

2016

Sinds een aantal maanden bereidt ons koor zich voor op het jaarlijkse kerstconcert. Deze foto is gemaakt op de allerlaatste oefenavond in 2016:

Net als vorig jaar werd dat weer een samenwerking tussen Magne Fremmerlid, Charlotte Fongen (een echtpaar was erg bekend zijn in de noorse operawereld).

Ørskog Brass en Ørskogkoret waren ook weer van de partij. Vorig jaar had Magne helaas geen stem om te zingen, maar dat had hij dit jaar wel!

    

    

Het werd een heel mooi concert en optreden.

    

    

En ondanks dat ons koor aardig gekrompen is sinds de zomer brachten we voldoende volume ten gehore.

    

Het publiek was na afloop zeer tevreden en vond dat we goed gepresteerd hadden. Dat vond ik ook en het was heerlijk om te zingen!

Na het concert gingen we naar Marit en Reidar waar we de jaarlijkse samenkomst in de grillhut hadden. Het werd een hele gezellige avond, met leuke mensen, zoals elk jaar.

Het werd niet echt laat; wij gingen als eersten weg, werden zelf thuisgebracht door een zoon en vriend van één van de gasten.

Janet

12/12: Ontwikkelingen Stolt Mat

2016

De laatste werkdag in het ziekenhuis voor de kerst. Ik kreeg een cadeau van Sara, een leerling verpleegkundige die ik de laatste drie maanden heb begeleid in haar stage. Ze gaf me een mooie bos rozen en eigengemaakte „fløtekaramell“ (caramelsnoepjes) gebaseerd op onder andere slagroom en suiker. Ze waren heel erg lekker.

    

De laatste weken voor kerst hield ik Stolt Mat langer open. Ik heb veel opdrachten van bedrijven binnen gekregen om kerstpakketen te maken; meer dan vorig jaar. Van de plaatselijke bank, een plaatselijk bouwbedrijf, een betonbedrijf, de kerkparochie,een gezondheidsinstelling en ook de nodige waren die via de post gezonden moesten worden aan particulieren. Ik leverde de pakketten zelf af wat zeer op prijs werd gesteld. Ik kreeg schouderklopjes voor de goede service 🙂

    

En ik heb het ook echt druk gehad  in de winkel. Meer klanten dan vorig jaar die mijn producten als kerstcadeaus hebben gekocht. De omzet is dan ook hoger dan vorig jaar. Daar ben ik natuurlijk blij om!

Nieuw in de winkel is ook Edel Frue, een kaas alla camembert van Tingvollost …

… en koffie van Jacu met een eigen logo van Stolt Mat erop.

Januari zal een rustige maand zijn maar we gaan rustig verder in 2017!

Janet

12/12: Uitreiking PHF Rotary

2016

Vanavond was het een speciale Rotary-avond. Voor zo’n speciale avond draga ik graag de presidentketen 🙂 Ten eerste hielden twee leden een voordracht over zichzelf, wat een „ego-voordracht“ wordt genoemd. Een ego-voordracht wordt altijd gegeven door de nieuwe leden zodat de rest van de clubleden het nieuwe lid beter leren kennen. Aan de orde kunnen komen zoals waar iemand geboren is, familiesamenstelling, opleiding, beroep, hobby’s, etc. Maar de nieuwe leden daarentegen weten vaak niet veel van de leden die al jarenlang lid zijn. Daarom zijn wij begonnen met zgn. mini-ego-voordrachten. Twee leden kregen vanavond die mogelijkheid: Rolv, die binnenkort 95 jaar wordt en Johan. Beiden hebben een grote rol gespeeld bij het oprichten van de Rotaryclub in Ørskog in 1980). De vrouw van Rolv was er ook. Ze zijn binnenkort 65 jaar getrouwd.

    

Daarnaast was het om een andere reden een speciale avond. Twee leden zouden een PHF uitgereikt krijgen. PHF staat voor Paul Harris Fellow. Deze erkenning werd in 1957 gelanseerd en is een erkenning of eerbewijs door Rotary Interntional opgericht. Hij kan uitgereikt worden aan zowel Rotaryleden maar ook personen die geen lid zijn van Rotary, voor het (vaak) jarenlange werk wat ze doen of gedaan hebben voor Rotary of andere delen in de samenleving. PHF kan alleen aan inviduele personen worden uitgereikt; niet aan organisaties of bedrijven. De plaatselijke Rotaryclub vraagt de PHF aan, die bestaat uit een certifikaat, medaille en een jas-pin. Een persoon kan vaker dan één keer een PHF krijgen.

Voor deze avond hadden we ook diegenen uitgenodigd die reeds eerder een PHF van onze club gekregen hebben, waaronder de redacteur van de plaatselijke krant. Hij kon gelijktijdig mooi een stukje voor de krant schrijven.

De president vraagt de aanwezigen te gaan staan en deelt mee wie de PHF uitgereikt krijgt.

    

De twee personen die de PHF kregen uitgereikt waren Åse Kristine en Johan. De laatste kreeg deze zelfs voor de vijfde keer! Ivar, de vorige president reikte de PHF uit aan Johan en ik als huidige president aan Åse Kristine.

    

    

Beiden waren zeer verrast, maar aan deze geëngageerde mensen was de prijsuitreiking zeer op zijn plek.

Beiden kregen een bos bloemen en ook het bruidspaar krreg een bos mee naar huis.

Tot slot werd er door en voor de plaatselijke krant nog een foto gemaakt.

Voor mij was het een hele eer om de PHF uit te reiken. We hebben inmiddles een andere persoon voorgedragen welke we uit gaan reiken op de allerlaatste avond dat ik president zal zijn, 19 juni.

Janet

10-12/12: Jønsbu

2016

Een weekend met twee nachten naar Jønsbu van zaterdag tot maandag, omdat ik maandag geen dienst in het ziekenhuis had. Het werd een fijn weekend waarin er niet veel op het programma stond. Er lag wel sneeuw maar niet extreem veel. Dus lekker lezen en schrijven en een klein tochtje.

Het hertengewei hebben we versierd met kerstlichtjes. Zo komen we een beetje in kerststemming. Over geweien gesproken: daar hebben mijn vriendin Mary en ik een speciale verhouding mee. Tijdens een bezoek van haar aan mij in Noorwegen een aantal jaren geleden zijn we eens een paar dagen op pad geweest. Tijdens een bezoek aan een hotel/restaurant kwamen we onder een hertengewei te zitten; iets wat we eerst niet in de gaten hadden. Maar één van ons maakte de ander erop attent en toen het gewei in beeld kwam schrok de ander enorm (corrigeer me als ik het niet goed vertel Mary, maar zo zit het in mijn herinnering), tot grote hilariteit van de ander. Daar hebben we achteraf altijd hartelijk om moeten lachen 🙂 Sinds die tijd moet ik altijd aan Mary denken als ik een hertengewei aan een muur zie hangen.

De foto van het verlichte gewei heb ik natuurlijk naar Mary gezonden. En hoe toevallig: in het boek wat ik las van de leesgroep las ik dat de hoofdpersoon ook een maaltijd nuttigde onder het hertenhoofd (hjortehodet): “Etter å ha sittet i lokalet en liten stund, like under hjortehodet…” (Nadat ik een tijdje in het restaurant zit, direct onder het hertenhoofd,…).

Leuk 🙂

Janet