2017

Sigrid

Bij toeval kwam ik eens over een film te weten die „Mitt Elskede Barn“ heet (Mijn geliefde kind). De film, eerder een documentaire,  gaat over een jonge vrouw die door haar vader jarenlang fysiek, geestelijk en sexueel misbruikt is. Niet alleen zij, maar ook haar oudere zus die op volwassen leeftijd verslaafd raakte en zelfmoord heeft gepleegd. De hoofdpersoon in de film, Sigrid, is ook degene waar het verhaal in realiteit om draait. Zij wordt grotendeels geinterviewd, maar ook anderen rond haar: haar moeder, haar lerares van de lagere school, vriendinnen, haar man. De film begint met dat Sigrid haar koffers pakt omdat ze veroordeeld is tot 9 jaar gevangenisstraf ivm de moord op haar vader.

Omdat de plaatselijke bioscoop vaker een thema-avond heeft georganiseerd waar een film getoond is met een speciaal thema, gevolgd met debat, dacht ik dat dit ook een bijzondere film zou kunnen zijn om een thema-avond, in samenwerking met de bioscoop, te organiseren. Ik nam contact op met Gunnhild van de vrijwilligersorganisatie en met Kjetil van de bioscoop. Zij vonden het een goed idee.

Ik heb contact opgenomen met vijf deskundigen uit Ålesund en omgeving: een specialist van de kinderafdeling, iemand van de politie, iemand van de kinderbescherming, iemand van „Statens barnehus“ (een plek waar kinderen opgevangen worden als zij te maken hebben gehad met incest of andere overgrepen) en een psychiatrisch verpleegkundige die ervaring heeft vanuit het centrum voorsexueel misbruik en verkrachting. Zij wilden allemaal graag meedoen om in het panel plaats te nemen.

Ik heb diverse kranten een persbericht gestuurd en sommige kranten hebben het ook opgenomen. Na aanleiding daarvan meldde zich ook een persoon die in dezelfde situatie had gezeten als Sigrid in de film en die die avond ook aanwezig wilde zijn en haar ervaringen vertellen. Zij vond het heel goed dat er aandacht besteedt werd aan dit thema!

De avond werd heel goed bezocht: er kwamen rond 140 mensen. Vanuit de hele regio kwamen ze. Zowel leken als mensen die beroepsmatig met kinderen omgaan.

Ik heette iedereen eerst van harte welkom waarna de film getoond werd. Daarna was er een korte pauze waar men koffie en iets erbij kon nuttigen. Vervolgens werd het panel voorgesteld en konden de mensen vragen stellen onder mijn leiding.

De avond duurde al met al drie uur. Het verliep allemaal heel goed en de aanwezigen stelden goede vragen en ze kregen goede antwoorden. Ook kregen ze gerichte handvatten en inzicht in welke symptomen kinderen kunnen tonen die met dit onderwerp van doen hebben gekregen

Ik ben heel blij dat dit thema is aangeroerd en onder de aandacht is gekomen.

Janet