Maandelijks archief: maart 2019

25/11: Snaufjellet

2018

Gert is een aantal dagen in Nederland. Martin, zijn vriend die in Spanje woont, is ook in Nederland en ze hadden afgesproken om een aantal dagen samen door te brengen. Ik had genoeg te doen maar zondag had ik zin om Snaufjellet (893 mtr) op te gaan. Er is nog maar heel weinig sneeuw gevallen, maar gevroren heeft het zeker.

De tocht begint bij een zagerij. De bordjes wijzen de route.

Bij Gamlesetra (410 mtr) heb je een mooi uitzicht over Sjøholt, Storfjorden, Liafjellet en Gausneset.

Rode stokjes in de grond wijzen de weg naar de top. De natuur heeft mooie herfstkleuren.

Bijna bij de top is de grote „varden“ (steenman) te zien.

Vanaf de top is het uitzicht ook adembenemend. Wat woon ik toch in een prachtige omgeving!

Na een korte koffiepauze begin ik aan de terugweg, maar eerst loop ik naar de „afgrond“. Gert en ik zijn hier in maart 2018 ook geweest. Toen lag er heel veel sneeuw, en de „afgrond“ zag er toen heel anders dan nu. Er lag nog sneeuw van vorig jaar omdat dat deel vrijwel het hele jaar in de schaduw ligt.

Via een lager gelegen topje loop ik via de bergkan terug naar Gamlesetra. Maar onderweg kom ik hele mooie „vries-fenomenen“ tegen.

Bij Gamlesetra neem ik weer een korte koffiepauze: ik wil nog niet de „bewoonde“ wereld in. Nog even in de stilte bijven. Maar ja, daar kan ik niet eeuwig blijven zitten, dus weer op weg naar huis.

Janet

23/11: Ørskogkoret

Dit jaar zouden we bepalen hoe de toekomst van het koor er uit zou gaan zien. Dat werd op de jaarvergadering beslist. We kwamen samen op de vrijwilligerscentrale. De vergadering werd door Pål geleidt.

Het was duidelijk: we gaan het koor afwikkelen. Dat is natuurlijk triest, na 108 jaar geen koor meer in Ørskog, maar ja, als er geen nieuwe leden komen dan houdt het op.

Na de vergadering „vierden“ we het met een maaltijd en gezellig samenzijn.

Odd hield na het etentje nog een woordje en vertelde in het kort over de geschiedenis van het koor; met koorpet op, natuurlijk!

Het was geweldig om in het koor mee te hebben gedaan. Dankzij het koor heb ik veel mensen in het dorp leren kennen en ben ik op die manier ook echt geintegreerd in de samenleving. Daarom is het weemoedig dat het koor afgesloten wordt, maar het is niet anders!

Janet

22/11: Leesgroep

2018

De leesgroep was zo goed als helemaal compleet. De enige die er niet was, was Brit.

We lazen het boek „Med livet foran seg“ (vrij vertaald Met het leven voor zich) van Émile Ajar, synoniem van de franse schrijver Romain Gary. Prachtig boek.

Vier verschillende uitgaves van hetzelfde boek

Dit was de laatste leesgroep van 2018. Ik heb de groep aangegeven of ik niet weet of ik volgend jaar nog even actief kan zijn. Er zijn zoveel politieke zaken die ik moet lezen en voorbereiden, naast alle andere activitetien, dat ik niet altijd evenveel tijd heb om boeken te lezen. Maar we zullen zien hoe het gaat.

Voor de volgende keer lezen we in elk geval „Et helt liv“ av Robert Seethaler (Oostenrijk).

Janet

10+11/11: Jønsbu

2018

Na het sluiten van de winkel pakten we de spullen in en reden we naar Jønsbu om daar een nachtje te overnachten. Zaterdag heeft Gert de uilenkast schoongemaakt. Daar zat dit jaar en vorig jaar geen gebroed in. Maar hij moet wel weer schoon worden gemaakt voor het geval ze er in 2019 gaan broeden.

Het is altijd een heel gedoe om er goed bij te komen. De lange trap moet er aan te pas komen. Eerst het deksel open en de inhoud eruit halen met een schepje.

Ik vond er veel kleine veertjes in.

Daarna werd de bodem weer gevuld met houtzaagsel. Daar gebruiken we zaagsel voor wat we ook in de toiletemmer gebruiken.

We hebben het er wel eens over gehad maar we hebben eigenlijk wel zin om een goede bank in de kamer te hebben. ‘s Avonds hebben we via internet gezocht en een uur later was er een bank besteld. Deze is het geworden:

Zondag lekker uitslapen en hebben we later nog een rondwandeling gemaakt. Ik wilde graag naar de plek waar we met de pasen met de tent overnacht hebben.

Het was even zoeken. De bomen die destijds op een kluitje stonden, was uit evenwicht gekomen want eentje was er omgewaaid.

Het uitzicht echter was nog steeds even mooi. Op de hoogste bergtoppen was er al sneeuw gekomen. Via Ringsetseter liepen we terug.

Er was een naambordje gevallen en Gert heeft die zo goed en zo kwaad als het ging weer enigszins vastgezet. Volgende keer maar een keer hamer en spijkers meenemen.

Weer terug bij Jønsbu pakten we de spullen in en gingen naar huis. ‘s Avonds had ik een vergadering van de partij en maandag had ik weer een dienst in het ziekenhuis.

Janet