Maandelijks archief: maart 2018

11/3: Topje: Snaufjellet 893 mtr

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Mooi weer vandaag dus we gingen er op uit nadat we uitgeslapen en een lekker ontbijt genuttigd hadden. Ik had een tocht op sneeuwschoenen in gedachten: Snaufjellet op. Dat is een berg die we vanaf ons huis kunnen zien en die 893 mtr hoog is.

We parkeerden de auto bij Valgermo. Daar gaat het eerst kronkelig omhoog via een tractorpad in het bos, richting een klein huttengebied, Lisetsetra.

     

Het pad was al veel gebruikt door zowel skiërs als wandelaars. De sneeuw was gelukkig redelijk hard waardoor je niet zo diep wegzakt. We haalden een skiër in.

Aanvankelijk was het koud en had ik wollen trui en dito handschoenen aan. Maar door het stijgen en doordat we in de zon kwamen konden trui en handschoenen weldra uit.

     

We zagen diverse skisporen in de sneeuw die we volgden. We wisten dat die naar de top zouden gaan.

     

 

 

Op hoogte kregen we ook steeds meer uitzicht, ook omdat we boven de boomgrens kwamen. Prachtig die witte vlakte.

     

Ook kregen we mooi zich op Storfjorden en op Sjøholt.

Sjøholt op de achtergrond

Sommige partijen waren stijler dan anderen, dus we pauzeerden regelmatig om even op adem te komen. Maar al ras zagen we de grote steenman op de top van Snaufjellet. „Snau“ betekent trouwens „kaal“ dus Snaufjellet betekent “De kale berg”.

     

Bij de steenman aangekomen installeerde Gert zich om er daarna sneeuw te koken voor de koffie.

Ik liep nog een stuk verder richting het hoogste punt, want de steenman staat niet helemaal op de top. Dat was nog een redelijk stuk lopen.

Het hoogte punt is niet echt een topje: vanaf het hoogste punt is er een afgrond te zien. Toen ik daar dan ook bijna aangekomen was kreeg ik kriebels in mijn buik: ik zag “barsten” in de sneeuw.

Zichtbare barsten in de sneeuw

Dat doet de alarmbellen rinkelen. Want dit duidt er op dat er sneeuw over de rand hangt. Die rand was ook goed te zien toen ik naar rechts keek. Daar zie ik duidelijk dat er sneeuw over de rand „hangt“. Dit heet in het noors „snøskavle“. Deze worden veroorzaakt doordat sneeuw zich door de wind ophoopt in de luwte van een bergkam/bergrand. Kom je te dicht bij de rand dan kan de sneeuwrand afbreken en wordt je door de massa meegenomen. Op deze foto zie je een goed voorbeeld (van internet gehaald).

“Skavle”

Ik nam rustig een paar stappen achteruit en ben omgekeerd. Op veilige afstand van de afgrond maakte ik nog een paar foto’s van de omgeving.

Høgsvora, Lauparen en Grytavassbotn waren ook goed te zien.

Bijna teruggekeerd bij Gert zag ik dat de skiër, die we eerder hebben ingehaald, ook gearriveerd was. Hij was al weer bezig aanstalten te maken om weer af te dalen. En er kwamen nog twee andere skiërs aan.

Wij genoten eerst nog van een kop koffie en een boterham, en genoten van het uitzicht.

     

Het was koud op de top en de jas moest aan. In de luwte van de steenman konden we een beetje zitten, maar we besloten al ras om ook met de afdaling te beginnen. We kozen een iets andere route terug. Op weg naar beneden ontmoeten we een vierde skiër omhoog. Het is een favoriete berg; zowel zomer als winter.

     

Weer bij Lisetsetra aangekomen hadden we geen zin om meteen naar de auto te gaan.

Het was nog vroeg en het was nog licht. Onder een dennenboom gingen we zitten en kookten we nog weer wat water en dronken een kop koffie. Hierna ging het naar de auto en weer terug naar huis.

     

We hebben 10,23 km gelopen. Zonder de pauzes meegerekend hebben we er 3 uur en 20 over gedaan. Hier zie je de hele route.

     

We hebben samen weer een superfijne dag gehad! Echt genoten! 🙂

Een paar dagen geleden maakte ik een foto van Snaufjellet met de volle maan erboven. Toen ik de foto maakte wist ik nog niet dat we vandaag op de top zouden staan.

Snaufjellet in de maneschijn

Janet

 

10/3: Kunsttentoonstelling

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

De kunstvereninging in ons dorp heeft weer een tentoonstelling georganiseerd in Ørskog Kulturhus.

Voorheen heette het gebouw „Samfunnshus“ (Dorpshuis), maar de naam is veranderd in „Cultuurhuis“. Dat heeft te maken met het gemakkelijker verkrijgen van subsidies.

Er was een officiële opening en Asbjørg opende deze door de kunstenaars te introduceren.

Ze had voor elke kunstenaar een kleinigheidje gekocht uit mijn winkel. Het was mogelijk om koffie en taart te kopen.

Van vier kunstenaars hingen er diverse schilderijen. We hebben een schilderij gekocht van de kunstenares Ingrid Nedregård.

De titel van het schilderij is „Waternymfen“: twee vrouwen met hun kind.

Het schilderij hangt inmiddels in huis.

Janet

9/3: Sneeuw, ets en klaverjassen

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Er is na een tijd dat er geen sneeuw gevallen is, vannacht een dun laagje gevallen. We weten dat de winter aan zal houden. Ik heb er geen moeite mee.

Vandaag kwam de ets van Annar Eggen in de bus. Deze had ik gekocht via de noorse marktplaats. De ets sprak me heel erg aan en omdat hij niet veel geld kostte heb ik hem gekocht.

     

Annar Eggen is een noorse schilder die in 1897 in Trondheim geboren en getogen is. Hij overleed in 1977. Zijn motieven worden met name gemaakt van dorpen en berggebieden, maar ook franse en italiaanse natuur en steden heeft hij geschildert. Er is verder niet zo heel veel van hem bekend.

Vandaag zat ik in de winkel (Stolt Mat) en om te laten zien dat we open zijn zet ik dit bord altijd bij de weg.

Op de achtergrond het oude karakteristieke hotel in Zwiterse stijl wat in het centrum van Sjøholt staat en waar Stolt Mat vlak naast ligt. In het hotel hebben in het verleden belangrijke gasten overnacht waaronder Koninging Wilhelmina.

‘s Avonds kwamen Hilde en Harry op bezoek. We hadden een tijdje geleden afgesproken dat we zouden klaverjassen. Dat was heel erg lang geleden dat wij hebben geklaverjast, maar we zaten er zo weer in.

Het werd een erg leuke avond met twee rondjes klaverjassen.

Janet

7/3: Krachtinzet tegen kanker

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Minstens één op de drie personen die kanker overleven krijgen te maken met late schade-effecten van de behandeling. Dat kan per persoon verschillen. Dit jaar zamelt de noorse kankervereniging geld in voor juist het verbeteren van leven voor mensen die een vorm van kanker hebben doorgemaakt.

De vrijwilligerscentrale stond voor de organisatie waar je je op kon geven of je collectant wilde zijn. Daar wilde ik aan mee doen. Bij de vrijwilligerscentrale moest men zich melden. Daar kregen we een collectebus en ID-batch.

Op een sticker kon je aangeven voor wie je wilde lopen. Er gingen dieverse mensen door mijn hoofd maar ik wilde voor voor mijn zus Jennie lopen.

“Ik loop voor Jennie, mijn zus.”

Samen met Helge als chauffeur en Grethe als collectantmaatje namen we een wijk in ons dorp voor onze rekening.

In totaal hebben de inwoners van onze gemeente 54628 kr gegeven = 5702 Euro.

Janet

5/3: Hanen jaarvergadering

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

De jaarvergadering van HANEN was gepland bij ons in de buurt. Ik was zo sukkelig dat ik een uur eerder dan de rest kwam omdat ik me helemaal op de klok verkeken had ☹

We kregen eerst een rondleiding in het NMK: Norsk Maritim Kompetansesenter. Dit is een onderwijsinstelling waar alles draait om de maritieme sector. Studenten leren er de laatste technische snufjes en via een simulator leert men hoe het bijv. is om met een grote tanker in de noorse of europese wateren te varen.

De bedrijfsleider van de school leidde ons rond. Een enorm energiek type die net snel liep als sprak (en andersom). Bijna niet bij te houden ☹ Maar zijn motto was: „Tijd is geld“.

We kregen ook een rondleiding in de nieuwe „Newton-room“. Een Newton-room is een onderwijslokaal die practisch en spannend ingericht met de laatste technologische snufjes. Focus ligt op vakken als natuur, technologie en wetenschap.

Er zijn leraren aanwezig die kleine groepen leerlingen van kinderdagverblijven basis- en voortgezet onderwijs kunnen ontvangen en de leerlingen middels praktische handelingen dingen leert. Er bevinden zich rond 30 Newton-rooms in Noorwegen en die in Ålesund is de laatste telg in Noorwegen.

Leerlingen worden ontvangen met een humanoid robot. Deze stond, toen we binnen kwamen, bij de ingang. De “pop” volgt je ook echt met haar/zijn grote ogen.

Na de rondleiding reden we naar Storfjord Hotel, met uitzicht over de Storfjord.

Daar kregen we informatie van iemand van de provincie waar we evt. steun konden aanvragen als we nieuwe projecten willen gaan starten.

Vervolgens vond de jaarvergadering plaats. Ik ben als vervangend bestuurslid gekozen.

Janet

3-4/3: Jaarvergadering Sp + Film

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Samen met Karl Johan (leider van onze partij) ben ik naar Kristiansund geweest om deel te nemen aan de jaarvergadering van de Senterparti in M&R. Gert is wel al eens een keer geweest. Hij was er toen alleen en vond het eigenlijk saai. Dat nodigde niet echt uit om mee te gaan. We hadden dan ook eerst besloten anderen te vragen. Maar omdat ik zo’n vergadering nog nooit eerder had meegemaakt wilde ik persoonlijk wel zien hoe het er aan toe ging.

Karl Johan kwam zaterdagochtend naar Stolt Mat en liet de auto daar staan. Hij reed vanaf daar met me mee. We overnachten in een hotel in Kristiansund; een ander hotel dan daar waar de vergadering was.

In een eerdere bestuursvergadering besloten we hoe we de vergadering voor zouden bereiden. We kwamen tot de conclusie dat we een apèll (maximaal drie minuten) wilden gaan geven tijdens het algemene debat. Iedereen die wil kan daarin een punt naar voren brengen waar zijn/haar partij meer aandacht voor wil. Ik heb een apèll voorbereidt over Romsdalsaksen, een weg die men graag gepland wil hebben over de Romsdalsfjord, tussen Vestnes en Molde. Nu gaat er een ferry tussen bij plaatsen, maar de regering wil een ferry-vrije routen hebben tussen Kristiansand (zuiden) en Trondheim (noorden).

Er ligt al een soort van besluit om een onderfjordse tunnel aan te leggen richting Midsund, een route die Møreaksen heet. Maar veel mensen zien dit niet als de beste oplossing om de fjord ferry-vrij te maken. Een tunnel heeft veel nadelen, is duurder, vergt veel meer onderhoud, om over de veiligheid nog maar niet te spreken. Daarnaast wordt het voor de wandelaar en de fietser onmogelijk naar de andere kant te komen, omdat zij zich niet in zo‘n tunnel mogen begeven. Daarom willen veel mensen (ook onze partij in de gemeente) dat er een onderzoek wordt gedaan naar de haalbaarheid van Romsdalsaksen; dit ter ergernis van de mensen die Møreaksen willen hebben.

Tijdens de vergadering kon je vantevoren aangeven dat je spreektijd wilde hebben door je kaart met nummer omhoog te houden. Maar eerst luisterden we naar Ola Borten Moe, de vicevoorzitter van de landelijke Senterpartij.

Hierna kwam Jenny Klinge aan het woord; zij zit in Stortinget (tweede kamer) namens de Senterpartij M&R. Leuk mens!

Er kwamen verschillende mensen op het podium en toen het mijn beurt was, was ik wel even zenuwachtig. Ik had veel tekst en moest dus snel praten wilde ik mijn boodschap volledig binnen drie minuten kunnen overbrengen. Maar dat lukte en aan het eind was ik helemaal buiten adem 🙂 Wat niet vaak gebeurde, gebeurde nu wel namelijk dat iemand anders wilde reageren op mijn appèl. Dat was de burgemeester van Midsund die dus voor Møreaksen is. Ik heb niet echt begrepen wat hij nu wilde, maar dat interesseerde me eigenlijk ook niet. Wat belangrijker was, was welke andere gemeenten positief waren over mijn appèl. En in de pauze kwamen er een aantal naar me toe die zeiden dat ze het eens waren met me. Hoera! Het is duidelijk dat dit onderwerp leeft want ook nadien waren er een aantal die naar mijn appèl refereerden… We gaan daarom door met het voor elkaar krijgen van een onderzoek.

‘s Middags werd er nog iemand in het zonnetje gezet omdat hij 50 jaar lang zich voor de Senterparti heeft ingezet.

‘s Avonds was er een feestmaaltijd in het hotel. Vooraf was er zang van een zangeres van de plaatselijke opera. Erg mooi. Het eten was lekker. Ook hier weer diverse mensen die het woord namen. Ook was er een loterij en werden er loten verkocht. Met een bus gingen we na afsluiting terug naar ons hotel.

Zondag werd de vergadering weer voortgezet. Ik werd gevraagd of ik wilde notuleren, omdat de notulist van die dag ziek was. Dat was prima, dus met iemand anders moest ik daarom helemaal vooraan zitten. Rond 13.30 was alles afgelopen en na de lunch reden we weer naar huis.

Gert was dit weekend thuis. We hadden besloten dat we naar de bioscoop zouden gaan. Daar keken we de film „The Post“ met onder andere Tom Hanks en Meryl Streep.

Mooie film gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Janet

1/3: Leesgroep

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

De leesgroep vond vanavond plaats in de winkel van Stolt Mat. Er was aanvankelijk afgesproken dat het bij de vrijwilligerscentrale zou zijn maar daar zaten al mensen te vergaderen. Omdat de bibliotheek ook bezet was besloot ik dat het bij mij in de winkel zou zijn. En dat werd erg leuk.

     

Niet iedereen was er (7 dames) en Marit kwam wat later omdat ze niet wist waar het was. We lazen het boek «Sommerboken» van de finse schrijfster Tove Jansson. Emma vertelde over de achtergrond van de schrijfster en Kari had een samenvatting van het boek gemaakt.

Het boek zorgde voor een goede discussie ook al vond het merendeel het geen geweldig boek (ik was ook niet echt gefascineerd). Sommigen hebben slechts een deel gelezen, of niet helemaal uit. We gaven het voorwoord de schuld. De tekst daar hemelde het boek geweldig op en beschreef dat het boek telkens weer opnieuw zou willen lezen. We hadden dus hoge en grote verwachtingen. Maar dat was juist de beperking: we werden in gestuurd hoe we het boek moesten lezen. Sommigen vonden het boek saai. Desalniettemin gaf het boek voldoende om over te praten, zoals onder andere opvoeding van kinderne, hoe het is om op een eiland te leven, zomervakanties en meer.

Emma koos een boek voor de volgende keer: “Vente på fuglen” (Wachten op de vogel) van de noorse schrijver Frode Grytten. Deze schrijver heeft een jaar lang elke dag getwittert en heeft bewezen dat het mogelijk is om grote dingen te schrijven uit het dagelijkse leven. Met 140 tekens vertelde hij dagelijks hoe het is om te leven en ten onder te gaan. Marit zal eea over de schrijver uitzoeken en zorgt voor fruit en gedicht. Emma had dit keer het gedicht vergeten dus daar kunnen we de volgende keer mee beginnen.

De volgende leesgroep is op 12 april en dan zal Vigdis weer een boek uitzoeken.

Janet

1/3: Bezoek burgemeester Stolt Mat

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

De burgemeester Knut vertelde laatst een keer tijdens een gemeenteraadsvergadering dat hij en de gemeentesecratis Synnøve alle bedrijven in Ørskog wil gaan bezoeken. Dat zette mij aan het denken. Meestal denkt men eerst aan de grootste bedrijven die veel mensen in dienst hebben en een grote omzet draaien. Maar ik dacht: daar hoort Stolt Mat ook bij! En ik ga niet wachten totdat zij zichzelf uitnodigen: ik nodig hen uit. Zo gezegd zo gedaan. Uiteindelijk werden we het eens over een datum en tijdsstip en vanochtend kwamen ze langs.

Het oude hotel in het centrum van Sjøholt waar ook ooit Koninging Wilhelmina overnacht heeft.

Ook de locoburgemeester Geir was erbij. Zowaar staat hij lachend op de foto, iets wat hij heel weinig doet. Ik had Fjordkoffie gezet met een stroopwafel erbij.

Locoburgemeester Geir, gemeentesecretaris Synnøve en burgemeester Knut

Het werd een heel gezellig bezoek waarin ik over de ontwikkeling van Stolt Mat kon vertellen en de uitdagingen waar ik mee te maken heb. Uiteraard werd er aan het eind van het bezoek ook een foto gemaakt. Die heeft de gemeente op haar Facebooksite geplaatst.

Het werd, zo zal later blijken, niet alleen een leuk, maar ook een nuttig bezoek.

Janet

26/2: Avond met streekproducten

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Een tijd geleden was besloten dat onze Rotaryklubb een avond zou organiseren met het serveren van streekproducten. Voor die gelegenheid zouden we alle Rotaryclubs die bij onze regio hoorden uitnodigen. De avond zou gehouden worden bij Fjellstova, een restaurant wat gerund wordt door Harry, een nederlander die ook lid is van de Rotaryclub. Hij is momenteel president. Samen met hem en Gert hebben we de avond voorbereidt. We hadden een prijs berekend en hetgeen er over was zouden we doneren naar het Internationale poliofonds van Rotary.

We hebben het volgende 8-gerechten-menu samengesteld met producten van Stolt Mat:

1: Koud en warm gerookte zalm, geserveerd met daslookpuree gemengd met zure room. Erbij: dun brood (flatbrød) en zeetruffel (een speciaal gedroogd en verpulverd zeewier)

2: Drie soort gezouten en gedroogde worst met mosterd

3: Gekookt kwarteleitje op een bedje van noors zeezout

4: Carpaccio van lichtgerookt walvisvlees met appel en bleekselderij, walnoten gerkaramelliseerde suiker, olijfolie en zout

5: Gekookte worst van geitenvlees op een bedje van koolrabistamppot en aardappelroosjes

6: Hertenhamburger met broodje, salade, rode ui-ringen en vossebesjam

7: Drie kaasjes (Camembert, Trolltind en Spesial met vijgenjam met port en worteljam met gember

8: Fjordkoffie met stroopwafels (ook glutenvrije), een bonbon, dunne „lefse“ met boter, suiker en kaneel (ook glutenvrije)

Men moest zich vantevoren opgeven. Een kleine 90 personen werden dat er! Dat hadden we niet verwacht. Dat was ook echt het uiterste want Fjellstova heeft niet plaats voor meer personen.

Ik zorgde voor het inkopenvan de waren. Het merendeel had ik al in de winkel maar ik moest ook waren bijbestellen. Die dag hebben Hilde, Harry en ik vanaf 12.00 uur in de keuken gestaan om alles voor te bereiden. Wat gesneden kon worden werd gesneden, wat gekoookt kon worden werd gekookt, wat gehakt kon worden werd gehakt, zodat alles klaar was als we de borden op gingen maken.

De provincie Møre og Romsdag (M&R) waarin wij wonen heeft een project gestart waarbij cultuur, toerisme en streekproducten worden samen gevoegd. Om de gasten over dit project te informeren hadden we Lodve Solheim, de commissaris van de Koning uit onze provincie, uitgenodigd om hierover te vertellen.

Om 18.30 uur begon de avond. Iedereen kreeg eerst een apperetief: een glas appelsap wat door Byrg Kompetanse (bedrijf waar Gert werkt) was gesponserd. De avond werd door Lodve geopend. Hierna werden de gerechten kort na elkaar geserveerd. Dat werd door Hilde gecoördineerd. Nadat iedereen het geserveerd had vertelde ik eerst wat er op het bord lag en kon men daarna gaan eten.

Het werd een super geslaagde avond! Iedereen was onder de indruk van de hele organisatie en bij het verlaten van het restaurant waren de complimenten niet van de lucht! Dit moest vaker gedaan worden.

Nadat alle gasten Fjellstova verlaten hadden ruimden we alles op. Rond 23.30 waren we weer thuis. Uiteindelijk konden we 5000 kroner (530 Euro) naar het poliofonds overmaken!

Janet

23-25/2: Jønsbu

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Een paar nachten in Jønsbu. We reden met twee auto’s omdat Gert maandag vanuit Jønsbu naar zijn werk zou gaan. Op de parkeerplaats stonden de nodige auto’s geparkeerd, maar er was nog voldoende plek voor ons. We gingen met de pulk (Gert) en rugzak (ik) omhoog. Het was koud in Jønsbu maar met de houtkachels en extra gaskachel aan werd het toch redelijk snel warm.

De laatste tijd heeft het ook weer gesneeuwd en er lag weer een laag sneeuw op het dak. Gert heeft dat zondag eraf gehaald, want de deur naar het balkon ging toch wel erg zwaar open vanwege het gewicht op het dak. Met de trap tegen de hut komt hij op het dak.

     

En klaar is “Kees” 🙂

‘s Middags hebben we een wandeling op de sneeuwschoenen gemaakt: het bergje Nakken rond. We liepen langs Gamlesetra. Dat is het oude hutje waar we elk jaar de grautekveld houden. En als er niemand woont dan gebeurd er dit in de winter:

     

Wat een hoeveelheid sneeuw.

We namen een route die we vaker lopen. In de zomer staan hier bordjes die de weg wijzen. De bordjes staan er nog steeds wel maar zijn door de hoeveelheid sneeuw in het geheel niet te zien.

De rivier is gemakkelijk over te komen door het bevroren water en de hoeveelheid sneeuw die er ligt.

    

Bij Ringsetsetra ligt ook een grote hoeveelheid sneeuw.

Van één van de hutten glijdt het er langzaam af. Het profiel van het dak is in de sneeuw te zien.

    

In het Ringsethutje gaan we binnen zitten. De muur met sneeuw is zo hoog dat Gert nog maar net naar buiten kan kijken. Zie je Gert? Kiekeboe 🙂

     

Gert kookt binnen water voor een kopje koffie.

Hierna lopen we weer terug naar Jønsbu en zo zijn we Nakken rond geweest. Ik maak een lekker kop chocolademelk en Gert maakt enveloppen van oude wandelkaarten. Die worden ontzettend leuk, vinden we.

     

‘s Avonds begint het weer te sneeuwen. Maar het dak kan gelukkig weer een laag(je) aan.

Maandagochtend staan we op tijd op. Gert gaat vanuit Jønsbu naar Stranda en ik ruim alles op en pak de spullen in. De bomen zijn weer helemaal wit van de sneeuw die ook in de nacht gevallen is.

Het pad naar beneden ziet er mooi uit.

Bij de parkeerplaats staat nu alleen nog mijn auto. Er ligt een laag sneeuw op. Als die verwijderd is rij ik naar huis.

Thuisgekomen van het werk vraagt Gert of ik het hartje in de sneeuw op de voorruit gezien had. Nee, dat had ik niet, maar het gebaar vind ik wel heel lief van hem <3

Janet