Maandelijks archief: juli 2014

18-20/7: Jønsbu en Vatbotthornet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Tussen de vakanties door nog een bezoek aan Jønsbu. Heerlijk om er weer te zijn. En het was supermooi weer! De dagen ervoor heeft het heel veel geregend. Dat was opzich geen overbodige luxe want het is erg droog geweest.

Zaterdag heb ik een wandeling gemaakt. Dit keer naar de bergtoppen aan de andere zijde van Jolgrøhornet: Vatbotthornet, Mehornet en Storhornet. Op Vatbotthornet (1205 meter) zijn we samen wel eens geweest, maar doorlopen naar de volgende top heb ik niet eerder gedaan. Mijn gedachte nu was om een rondwandeling te maken: verder afdalen vanaf Mehornet en het Fjelladal in waar Fjelladalshytta ligt. Zo gezegd zo gedaan.

Het zadel door

Het zadel door

Eerst tussen de toppen Kopphornet (980 meter) en Heihornet (1033 meter) door, langs de rivier Storgrova. Op een hoger gelegen punt had ik een prachtig uitzicht op het dal waar wij altijd doorrijden als we naar Jønsbu gaan. Daar zag ik ook Vatbotthornet en Mehornet  al liggen en heb daar een koffiepauze ingelast.

02

Verder omhoog. Ik zag op een gegeven moment iemand achter mij lopen die over Heihornet gegaan was, maar ik heb er niet op gewacht, zij was te ver weg. Heb mijn eigen tempo gelopen en dacht dat ik haar wel op de top zou ontmoeten. Dat gebeurde ook: het was een poolse jonge vrouw die in Stordal een zomerbaantje had.

05

Jolgrøhornet

Jolgrøhornet

Fjelladalen met de hut, deel van Stordal en Storfjorden

Fjelladalen met de hut, deel van Stordal en Storfjorden

IMG_2481

Vanaf de top met zijn mooie hoge varden hadden we een geweldig uitzicht: Jolgrøhornet, Fjelladalen, deel van Stordal en ook naar Vallanykjen waar ik vorige week op ben geweest.

De poolse vrouw liep dezelfde route terug; ik ging door naar Storhornet (1181 meter).

Vatbotthornet gezien vanaf Storhornet. Mehornet in het midden.

Vatbotthornet gezien vanaf Storhornet. Mehornet in het midden.

Daar daalde ik verder af (was enigszins stijl) en had aan de bergrand een geweldig uitzicht op Stordal.

Stordal. Ons kantoor aan de fjord zie ik ook :-)

Stordal. Ons kantoor aan de fjord zie ik ook 🙂

Van daar verder afgedaald (door veel bosjes en stuiken!) en kwam ik uiteindelijk bij Fjelladalshytta uit waar ik ook een mooi uitzicht had op de twee bergtoppen waar ik vanaf was gekomen.

Storhorent links en Vatbotthornet rechts

Storhorent links en Vatbotthornet rechts

Bij de hut even gepauzeerd en toen het dal in omhoog naar het bergzadel Ringsetkloven, waar ik al vele keren eerder ben geweest. Het uitzicht blijft geweldig!

Ringsetklovet

Ringsetkloven

Ik ben al met al 6,5 uur op pad geweest, wat uiteraard werd afgesloten met een plons in de rivier; nu eens op een ander plekje. Het water was heerlijk verfrissend en absoluut niet koud!

Verfrissend bad in de rivier

Verfrissend bad in de rivier

Hierna terug naar de hut. Onderweg kwam ik nog prachtige zonnedauw tegen en de eerste bosbessen hangen al weer aan de struikjes! Dat is vroeg dit jaar.

Zonnedauw

Zonnedauw

IMG_2506

Gert was de maaltijd al aan het voorbereiden: we gingen barbecuen. Lekker!

IMG_2507

Het werd een gezellige avond buiten. Tot zeker kwart voor tien konden we buiten zitten. Toen was het tijd voor de buurman om de generator aan te zetten en zijn we vanwege het geluid naar binnen „gevlucht“. We zijn blij dat het merendeel van de hutteneigenaar stroom aan laten leggen. Dat bespaart veel herrie. Een bedrijf is nu al bezig met de aanleg ervan. Wij houden het primitief en kiezen niet voor electra.

Zondagmiddag naar huis en toen we thuiskwamen was het in de schaduw nog rond de 30 graden. Binnen was het eigenlijk veel fijner om te vertoeven. We hebben ons verder ook voorbereidt op de vakantie die morgen begint. De rugzak is nagenoeg gepakt.

Dit moet allemaal in de rugzak

Dit moet allemaal in de rugzak

De eerste weken zijn er weinig hutten met een etensvoorraad dus we moeten voor de eerste twee weken het nodige eten meenemen. Gert heeft het gras gemaaid en ik heb wat wasjes gedraaid en onkruid gewied. En dan zien we wel hoe die er bij ligt als we tuis komen. Ik ben best blij met mijn tuintje. Staat er goed bij, maar ik weet dat veel groente in Nederland al lang geoogst is. Hier loopt het allemaal een klein beetje achter 🙁

Mijn groentetuintje

Mijn groentetuintje

Janet

12/7: Topje Vallanykjen

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Zaterdagavond stuurde ik een sms naar Adri: „Topje doen morgen?“. Ik kreeg direct antwoord: „Rugzak voor Vallanykjen stond bij mij al klaar!“ We hebben nog even gebeld met elkaar om een tijd af te spreken en toen was het plan „i boks“ (klaar). Zo snel kan het gaan 🙂

De spitse top links van het midden is dus Vallanykjen. Het dal wat je ziet heet Drivdalen. Råna zijn de kleine topjes helemaal "achterin".

De spitse top links van het midden is dus Vallanykjen. Het dal wat je ziet heet Drivdalen. Råna zijn de kleine topjes helemaal “achterin”.

Vallanykjen (of ook wel Vallanyken genoemd) is 1160 meter hoog en ligt in Sykkylven (buurgemeente aan de andere kant van het fjord). Op internet kan ik weinig informatie vinden; hij wordt in de winter veel meer door skiërs gebruikt dan wandelaars in de zomer. Desalniettemin gingen we ervoor. Het was een zonnige dag en aangenaam koel in het eerste deel van de tocht toen we langs de rivier en door het bos liepen.

Regndalsvatnet met Midtre Regndalstinden rechts en Urkedalstinden links. Regndalsbreen ligt er onder/tegenaan.

Regndalsvatnet met Midtre Regndalstinden rechts en Urkedalstinden links. Regndalsbreen ligt er onder/tegenaan.

Na enige tijd bereikten we Regndalen, een parel van een plek met hoge pieken die boven ons uit torenden, gletscher die tussen die pieken hangen, watervallen van de smeltende gletscher en het blauwe meer in de kom van Regndalen.

Råna rechts en Midtre Regndalstinden links.

Råna rechts en Midtre Regndalstinden links.

Er zijn plannen dat de grondeigenaren in Regndalen een kleine krachtcentrale willen gaan bouwen. Daar zijn veel protesten tegen want dit zal grote gevolgen hebben voor hoe het dal er uit zal gaan zien: geen meer meer, geen watervallen meer. Deze „dalparel“ zal dan voor altijd verdwijnen. Doodzonde!

Door bosjes en struiken worstelen we ons langs de rivier omhoog.

Door bosjes en struiken worstelen we ons langs de rivier omhoog.

Na een pauze zetten we voort. Er is vanaf het dal geen goed zichtbaar pad meer waardoor de wandelaar zich door bosjes en struiken langs de rivier verder omhoog moet worstelen.

Pauze met Velledalen op de achtergrond

Pauze met Velledalen op de achtergrond

Boven de boomgrens aangekomen zetten we nog iets voort en nemen dan weer een korte pauze.

Adri in het stenenveld met Råna op de achtergrond

Adri in het stenenveld met Råna op de achtergrond

Daarna zetten we de doorsteek naar de top in, over zowel grote als kleinere stenen, met af en toe een adem- en drinkpauze.

Ik worstel me verder omhoog

Ik worstel me verder omhoog

Het is warm en we drinken veel. De omgeving ontneemt ons overigens ook vaak de adem.

De omgeving ontneemt ons ook de adem: weer een pauze :-)

De omgeving ontneemt ons ook de adem: weer een pauze 🙂

En dan zijn we na 3,5 uur (incl. pauzes) op de top. Wat een geweldig uitzicht alle kanten op! Råna, waar ik vorig jaar met Adri geweest ben, Midtre Regndalstinden, Urkedalstinden, Trollkyrkja en veel meer. Prachtig. Mijn leven is te kort om deze allemaal op te kunnen.

HAPPY!

HAPPY!

Ik kan het niet laten en ga niet alleen op de top staan maar ook op de zeer stevige varden op de top; ook al gaat het aan de andere kant relatief stijl naar beneden Drivdalen in.

Regndalen ver beneden ons. In het kleinste meer hebben we een verkoelend bad genomen.

Regndalen ver beneden ons. In het kleinste meer hebben we een verkoelend bad genomen.

Na het maken van de nodige foto‘s nemen we een flinke pauze. Ik doe nog een heel dom ding: ik laat mijn mobiele telefoon uit mijn handen vallen. Adri kan nog een foto van me maken als ik op de top sta, maar daarna begeeft hij het. Luistert niet meer naar mijn commando’s 🙁

Drivdalen ver beneden me.

Drivdalen ver beneden me.

Nadat we ruim een half uur op de top hebben gezeten zetten we de afdaling in. Vanaf de kant kunnen we ver Drivdalen inkijken, maar die kant gaan we niet op: we nemen dezelfde route terug.

Verfrissend bad genomen na de afdaling.

Verfrissend bad genomen na de afdaling.

Als we weer in Regndalen zijn nemen we een verfrissende duik in het kleinste meertje. Wat heerlijk! Ik tref er ook nog molter aan (veenbessen). Ze zijn vroeg dit jaar. Wat wil je ook met die tropische temperatuen van de afgelopen weken.

Rond vijf uur zijn we weer beneden bij de auto, waar ik afscheid neem van Adri. Omdat Gert en Ellen niet specifiek van bergtoppen houden is Adri voor mij de allerbeste top-turkameraat die ik me voor kan stellen. We hebben ongeveer hetzelfde tempo, overleggen goed, nemen bijtijds pauzes. En we hebben onze volgende bergtop al weer gepland. Dat zal in de herfst gebeuren. Dus voor nu zeg ik: Takk for turen, Adri!!

Mijn turmaatje!

Mijn turmaatje!

Thuis gekomen verneem ik dat Gert een halve maratoin heeft gelopen. Ook niet mis in deze hitte! Als ik gedouched heb en op de veranda zit lopen er een man en een vrouw langs ons huis, waar ze naar staan te kijken. Als ze me zien merk ik dat ze weifelend wat willen vragen, dus ik vraag of ik ze van dienst kan zijn. Hij schijnt een kleinzoon te zijn van Petra, de vrouw die in ons huis heeft gewoond. Hij heeft vele malen in het huis overnacht bij zijn oma, en heeft er goede herinneringen aan. Petra hebben wij nooit gekend omdat zij al overleden was toen wij het huis kochten. Maar de kinderen (Per, de vader van de man die ons bezocht, en Astrid) kennen we wel omdat zij destijds het huis aan ons verkochten. Per woont in Oslo; Astrid woont met haar man (ook een Per) in Ålesund.

Het was duidelijk dat de man graag de tuin en het huis wilde zien. Vertelde van de vele vele bessenstruiken die er stonden (weten jullie nog, pap en mam?? 🙂 ), de rivier die langs het huis liep, de pruimenboom met lekkere vruchten.  Uiteraard hebben we toegelaten dat ze binnen en buiten konden kijken. Wie heeft er nu niet bepaalde herinneringen aan een huis waar men als kind vertoefd heeft. Hij is niet de eerste die eens onverwacht aan de deur kwam. Vele jaren geleden was er ook al een kleinkind op bezoek met haar man en vier kinderen en het schijnt dat dat de oudste zus is van deze man (wiens naam ik niet nagevraagd heb).

Het hele huis zijn we doorgeweest. Hij herkende veel en vond het geweldig hoe we het op hadden geknapt. Hij vertelde ook dat zijn vader en Astrid altijd positief over ons spraken omdat wij het huis toen in originele staat wilden houden. Dat was destijds ook de reden dat ze het aan ons verkocht hebben. Volgens de man ging het relatief goed met beiden, die nu over de 80 jaar zijn. Het grappige is dat ik afgelopen week nog aan Astrid en haar man Per gedacht heb en dacht hen eens een bezoek in Ålesund te kunnen gaan brengen. Moet ik nu toch maar eens doen. Na de rondleiding dankten ze ons hartelijk en ik heb aangegeven dat als ook andere kleinkinderen willen komen kijken dat ze dan welkom zijn.

We bereiden ons inmiddels ook voor op de wandelvakantie van dit jaar. We starten ongeveer daar waar we de Nordlandsruta in 2007 geëindigd zijn. Daar komen we door eerst de bus van Sjøholt naar Trondheim te nemen, dan de trein naar Bjerka (waar we de eerste nacht doorbrengen) en vervolgens de volgende dag een taxi naar het startpunt van de eerste wandeling die naar Kjennvasshytta gaat, ten noorden van Okstindbreen. In 2007 bogen we links van de gletscher naar Gråfjellhytta (laatste hut), terwijl we nu rechtsom naar het zuiden lopen.

4 tent

We hebben een nieuwe tent gekocht omdat we dit jaar zoveel mogelijk niet van hutten gebruik willen maken. Ook omdat we door Børgefjell nasjonalpark komen waar geen hutten en geen gemarkeerde paden zijn. Maar mocht het zo uitkomen en nodig zijn dan is af en toe een nacht in een hut niet ondenkbaar.

Ook ben ik weer begonnen met drogen van groente:

1 drogen voor

Links prei. Totaal 1500 gram werd 140 gram. Rechts wortel (totaal 600 gram werd 70 gram) en knolseldrij (600 gram werd 50 gram). Zie de volgende foto.

3 drogen na

Gert heeft ook onze wandelsite aangepast en geupdate. De foto’s van onze wandelvakantie Sognestien van vorig jaar waren nog helemaal niet geplaatst. Die kan men nu hier vinden.

Janet

30/6-11/7: Vakantie IJsland

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

12 dagen IJsland met Marit en Reidar. De reis van vorig jaar is ons samen zo goed bevallen dat we besloten hadden om dit jaar een wat langer verblijf te plannen. Met name Gert heeft het grootste gedeelte allemaal geregeld. Als voormalige IJsland-reisleider kent hij de mooiste bijzondere plekjes.

Het werden hele leuke dagen waarbij we met een gehuurde auto grotendeels de rondweg nummer 1 hebben gevolgd en vandaar uit diverse uitstappen hebben gemaakt. We overnachtten bij boerderij die toerisme als neveninkomsten hebben (zeer aan te bevelen!) of hotels die vantevoren geboekt waren.

Happy om weer op IJland te zijn

Happy om weer op IJsland te zijn

Dit jaar is het ook precies 25 jaar geleden dat ik op IJsland heb gewerkt en dat gaf de reis voor mij een extra cachet. Het weer zat ons echter niet mee: we hebben elke dag wel regen gehad. Desalniettemin waren er ook droge en op hoogtepunten ook wel zonnige dagen en periodes en konden we dan wat wandelingen maken, alhoewel we daar niet altijd op gewacht hebben: ook met regen gingen we wandelen. Kwestie van goed aankleden; we waren op koud en nat weer voorbereidt. De eerste woensdag waaide het enorm tot stormkracht. Dat had toch ook wel weer iets bijzonders.

Hieronder in het kort wat we zoal bezocht, gezien en gedaan hebben.

Blue Lagoon, Kjöller-route gereden met geothermische gebieden (waar erg veel wind stond en een beleving op zich was en waar we op een meegebrachte braadtermometer al snel konden zien hoe heet de poelen waren), veel watervallen bekeken (onder andere Goðafoss, Dettifoss, Hengifoss, Selfoss), in kloven gewandeld, Akureyri bezocht (waar we overvallen werden door een ware stortbui en we de kerk in zijn gevlucht), Myvatn en Kraflagebied (met geothermisch bronnen) en Viti (krater), Vindbargarfjall opgeweest (en juist op de top kwamen de wolken waardoor we geen uitzicht meer op Myvatn hadden), Dimmiborgur (lavadoolhof), met Marit Hverfjell op (grote krater), gewandeld langs de Ásbyrgi-kloof (in de vorm van een hoefijzer), Hafrahvammagljúfur bezocht, een rivier in een kloof welke ingedamd is (wat een zeer controversieel project is geweest), mooi ei-kunstwerk in Djúpivogur, ijsschotsenmeer Jökulsárlón (waar brokken ijs van de Breiðamerkurjökull afkalven en de weg naar open zee afdrijven), zwart-zand strand wandeling gemaakt (waar we zand en veel mooie stenen hebben gevonden), heel veel vogels gezien waaronder de papegaaiduiker, grote jager, goudplevier en veel meer, zeehonden zien zonnen op de rotsen, met trekker en aanhangwagen naar Ingolfshöfði geweest om onder andere papegaaiduikers van nabij te bekijken, wandeling gemaakt in nationaalpark Skaftafell en Skaftafelljökull en Svinefelljökull van nabij kunnen bekijken, paard gereden (Marit en ik) waarbij ik in galop van het paard ben gevallen maar slechts met een kras op mijn neus weer ras op het paard zat en even zo hard verder galoppeerde 🙂 , en als klap op de vuurpijl zijn we de laatste dag met een ferry naar Vestmannaeyjar (Westmaneilanden) gevaren, waar we het nieuwe museum bezocht hebben die om een huis is gebouwd die in januari 1973 bedekt werd onder lava-as toen de vulkaan Eldfjell uitbrak. Het huis is uitgegraven en het museum geeft nu een goed beeld van welk een drama er zich toen heeft afgespeeld. 400 huizen gingen toen verloren en bijna alle inwoners (rond 5000) stuks moesten in korte tijd geëvacueerd worden.

Over het eten op IJsland hebben we voornamelijk niets dan lof te melden: die is goed. Er waren er een paar die uitblonken (+ en -): een formidabele kleine kreeft maaltijd genoten in Hofn, een „once-in-a-lifetime“-lunch op de Westmaneilanden met papagaaiduiker- en alkenborstfilet (sorry mensen, maar dit was echt heel lekker) en een vreselijke „dag-vantevoren-bereidde-en-dag-erna-opgewarmde“ maaltijd „genuttigd“ in Laugar.

Al met al was het een paar hele fijne dagen en ondanks dat Gert en ik vaker op IJsland zijn geweest kwamen we ook bij dingen die wij zelf nog nooit bezocht hadden. Binnenmort organiseren we een „mimrekveld“ (herinneringen ophalen en foto’s kijken) met Marit en Reidar.

Janet

Storm bij de geothermische gebieden

Storm bij de geothermische gebieden

Hoe warm kan de grond en het water worden?

Hoe warm kan de grond en het water worden?

Zo warm!

Zo warm!

Kerkje in Hofstadir bezocht

Kerkje in Hofstadir bezocht

Godafoss

Godafoss

Op Vindbargarfjell

Op Vindbargarfjell

Kraflagebied met nieuw, oud en ouder lava

Kraflagebied met nieuw, oud en ouder lava

In Dimmiborgir

In Dimmiborgir

Op de kraterrand van Hverfjell

Op de kraterrand van Hverfjell

Ásbyrgi

Ásbyrgi

Dettifoss

Dettifoss

Dagelijks ritueel: kaarten kijken

Dagelijks ritueel: kaarten kijken

Kloof Hafrahvammagljúfur

Kloof Hafrahvammagljúfur

Ei-kunstwerk

Het ei-kunstwerk in Djupivogur

IJsschotsenmeer Jökulsárlón

IJsschotsenmeer Jökulsárlón

Marit en Reidar struinen over het strand op zoek naar zand en mooie stenen, met gletscher op de achtergrond

Marit en Reidar struinen over het strand op zoek naar zand en mooie stenen, met gletscher op de achtergrond

Met trekker en aanhangwagen naar Ingolfshöfði

Met trekker en aanhangwagen naar Ingolfshöfði

IMG_2308a

Veel papegaaiduikers van nabij gezien

Veel papegaaiduikers van nabij gezien

Stilleven bij Svinefjelsjökull

Stilleven bij Svinefjelsjökull

Paardrijden op Vænting (betekent Verwachting)

Paardrijden op Vænting (betekent Verwachting)

Heerlijk in galop (vlak erna viel ik er af en evengoed er snel weer op :-) )

Heerlijk in galop (vlak erna viel ik er af en evengoed er snel weer op 🙂 )

De laatste avond in een restaurant in Reykjavik - geweldig eten en gezellige avond!

De laatste avond in een restaurant in Reykjavik – geweldig eten en gezellige avond!

Zo ziet IJsland er uit op de taxfree luchthaven van Keflavik

Zo ziet IJsland er uit op de taxfree luchthaven van Keflavik