Maandelijks archief: juli 2015

12/7: Wandeling naar “Mannen”

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Zondag 21/7 zijn we dan naar „Mannen“ gelopen („De Man“ op 1291 meter), een wandeling naar een berg die streng „bewaakt“ wordt. Een stuk van die berg is door de jaren heen vanwege inwerking van erosie (kou, warmte, regen, ijs, wind) los gekomen van de overige bergwand en dreigt naar beneden te razen het dal in, waar niet alleen een belangrijkse verkeersweg en spoorlijn loopt, maar ook waar mensen wonen. Met allerlei apparatuur wordt er dagelijks gemeten. Recentelijk werden de mensen in het dal geëvacueerd omdat er veel beweging in de wand zat. Vele weken hebben de mensen in een hotel moeten verblijven en dagelijks werd erover in de krant geschreven. Maar de „voorspellingen“ kwamen niet uit. De berg bleef staan en de mensen konden weer terug naar hun huis. De laatste tijd is „Mannen“ echter weer veel in het nieuws omdat hij per dag 3 cm zakt. Maar hij staat nog steeds.

02

Hoe dan ook: vanaf Trollstigen kan men er naar toe wandelen, een tocht van cirka 2,5 uur. Er is een goed pad zichtbaar langs Alnesvatnet die verder Alnesdalen ingaat, een lang dal waar je langzamerhand op hoogte komt. Eerst kom je nog langs een hele grote stehen die Alnessteinen wordt genoemd.

05    06

In het dal lag nog veel sneeuw en we moesten geregeld over sneeuw lopen.

07

Maar er waren ons al veel voorgeweest dus er was in de sneeuw al een pad uitgesleten.

Vanuit de verte konden we “Mannen” al zien staan:

08a

Nabij Børtjønna, een meer hebben we even een korte pauze genomen voor we de laatste schuin omhooggaande stijging kregen.

09    11

Over veel stenen, maar wel een prachtig uitzicht over het dal en verder gelegen bergen!

12    13

„Mannen“ zelf is eigenlijk een hele grote steen, die je van verre afstand al op de bergrand kunt zien staan. Ook vanuit het dal aan de andere kant (Romsdalen) is „Mannen“ te zien.

14    14a

Maar eer je bij „Mannen“ zelf bent kom je eerst bij een klein gebouw met plat dak (is een helikopterplatform) waarin het meetstation is gevestigd.

14b    16

Men registreert alle bewegingen van het zgn. Børamassief, het deel van de bergwand die dus richting het dal beneden kann razen (maar in de volksmond wordt dat dus „Mannen“ genoemd, want iedereen weet dan wel waar men het over heeft).

16a

Het is allemaal heel indrukwekkend wat je daar ziet. Ook erg surrealistisch! Camera‘s, electricitietskabels, diverse palen, windmeters. Alles is over een grote afstand met elkaar verbonden. De kabels liggen ook opgerold en kunnen met de bewegingen „meegaan“ zodat ze niet strak getrokken worden. Want de berg kan nog heel ver indalen voordat hij werkelijk naar beneden stort/raast.

Het deel met sneeuw erop is hetgeen naar beneden kan vallen

Het deel met sneeuw erop is hetgeen naar beneden kan vallen

20

 

24

Vanaf een uitstekende steen heb je een mooi zicht op het iets lager gelegen Børamassief (het deel dat naar beneden kan vallen), en het dal beneden, Romsdalen met de parkeerplaats bij Trollveggen.

18

Gert ging op de steen staan en dat gaf me wel kriebels in de buik. Ik ben er ook op gaan staan, maar oh, wat eng. Ik lach weliswaar op de foto, maar het voelde niet echt lollig. Waarom doe ik het dan…

27

Bij „Mannen“ zelf konden we ons in het gastenboek schrijven.

30

„Mannen“ zelf is een grote steen. Hij lijkt niet op een man, eerder op een paard, of een lama, of een zeeleeuw, met de neus omhoog, die echt op de rand van de afgrond staat.  In de luwte van “Mannen” hebben we een kopje koffie gedronken en een boterham gegeten en van het uitzicht genoten.

28    29

Daarna begonnen we de afdaling weer. Bijna bij de auto kregen we een mooi zicht op de berg „Kongen“.

35

Na totaal 4,5 uur waren we weer bij de auto en ging het terug naar Jønsbu.

37

Stijgingsschema:

stijging

Overzicht van de wandeling vanuit de lucht:

flybildet

Janet

11-15/7: Jønsbu

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Weer een heerlijk weekend in Jønsbu doorgebracht. En geen twee nachten maar vier! Zaterdag na het sluiten van Stolt Mat pakten we de auto in. Het was weer mooi weer en bij de hut werd er weer gebarbeҫued, met vers walvisvlees.

00     00a

00b

Met veel gegrilde groenten erbij werd het een heerlijke maaltijd.  We hebben een hele tijd buiten kunnen zitten, in een aangename temperatuur. Gelezen en geschreven.

Op zondag 12/7 zijn we naar „Mannen“ (De Man) gelopen, een speciale berg. In de volgende weblog zal ik hier over gaan schrijven. Nadat we terug waren van Mannen hebben we de avond rustig doorgebracht. Maandag is Gert naar de zalmrokerij geweest, daar waren nog de nodige klussen te doen.

04    06

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om weer eens naar Rinsetsæter te lopen. Het weer was omgeslagen: de wolken hingen laag en er was weinig zicht. Dat gaf de omgeving een „trolse“ omgeving.

07

De schapen, die na het lammeren de bergen in worden gedreven om te grazen, kom je her en der tegen. Soms zie je ze niet maar hoor je ze omdat de moeders een bel om de nek hebben.

08

Schapen hebben zout nodig en op vaste plekken in de bergen kun je zoutstenen vinden waar de dieren aan kunnen likken.

Toen ik terug kwam in Jønsbu hebben de kachel lekker opgestookt en geschreven en gelezen. Ik heb zelfs even een tukje gedaan. Toen Gert terug kwam heeft hij buiten gebarbeҫued, maar hebben we binnen gegeten, omdat het toch te fris was.

10   12

11

Lekkere groenten en filet van zeeduivel (vers uit de fjord).

Het grasdak ziet er beter uit dan ooit tevoren. Het strooien van kalk en kunstmest vorig jaar heeft zijn werk goed gedaan:

02    03

Dinsdagochtend zijn we weer naar huis gegaan.

Janet

9/7: StikkUT! Vatne

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

„Zullen we vanavond een StikkUT! tochtje doen?“, vraagt Gert. Daar zeg ik nooit nee tegen. Dit keer werd het Ramnfloget, in de gemeente Haram en is 262 meter hoog.

01

Het pad gaat eerst geleidelijk omhoog maar op een gegeven moment wordt het wat stijler. Het terrein wordt dan ook meer open en het landschap redelijk vlak.

02

De top met steenmannetje is dan al heel goed te zien en de laatste meter is er slechts een kleine stijging.

06

Aan de voet van de laatste hoogtemeters staat de brievenbus met gastenboek en kan je de kode voor StikkUT! ook vinden.

03

Op de top is er een mooi uitzicht over Vatne.

04    05

Helaas is het geen mooi weer en de meegenomen koffiekan blijft onaangeroerd in de rugzak zitten. We nemen dezelfde route weer terug naar de auto en drinken thuis een kopje koffie.

Janet

8/7: Bezoek Marit en Reidar

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

01

Vanavond hebben we Marit en Reidar op bezoek gehad. Ik heb namelijk een fiets gekregen van Marit, die zij niet meer gebruikte. Zij had voor zich zelf een nieuwe gekocht. En ze wilde er niets voor hebben, dus we hebben hen uitgenodigd om te komen eten. Helaas kon er niet buiten gegeten worden, dus binnen had ik de tafel mooi gedekt.

Ik heb voor de verandering eens gekookt en verschillende gerechten gemaakt. Daarbij heb ik veel etenswaren uit onze eigen winkel gebruikt. Erg leuk om te doen.

Voorgerecht was met dun gesneden licht gerookt walvisvlees, strookjes appel en bleekselderij, gecaramelliseerde suiker met gehakte walnoten.

02

Garnalensalade met kwartelei (die ze zelf moesten pellen) en aardappelbootjes uit de oven.

03

Stukjes zeeduivel, aardappel, paprika en courgette aan spies, gebakken in de pan, met tzaziki.

Kleine hapjes op een bord, waarvan ik niet meer weet wat het allemaal was 🙂 en als toet:

04

Diverse soorten kaas, met stukje roggebrood, aarbei/frambozenjam en noten met gedroogd fruit.

Het werd een erg gezellige avond 🙂

Janet

8-16/7: Diverse

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Tussen alle wandelingen gaat ook het gewone leven gewoon door. We hebben nog steeds niet echt zomer gehad. Af en toe zat er een mooie dag tussen. Zowel de locals als de toeristen hebben dus pech.

Met de winkel Stolt Mat gaat het eigenlijk zeer naar wens! Mensen die binnenkomen geven aan dat de winkel er zo fris, licht en overzichtelijk uit ziet. Ook vinden de mensen fantastisch dat er producten te koop zijn die elders niet te koop zijn. Of dat ze ervoor naar „de grote stad“ moeten. Veel dingen zijn ook ecologisch en van een keurmerk voorzien.

Ik krijg bijna wekelijks een oudere mevrouw op bezoek. Met haar rollator komt ze aanlopen. Ik kende haar niet dus vroeg waar ze woonde enzo. Bleek dat zij oud-verpleegkundige was in het ziekenhuis in Ålesund. Dat gaf genoeg stof tot een gesprek en we keuvelden er lustig op los. Eén van de laatste bezoeken rekende ze de waren bij de kassa af en zette ze een tasje op de toonbank. „Voor jou.“, zei ze. Bleken er twee pannenlappen in te zitten die ze zelf gemaakt had.

09

Ik was er ontroerd en ontdaan van! Toen ze de volgende keer kwam had ik verse appeltaart gebakken en samen hebben we daar van genoten met een kopje koffie er bij.

Onze absolute bestselger is „ramslaukpuree“. Ramslauk wordt ook wel De knoflook van de Vikingen genoemd. Is te gebruiken in zeer veel verschillende gerechten. Eindeloos kun je met dit product fantaseren. En als mensen het proeven, kopen ze het ook vaak.

01    02

We hebben de kippenboer bezocht die de kippen vrij heeft buiten lopen. Ze zien er goed uit en leggen ook goed. De haan is prachtig met een hele lange veren staart.

03

Recentelijk hebben ze er kippen bijgekocht, om meer te produceren en aan ons te kunnen leveren. Helaas bracht dat de kippen van de leg en komt er da laatste weken slechts een doosje van tien of 12 eieren, ook van wisselende grootte. Hopelijk komt de rust weer terug in het kippenhok zodat ze weer mooie grote eieren leggen.

04

Sinds kort hebben we ook kwarteleieren. Kjetil, de kwartelboer, kwam de winkel binnen en vroeg of we die ook in het assortiment wilden hebben. Graag! Ook hem hebben we een bezoek gebracht en in de ren kunnen kijken. Het zijn hele andere vogels dan kippen. Nerveuze beestjes. Ze leven ook niet zo lang, hooguit 1,5 jaar. Maar de eitjes die ze leggen zien er prachtig uit!

06    05

Mooi gevlekt. Je hebt alleen wel een probleem:

07

ze verzuipen in een gewoon eierdopje 🙂 Maar Kjetil heeft aangegeven daar een plan voor te hebben dus we zijn benieuwd. Voor een omelet voor 2 personen heb 12 eitjes nodig. Kooktijd per ei: 1,5 – 2 minuten. De schaal is erg dun en het afpellen gaat niet zo gemakkelijk. Ze smaken als gewone eieren maar het schijnt dat ze een betere voedingswaarde dan gewone eieren hebben.

Gert heeft kortgeleden bij een paar supermarkten smaakproeven gegeven van diverse producten van de zalmrokerij, waar hij bedrijfsleider is.

10

Onder andere (v.l.n.r) warmgerookte peperzalm, gerookte forel en in honinggemarineerde gerookte zalm. Een supereerlijk product. En als mensen het proeven…

11

Aan de zijkant van het huis komen de gepote aardappels goed op. Er kwam echter ook heel veel onkruid op wat ws met de kippenmest mee is gekomen. Grrr! Kortgeleden alle onkruid verwijderd en de planten staan er weer mooi bij.

Langs de zijkant hebben we eerder stenen gelegd maar als het regen spat toch op sommige plekken het zand tegen de nieuwe witten muur. Gert heeft zakkenbark gekocht die we binnenkort een keer langs het huis leggen om het zand af te dekken, en dan de stenen er weer op.

De overige groenten in de groentetuin komen deels wel op maar ze hebben eht zwaar te verduren: het is gewoon veel te koud en te nat. Ze hebben nu zon en warmte nodig: We zullen zien wat het wordt.

We zijn ons ook aan het voorbereiden voor onze vakantie. De vraag die we ons stelden „Gaat de winkel dicht of niet?“ werd door de klanten al beantwoord: „Jullie gaan toch niet dicht, he?“ Het leek ons ook niet zo slim, zeker niet nu we pas begonnen zijn. We hebben voor vier, misschien drie weekenden hulp nodig en die hebben we gevonden! Gelukkig wat oudere mensen die ook ervaring hebben met verkoop, kassa en geldomgang. Een zorg minder.

De vakantie gaan we weer lopend doorbrengen. Onze gedachte was om naar het noorden te gaan maar sinds gisteren (15/7) hebben we besloten dat we in het zuiden een route gaan lopen, omdat het daar mooier weer is. Een tocht van rond de 350 km. De noordelijke route bewaren we dan wel voor een andere keer.

13

Ik sluit af met dit plaatje: vanaf ons terras zien we de maan boven de bergen, tijdens een van de weinige zwoele zomeravonden.

Janet

7/7: Op bezoek bij M, P & S

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

We hebben ze de laatste tijd vaker gezien, onder andere in de winkel, maar het was al weer lang geleden dat we bij Martine, Paul en Sophie op bezoek zijn geweest. En dat werd een gezellige avond.

Martine, Gert, Paul en Sophie

Martine, Gert, Paul en Sophie

Martine had heerlijk gekookt: pasta met tomatensaus, gehaktballetjes en een lekkere frisse salade. Als toetje kregen we vers fruit met blauwe bessen en aardbeien, met vanillekesam (quark) erbij . Mmmm!

Sophie is een leuke jonge dame. Ze heeft een zee aan mooie verkleedjurkjes die ze ons allemaal liet zien. In ras tempo kwam ze de kame in, uitgedost en wel, enin  ras tempo weer naar de slaapkamer om zich in de volgende jurk te hijsen, om die vervolgens weer te showen.

Ook liet ze ons allerlei kunstjes zien, maar het kunstje van Gert (alleen op de handen staan) maakte toch wel indruk 🙂

02

Janet

4/7: Oom Henk 100 jaar

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Mijn vader in gesprek met oom Henk

Mijn vader in gesprek met oom Henk

Ik heb een hele lieve oom, oom Henk, in Nederland die op 1 juli 100 jaar is geworden! Stel je voor: 100 jaar, een hele eeuw! Maar hij is ondanks zijn leeftijd nog zo vitaal, zowel lichamelijk (ook al zijn er gebreken) als geestelijk. Is zeer geinteresseerd in alles om hem heen, leest diverse kranten en houdt ons in Noorwegen opd e hoogte van zijn reilen en zeilen met handgeschreven brieven. En ik schrijft terug! 🙂 En dat hoop ik nog zolang mogelijk te kunnen doen.

Deze 100-jarige mijlpaal vierde hij samen met zijn kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en overige familie en vrienden op 4 juli. Gert en ik waren uitgenodigd maar hebben er voor gekozen om er niet heen te gaan; mede ook omdat we op 23 juli naar Nederland reizen om het 60-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Maar twee van mijn zussen, Jennie en Stans, hebben een paar mooie foto’s toegezonden!

Oom Henk samen met Jennie

Oom Henk samen met zus Jennie

Oom Henk samen met zus Stans. Op de achtergrond is mijn vader nog te zien.

Oom Henk samen met zus Stans. Op de achtergrond kijkt mijn vader ook toe.

Lieve zussen, heel erg bedankt voor het toezenden!

Janet

4-6/7: Jønsbu+StikkUT! Kallskaret

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Zaterdag na de winkel ging het weer richting Jønsbu! Het was prachtig weer. We hebben zelfs even languit kunnen liggen in het gras om even wat zonnestralen mee te kunnen pikken. Gert heeft heerlijke dingen op de barbeҫue geelgd. Lekker ook veel groenten in een speciaal mandje.

01

Zondag hebben we een StikkUT! tochtje gedaan. Ik koos voor een wandeling in Valldal: Kallskaret.

04

„Skaret“ betekent „zadel“. Deze wandeling is een deel van de „Jordmormarsjen“, die ik een aantal jaren geleden heb gelopen 13 augustus 2011 heb gelopen, een tocht van ruim 9 uur, die elk jaar in augustus wordt georganiseerd.

02

Dit keer starten we ergens halverwege. Daar moesten we eerst geld betalen om door te kunnen rijden. Een zgn „bomveg“, een weg met een soort van slagboom, in dit geval een hek. Dergelijke wegen worden door de grondeigenaren onderhouden en mag je er vrij gebruik van maken tegen betaling van een geldbedrag.

03

Een eindje verder was nog een hek over een brug, maar twee keer geld betalen is niet nodig. Deze is er om grazende dieren zoals koeien, schapen en geiten binnen een bepaald gebied te houden.

05

De laatste tijd heeft het veel geregend en is het mooi weer geweest. Deze beide dingen dragen er toe bij dat er veel water in de rivieren zijn. De route is aangegeven met een V wat er in sommige gevallen als een rood hart uit ziet.

06

Eerst ging de route langs een meer, Herdalsvatnet, waarna we moesten stijgen en we bij Kallskarsætra uitkwamen.

07    08

Daar hebben we even een korte pauze gehouden om een kop koffie en een boterham te nuttigen, en genoten we van het uitzicht

09

10

Daarna ging het licht stijgend verder, totdat we in een breder dal kwamen.

11

Er lag nog redelijk wat sneeuw maar dat zorgde niet voor problemen: er was makkelijk overheen te lopen.

12

Bij Kallskaret zagen we de bijzondere bergformaties die als „bruin-gele puisten“ boven de overige grond uitsteken.

13    14

Dit gesteente is deel eklogiet, deels olivijn. Een hele bijzondere omgeving. En dat niet alleen voor geologen en stehen-geinteresseerden. Ondanks het karige landschap weten sommige bloemen zich er toch te vestigen.

15

Bijzonderheid in deze omgeving is „Kalle“, een „pilaar“ van olivijngesteente, die precies in de „skaret“ staat, het bergzadel, want van hieraf kan men naar beneden gaan en in Tafjord uitkomen.

16    17

18

Maar wij bleven bij de „skaret“, waar we vanaf de bergkante en prachtig uitzicht hadden op Tafjord, circa 1000 meter beneden ons.

19    20

Hierna gingen we dezelfde route weer terug. De hele tocht hebben we heen en terug in 3,5 uur gedaan. Bij de hut aangekomen hebben we ons opgefrist en weer heerlijk kunnen barbeҫuen. Maandag zijn we terug naar huis gegaan, waar we ’s avonds de laatste Rotarymeeting hadden voor de vakantie.

Janet

1/7: StikkUT! Glomset

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Het was een warme dag vandaag. En Gert vroeg of we een StikkUT! tochtje zouden doen vanavond na het eten. Ja graag, daar zeg ik nooit nee tegen! Ik zocht een tochtje uit zonder Gert te zeggen welke. Dus schoenen aan, rugzak met koffie mee en rijden maar. Ik zei hem hoe we moesten rijden en we belanden in een buurgemeente, bij Glomset. Ik had een rondwandeling gekozen: Glomset – Nerstølen – Fjordamannsvegen – Glomset. Een wandeling van omstreeks 5 km/ 1,5 uur.

DSC_2291

Het was een prachtig gebied. Eerst deels over een grindweg waarbij we uitzicht hadden op Røyravatnet. Hierna ging het over de brug een rivier over en daar stond de postbus met de kode en gastenboek.

DSC_2294

Vervolgens ging het een natuurgebied in: „Ørnakken naturreservat“.

DSC_2298

Daar was het wat vochtig vanwege een veengebied, maar de route was goed gemerkt.

DSC_2301

We zaten steeds te kijken of we een plekje konden vinden, maar we vonden niks wat geschikt was voor dat doel. Tot we uiteindelijk bij een ander meer kwamen, Glomsetvatnet. Daar hebben we ons in het hoge gras gevleid met een prachtig uitzicht over het meer. Het was er zo stil, zo vreedzaam en zo idyllisch. Hier hebben we een hele tijd gezeten en genoten van de koffie, de rust en elkaar <3

DSC_2306

Janet

30/6: StikkUT! Gamle Lisetsetra

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

 Dinsdagochtend na de wekelijkse training hebben Grete en ik een StikkUT! tochtje gedaan. Naar Gamle Lisetetra in Ørskog. Daar ben ik al vaker geweest; ook een keer met zussen Jennie en Alita (zie deel IV). Dit keer was het niet zo warm als toen: wij hadden nu mist en ook wat regen. Toen waren er de oude bordjes die de weg wezen maar sinds StikkUT! er gekomen is zijn er ook nieuwe bordjes bij geplaatst.

De oude wegwijsbordjes...

De oude wegwijsbordjes…

... en de nieuwe.

… en de nieuwe.

Boven aan gekomen hadden we toch nog redelijk weer en trokken de wolken op. De „løe“ staat er ook nog steeds mooi en vredig bij.

04

Wat het speciale aan dat kleine hutje is lees je op deze weblog, toen ik er in juli 2013 geweest ben met Anne Marie en haar dochter Karianne.

03

De postbus lag in het „holletje“ in de stenen muur. Daar troffen we ook de kode aan van StikkUT! Grete en ik zijn nog even doorgelopen want ik wilde haar iets laten zien, een eindje verderop. Iets wat Gert en ik er vorig jaar september geplaatst hebben: het bord met het middelpunt van Ørskog.

En wat maakte mijn hart een sprongetje toen ik zag dat alles er nog steeds stond. Niet in de hoedanigheid zoals wij het destijds plaatsen, maar het was in elk geval niet weg!

Het middelpunt van Ørskog

Het middelpunt van Ørskog

Het informatieplakaat was van het paaltje af (in de winter komt er veel sneeuw te liggen!), maar was door mensen opgevouwen en in de grond naast de paal gestopt. Dan heeft iemand er toch voor gezorgd dat het niet helemaal weg zou waaien! Het vlaggenstokje was geknakt, de stof was deels losgeraakt van het stokje en ook stond hij niet meer in de grond, maar lag er iets naast. Maar wat was ik blij!

07       06

Voor mij een extra stimulans om er toch iets meer mee te doen dan alleen dit in elkaar geflanste merking van een bijzondere plek.

08

De vlag heb ik weer in de grond geplaatst en het plakaat ook weer in de grond gezet.

09    10

Hierna zijn we weer richting auto gelopen, maar eerst nog even langs Amdamsetra, die ook met een bordje is aangegeven. Daar troffen we een aantal gebouwen aan die er niet meer als bewoonbaar uitzagen: heel veel mos en bomen op het dak en een deel van het dak van de schuur was ingestort. Maar wel een hele mooie plek. In een boom hing zeer veel baardmos.

11    12

Toen uiteindelijk weer terug naar de auto. Al met al zijn we ongeveer twee uur op pad geweest.

Janet