30/6: StikkUT! Gamle Lisetsetra

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

 Dinsdagochtend na de wekelijkse training hebben Grete en ik een StikkUT! tochtje gedaan. Naar Gamle Lisetetra in Ørskog. Daar ben ik al vaker geweest; ook een keer met zussen Jennie en Alita (zie deel IV). Dit keer was het niet zo warm als toen: wij hadden nu mist en ook wat regen. Toen waren er de oude bordjes die de weg wezen maar sinds StikkUT! er gekomen is zijn er ook nieuwe bordjes bij geplaatst.

De oude wegwijsbordjes...

De oude wegwijsbordjes…

... en de nieuwe.

… en de nieuwe.

Boven aan gekomen hadden we toch nog redelijk weer en trokken de wolken op. De „løe“ staat er ook nog steeds mooi en vredig bij.

04

Wat het speciale aan dat kleine hutje is lees je op deze weblog, toen ik er in juli 2013 geweest ben met Anne Marie en haar dochter Karianne.

03

De postbus lag in het „holletje“ in de stenen muur. Daar troffen we ook de kode aan van StikkUT! Grete en ik zijn nog even doorgelopen want ik wilde haar iets laten zien, een eindje verderop. Iets wat Gert en ik er vorig jaar september geplaatst hebben: het bord met het middelpunt van Ørskog.

En wat maakte mijn hart een sprongetje toen ik zag dat alles er nog steeds stond. Niet in de hoedanigheid zoals wij het destijds plaatsen, maar het was in elk geval niet weg!

Het middelpunt van Ørskog

Het middelpunt van Ørskog

Het informatieplakaat was van het paaltje af (in de winter komt er veel sneeuw te liggen!), maar was door mensen opgevouwen en in de grond naast de paal gestopt. Dan heeft iemand er toch voor gezorgd dat het niet helemaal weg zou waaien! Het vlaggenstokje was geknakt, de stof was deels losgeraakt van het stokje en ook stond hij niet meer in de grond, maar lag er iets naast. Maar wat was ik blij!

07       06

Voor mij een extra stimulans om er toch iets meer mee te doen dan alleen dit in elkaar geflanste merking van een bijzondere plek.

08

De vlag heb ik weer in de grond geplaatst en het plakaat ook weer in de grond gezet.

09    10

Hierna zijn we weer richting auto gelopen, maar eerst nog even langs Amdamsetra, die ook met een bordje is aangegeven. Daar troffen we een aantal gebouwen aan die er niet meer als bewoonbaar uitzagen: heel veel mos en bomen op het dak en een deel van het dak van de schuur was ingestort. Maar wel een hele mooie plek. In een boom hing zeer veel baardmos.

11    12

Toen uiteindelijk weer terug naar de auto. Al met al zijn we ongeveer twee uur op pad geweest.

Janet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *