Maandelijks archief: januari 2014

25/1: Topje – Ansokhornet

2014

Lees eerst de weblog met titel „24-26/1: Jønsbu“ (onder deze blog).

Zaterdagmiddag had ik zin om een wandeling te maken. Er lag een dun laagje poedersneeuw en eronder was de sneeuw hard en ijzig. Sneeuwschoenen zijn dan onhandig dus mijn extreem-brodders (sneeuwkettingen) kwamen goed van pas.

Extreem brodders

Extreem brodders

Ik ben eerst naar Ringsetseter gelopen. En kwam toen op de gedachte om Ansokhornet op te gaan (888 meter). Zo gedacht zo gedaan. Eerst relatief stijl omhoog. Af en toe tegen de bergwand wel tot kniediep in de sneeuw, maar op vlakke stukken was de sneeuw hard. Daar zag ik dan ook al snel Ansokhornet in zicht.

Ansokhornet in zicht

Ansokhornet in zicht

Af en toe moest ik omlopen omdat, als ik wat af moest dalen, er zich zo’n overhellende sneeuwrand gevormd had door de wind. Ik had gelukkig de hele tijd de wind in de rug, want die was best „straf“.

Koude harde wind op de top

Koude harde wind op de top

Op de top waaide het behoorlijk, de wind was koud en ik zag sneeuwbuien op me afkomen. Maar in de luwte van de sneeuwman kon ik toch even zitten, ook om wat foto’s te maken onder andere van Jolgrøhornet.

Jolgrøhornet

Jolgrøhornet

Via de andere kant van de bergtop ging ik naar beneden maar toen ik om de sneeuwman heen ging kwam er een behoorlijke windvlaag. Ik woei bijna weg. Toen ging er wel heel even door me heen wat er zou gebeuren als het weer om zou slaan, er echt sneeuwbuien zouden komen en het zicht beperkter werd. Ik had geen drinken bij me maar wel wat te eten. Ik kreeg het heel even benauwd, maar dat was snel over toen ik me bedacht dat ik beren op de weg zag: het weer sloeg niet om, de sneeuwbuien kwamen niet en ik had continu goed zicht!

Richting Valldal en Eidsdal

Richting Valldal en Eidsdal

Onder de top was de wind ook niet zo sterk en kon ik rustig lopen op de harde sneeuw. Ik kan me altijd goed orienteren en ik wist steeds waar ik kon lopen. Af en toe kwam ik “ijzige” rivieren tegen. Dan waren mijn extreem brodders echt heel handig!

IJzige rivieren

IJzige rivieren

En al ras kwam ik op het „rode-stippen-pad“ uit tussen Ansok- en Ringsetseter.

Het "rode-stippen-pad"

Het “rode-stippen-pad”

En na het schrijven in het huttenboek van Ringsetseter ben ik naar Jønsbu gelopen. Al met al ben ik drie uur op pad geweest. Ik kan je zeggen: ik ging echt zingend door de bergen 🙂

Bij thuiskomst had Gert buiten een vuurtje gestookt: in de kelder lagen nog oude deuren die we ooit vervangen hadden voor nieuwe (voor- en verandadeur). En ze lagen maar in de weg in de kelder dus de hens erin! ‘s Avonds hebben we gelezen en geschreven.

Zondag verlieten we Jønsbu in prachtig zonnig, maar nog steeds enigszins koud weer. In de verte ligt Ansokhornet er stralend bij.

Jønsbu met op de achtergrond Ansokhornet

Jønsbu met op de achtergrond Ansokhornet

Janet

24-26/1: Jønsbu

2014

Na een druk weekend in Nederland afgelopen weekend is het fijn om weer een weekend naar Jønsbu te kunnen. De sneeuw van november is allemaal al weer weg. Het is koud geweest, en nog, en de sneeuw die er ligt is hard en ijzig. Voor dit deel van het land, wat bekend staat voor relatief veel neerslag, is het zeer ongebruikelijk dat het nu al zo lang droog is. De ochtenden geven ‚s ochtends vaak prachtige kleuren aan het firnament. Ik noem ze altijd „vlammende luchten“.

Vlammende luchten

Vlammende luchten

We konden net als de vorige keer weer met de auto omhoog naar Jønsbu. Dat was wel zeer fijn want we hadden de vorige keer de accu van het zonnepaneel meegenomen naar huis om dat die bijna leeg was (het gele lampje brandde en de laatste dag ging die al op rood staan). De zon is te weinig krachtig om de accu goed op te laden. Daarom hebben we hem thuis „aan het infuus gelegd“. Maar dat ding weegt rond de 25 kilo en om dat op de rug of in de pulk mee te zeulen… Dus de auto kwam goed van pas!

Brief van zus Jennie lezen

Brief van zus Jennie lezen

Vrijdag lag er een brief van zus Jennie in de bus en die hebben we ‚s avonds om beurten aan elkaar voorgelezen. We zijn gelijk met een brief terug begon te schrijven.

Brief terug schrijven

Brief terug schrijven

Van Maaike, een trouwe leester van mijn blog, had ik in Nederland een leuk cadeau gekregen: een vogelhuisje met een pot vogel-pindakaas erin. Ze zag dat we altijd in de weer waren met de vogels bij Jønsbu. Zo attent! Helaas hebben we geen boom vlak bij de hut. Dus Maaike ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt maar we hebben een bakje van het zaad gevuld met de pindakaas en dat leverde hele leuke beelden op! Sommige vogels bleven lang zitten en konden we ze lang bestuderen. Veel dank Maaike!

De pindakaas valt in de smaak

De pindakaas valt in de smaak

Vanwege vorst en weinig sneeuw levert dat wat uitdagingen op met de watervoorziening. De waterleiding is bevroren (geen ramp, dat is die elk jaar) en veel sneeuw om water te smelten is er niet. We hebben daarom twee 10 liter jerrycans meegenomen. En voor afwaswater en wassen heb ik toch wat sneeuw bij elkaar „gesprokkeld“, voor de pan op de kachel.

Sneeuw smelten

Sneeuw smelten

Zondag op tijd naar huis. Daar hebben we eerst 10 km hard gelopen, daarna gegeten en naar een vergadering mbt de politiek. Nadien ben ik direct doorgegaan naar de bioscoop waar de film „Jack Ryan: Shadow recruits“ draaide. Met Kevin Costner. Gert heeft niks met deze acteur dus hij ging niet mee.

En zo was het goed gevulde weekend al weer ras om, waarbij niet alleen de zonnepaneelaccu opgeladen is maar onze batterijen ook.

Janet

15-20/1: Scandinavische dagen

2014

Op moment van schrijven zitten we op Schiphol om weer terug te vliegen naar Noorwegen. We hebben een aantal drukke dagen gehad met voorafgaand een paar voorbereidingsdagen. Vanaf woensdag zaten we in ons „hoofdkwartier“: een eigen vergaderruimte bij hotel van der Valk in Almere. Hier stonden heel wat apparaten te werken en te ratelen: twee computer, een scanner, een printer, twee mobiele telefoons. Maar het voorwerk ging allemaal goed, ook al waren we nu met ons tweetjes (klik op de foto’s om ze te vergroten).

Ratelende apparaten

Ratelende apparaten

Vrijdag kwam de gasten uit Denemarken, Zweden en Noorwegen aan en stonden we hen in de hal van het hotel hen op te wachten. Dit deden we in toerbeurt want ‘s avonds kon de beurs opgebouwd worden. Hier staan Anna-Rixt en Gert achter de balie. Mijn vader was er ook bij. Hij staat afgebeeld op de banner: de man met stok en pet, uitkijkend over bergen en fjord.

Anna-Rixt en Gert. En mijn vader...

Anna-Rixt en Gert. En mijn vader…

De dagen werden druk bezocht. Zondag kwam het iets later op gang dan zaterdag maar tegen elf uur begon het toen ook lekker te lopen. We hebben in elk geval leuke gesprekken gehad en ook weer mensen persoonlijk ontmoet die we alleen kenden via telefoon of email.

De standhouders hadden het ook druk en bij sommigen stonden veel mensen te wachten om een gesprek te kunnen hebben met de afgevaardigden van gemeenten of bedrijven. In totaal hebben we rond 2200 bezoekers gehad. Mogelijkheden waren er en sommigen, met de juiste achtergrond, kregen ter plekke een baan aangeboden. Voor anderen werd het wat moeilijker maar niet onmogelijk of waren de kansen helaas zeer beperkt of nihil. Maar een ding was zeker: de standhouders waren onder de indruk van het hoge niveau, de manier waarop mensen zich voorbereid hadden en dat velen al de taal konden.

De reacties van zowel standhouders als bezoekers waren hoofdzakelijk zeer positief. Sommigen kwamen aan het eind van de dag speciaal terug om ons te bedanken voor de fijne, leerzame en goed georganiseerde deg. Dat is natuurlijk altijd fijn om te horen en daar doe je het ook voor. Dus iedereen zeer veel dank voor jullie komst.

De service bij van der Valk was uitmuntend en de gasten die er verbleven waren lovend over het heerlijke eten, de grote kamers en goede bedden. ‘s Avonds dronken we vaak nog even wat in de bar en konden we de schouders even laten zakken. Zaterdag werd het voor sommigen wat laat…

Voor de zondag hadden we de gasten „uitgedaagd“ om om 07.00 uur met ons te gaan hardlopen. Daar gaf één persoon gehoor aan, Thijs die ook in Noorwegen woont. Met z’n driën liepen we een 8,5 km lang rondje rond het meer bij Almere. Een heerlijk begin van de dag. De dagen dat wij er waren hebben Gert en ik nog twee keer eerder hardgelopen, ook rond het meer.

Mijn lieve ouders en ik

Mijn lieve ouders en ik

Maandag vertrokken de meesten weer. Wij hadden de hele dag nog en gingen daarom even bij mijn ouders langs die echt heel blij waren ons te zien. En wij hen natuurlijk! Vader had snel vier tompoezen bij de HEMA gehaald en wij nuttigden samen nog een broodmaaltijd alvorens we naar Schiphol reden. En daar zitten we nu. Over een uurtje vertrekt ons vliegtuig.

Janet

13/1: Lieve allemaal

2014

Dit is mijn nieuwe webblog. Deze neemt mijn vorige blog op Placement over. Eigenlijk is dit al de derde versie. De eerste kan men hier lezen. Die stond op onze aller eerste internet site met de naam “norsk.nl”. Daar is Gert de blog begonnen op 18 mei 2006. maar werd langzaam maar zeker steeds meer door mij geschreven; met toestemming van Gert 🙂 Nadat norsk.nl werd gewijzigd in Placement werd daar de tweede blog “geboren”.  De eerste blog daar zag het levenslicht op 17 november 2009.

En dit is dan de derde. Gestart op 12 januari 2014. Ervaring leert dat mensen altijd even moeten wennen aan een nieuwe layout. Zo was dat ook toen we van norsk.nl naar Placement gingen. Maar ik ben er van overtuigd dat, als je mij blijft volgen op deze webblog, je er mettertijd aan zult wennen. Geef jezelf daartoe de tijd. Ik zal proberen hem er zoveel mogelijk uit te laten zien zoals je gewent bent van de vorige. Dat wat anders wordt is dat ik foto’s tussen de tekst zal gaan plaatsen, net zoals dat was op de allereerste blogs op norsk.nl.

Wees hoe dan ook van harte welkom op mijn blog, waar ik je mee laat beleven en kijken in mijn noorse leven; samen met Gert. Graag tot de volgende weblog!

Janet