Maandelijks archief: november 2015

20-22/11: Eerste sneeuw

2015

Klik op de foto’s om te vergroten.

Het is koud de laatste dagen, en de wegen zijn gevaarlijk glad. Donderdag 19/11 hadden we de jaarvergadering van de partij en ’s avonds viel er wat natte sneeuw. Maar de volgende ochtend lag er een heel dun laagje sneeuw op de grond.

01     02

Op deze link kun je zien wanneer de voorgaande jaren de eerste sneeuw gevallen is, maar ik noem het hier ook nog even:

2014: 7 december
2013: 19 november
2012: 25 oktober
2011: geen exacte datum maar het was eind november
2010: 20 oktober
2009: 2 oktober
2008: 5 oktober
2007: 6 november

De volgende dagen viel de sneeuw ook zachtjes en zorgde voor een mooi winters beeld. Vandaag, zondag 22/11 heb ik, nadat ik uit bed kwam, een wandeling van 1,5 uur gemaakt. Heerlijk.

Ons huis

Ons huis

03    04

De zon komt nu nog bij ons binnen in de huiskamer

, maar zal ook een aantal maanden niet over de bergen komen. Pas ergens in januari hebben we haar dan heel even weer binnen.

06

07     08

Mooie sneeuwdotten op de takken.

09

De meest rechtse berg is Jolgrøhornet, de berg in de buurt van Jønsbu en waar ik geregeld op ben geweest.

10

“Graseieren” onder de sneeuw.

11     13

Bij “Elvastien”: het pad langs de rivier.

12     14

De kerk van Ørskog.

15

De weersvoorspellingen blijven niet zo: er is vanaf woensdag regen voorspeld dus dan zal deze sneeuw weer verdwijnen.

Janet

16/11: Bedrijfsbezoek met Rotary

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Maandag werkte ik weer in het ziekenhuis op de dagchirurgie. ’s Avonds gingen we met de Rotary op bedrijfsbezoek; dit keer naar Anita’s systue (het naaiatelier van Anita). En terwijl de leden werden omringt door zachte woldotten in verschillende kleuren vertelden Anita en haar medehelpster Jorunn over het bedrijfje die sinds kort in de gemeente gevestigd is. Naast wolverkoop maakt zij ook de plaatselijke klederdracht (“bunad”) voor zowel vrouwen als mannen.

Anita en Jorunn

Anita en Jorunn

Anita heeft haar hele leven interesse in naaien en breien gehad. Ze starte haar naaiatelier in 1988 bij haar thuis aan de keukentafel. Mettertijd werd dat te groot en opende ze een winkel en atelier in haar woongemeente Stordal en in september 2015 dus ook in onze gemeente Ørskog.

Dames Ørskog bunad

Dames Ørskog bunad

Het atelier is groot en licht en met een bank en tafel in het midden is het ook mogelijk om er gewoon een kop koffie te drinken en daar aan het werk te gaan met je eigen breiwerk.

Het werd een interessant uurtje bij Anita en nadat de president Anita bedankt had kwam Anita met een melding: de club zou een herenbunad krijgen die voor een loterij gebruikt kan worden. Dit was werkelijk een grote verrassing en de leden waren sprakeloos. Ter plekke werd bepaald dat de inkomsten naar het poliobestrijdingsfonds zou gaan.

Heren Ørskog bunad

Heren Ørskog bunad

Janet

13-15/11: Jønsbu

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Na het sluiten van de winkel ging het richting Jønsbu. Dat was al weer een tijd geleden. We hebben er niet zo veel kunnen doen omdat we zaterdagochtend weer naar de winkel gingen (en na sluitingstijd weer terug gingen naar Jønsbu), maar het was toch heel fijn om er geweest te zijn.

‘s Nachts hoorden we een lawaai en bleek de toiletdeur open gewaaid te zijn, iets wat wel eens vaker gebeurd is. Daarom heeft Gert een slot gekocht en die zondag aan de deur bevestigd.

01

De sneeuw komt al op de bergen te liggen als het regent, en de sneeuwgrens komt steeds lager.

Ansokhornet

Ansokhornet

De hoge beren kunnen niet meer bewandeld worden en moet er gewacht worden tot volgend jaar. Wil men er toch op dan zal dat met de ski’s moeten; iets waar wij niet echt kundig in zijn 🙂

Blåfjellet links en rechts van de denneboom Fremste en Heimste Blåhornet

Blåfjellet links en rechts van de denneboom Fremste en Heimste Blåhornet

Op zondag ben ik een uurtje naar de sportschool geweest. En ‘s avonds zijn we met z’n tweeën naar de bioscoop geweest om de film „Elser“ te bekijken. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, over de duitser Georg Elser die WO II wilde verhinderen door een een bomaanslag op Hitler te plannen. Op Wikipedia staat meer geschreven. Het was een zeer aangrijpende film!

Janet

9-13/11: Gevarieerde week

2015

Dit keer geen foto’s.

Een week met verschillende activiteiten. Maandag 9/11 en woensdag 11/11 heb ik in het ziekenhuis gewerkt. Het is een erg leuke werkplek en heel graag zou ik daar graag een vaste aanstelling willen hebben, liefst 60%. Ik heb er recentelijk gesolliciteerd maar op dit moment zijn er geen vacatures. Maar Gunn Bente, het afdelingshoofd, weet er van en mocht er een vacature komen dan zal ze me erover informeren.

‘s Avonds had ik een politieke vergadering van de commissie gemeentelijke dienstverleningen. Het is een commissie waar ik de afgelopen vier jaar ook zitting in heb gehad. Ik ben voor de komende vier jaar gekozen tot vice-voorzitter. Na deze vergadering kon ik nog een staartje meekrijgen van de Rotary bijeenkomst waar we Liv Marit hadden uitgenodigd, die de nieuwe ingenieur ruimtelijke ordening is. Zij vertelde over haar achtergrond en haar werkzaamheden bij de gemeente.

Dinsdag 10/10 naar de vaste oefenavond van koor; altijd leuk. We zijn druk bezig met het oefenen voor het kerstconcert.

Woensdag 11/11 gingen we na het werk in het ziekenhuis naar een kleine conferentie waar we als Stolt Mat eigenaren aan deel namen. Erg interessant en ook leuk om „soortgelijken“ te ontmoeten.

Donderdag 12 en vrijdag 13/11 heb ik in de winkel gewerkt. Dat was eigenlijk erg lang geleden (vanwege reis naar NL en de week ervoor vier dagen gewerkt in het ziekenhuis) en daarom leuk om er weer te zijn. Vrijdags gingen we na sluitingstijd naar Jønsbu, waarover later een korte weblog.

Janet

1-8/11: Janet naar Nederland

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Het was al een tijdje geleden dat ik voor een langere periode in Nederland was geweest om mijn ouders te bezoeken. Deze week heb ik gereserveerd om hen te bezoeken, iets waar we allen erg naar uit keken. Voordat Gert me naar het vliegveld Vigra bracht zijn we eerst nog even naar de kunsttentoonstelling geweest in het dorpshuis. Een tentoonstelling van twee schilders. Deze is opgezet om extra middelen voor het dorpshuis in te zamelen. Het dorpshuis heeft zoals eerder geschreven, geld nodig om de entree en foyé op te knappen: het raamglas is verkleurd, op sommige plekken zijn ze stuk en het dak lekt als het hevig regent. Zie de vorige weblog.

01

De twee schilders waren Geir Hansen wonende in onze gemeente en Gunn Mari Grøttum uit Namsos. Beiden hadden mooie kunstwerken opgehangen, met name die van Hansen waren prachtig maar soms iets somber en de meesten ook erg groot. Van Gunn Mari hing er een schilderijtje wat we erg graag wilden kopen maar helaas, die was al verkocht. Die had trouwens wel vijf keer verkocht kunnen worden, zo populair was die. Maar we zagen meerdere mooie exemplaren. Onder andere eentje met de titel „Sårbarhet“ (Kwetsbaarheid). En die hebben we gekocht.

02

Het vliegtuig zou rond 17.00 uur vertrekken maar het vliegtuig ging niet eerder dan 20.00 uur vanwege dichte mist op Amsterdam. Daar konden vliegtuigen niet stijgen (om op tijd ons op te komen halen) en geen vliegtuigen landen. Men kon er voor kiezen om omgeboekt te worden via Oslo, maar wat zou ik daar mee opschieten? Daar werd het mistprobleem in Amsterdam niet anders om, en bleef ik daar misschien wel vast zitten. Ik koos ervoor om op Vigra te blijven. Mocht het zijn dat het vliegtuig die avond helemaal niet kon vertrekken dan kon ik naar huis en daar overnachten; anders werd het een hotel in Oslo.

Maar gelukkig werd het zicht bij Schiphol beter en kon het vliegtuig toch vandaaruit opstijgen en konden wij met vele uren vertraging vertrekken uit Noorwegen. Ik had mijn ouders uiteraard geinformeerd. Van zus Jennie kreeg ik bericht dat als het nodig was ik bij hen kon overnachten. Dat was erg prettig en zo later bleek ook noodzakelijk, want ik kwam zo laat aan dat ik niet meer in Hardenberg kon komen. Dick haalde me rond 24.00 uur op van het station in Apeldoorn. Het was heel fijn om hen weer te zien! Omdat we allen moe waren gingen we na een glaasje gedronken te hebben naar bed.

De volgende ochtend sliepen Jennie en Dick uit en heb ik een stukje hard gelopen. Dat ging lekker over die „platte wegen“ 🙂 Jennie en Dick brachten me later weer naar de trein en kon ik dan alsnog doorreizen naar Hardenberg. Daar stonden pap en mam me op te wachten, de schatten! En zoals altijd als ik thuis kom stond er traditiegetrouw een heerlijk groentesoepje voor me klaar. Mmmm! De dagen waren gevuld eer we er erg in hadden en gingen helaas supersnel voorbij!

05    04

Dinsdagochtend 3/11 ben ik met pap naar de oefenochtend van zijn koor Mensana geweest. Dat doe ik elke keer als ik daar ben en zo onderhand kennen de leden me. Er werd nog een koorlid onwel, zelfs twee keer, en heb ik samen met een paar anderen „eerste hulp“ kunnen geven. We hebben voor de zekerheid toch de ambulance laten komen. Alles werd gecontroleerd en na overleg met ziekenhuis en huisarts kon hij naar huis gebracht worden: ik reed hem in zijn auto en de voorzitter van het koor reed achter ons aan zodat die me weer mee terug kon nemen. Het was voor de leden een hele consternatie.

06    03

‘s Avonds ook weer naar koor, dit keer de Cantorij. Dat is een kerkkoor waar niet vierstemmig wordt gezongen.

07     10

09

Aan het eind van de dag met Gert gebeld. Hij vertelde dat de kunstwerken van de tentoonstelling in het dorpshuis weer van de muur waren gehaald. Gert had Geir Hansen geholpen om de schilderijen weer in het atelier te krijgen. Als dank gaf Geir hem een klein schilderijtje aangeboden! Wat leuk!De titel is “Studiet” (De studie).

11

Die hangt, net als het andere schilderij van Gunn Mari, nu inmiddels thuis aan de muur.

12     13

Woensdagochtend 4/11 zijn we bij Jennie op bezoek geweest. Dat was heel erg fijn en gezellig!

14

Vader was wat kouwelijk en nadat we de lunch genuttigd hadden (een salade die ik thuis al gemaakt had) begon hij zich wat warmer te voelen.

15

Het werd een hele fijne dag samen! En met mij als chauffeur was het ook fijn voor mijn ouders om een bezoek af te leggen.

16

5/11 zijn we naar de ouderengym geweest. Het is een vast clubje mensen die elke donderdag bij elkaar komt en 1x per maand aansluitend een kopje koffie drinken samen. Ook daar ben ik een vertrouwd gezicht. Altijd geweldig om „de oudjes“ in actie te zien, op de maat van de muziek. En de leidster doet het ook zo leuk! Super leuk mens.

17     18

‘s Avonds in Noorwegen kwam de lesegruppe bij elkaar. Daar kon ik dus helaas niet bij aanwezig zijn! Maar we hebben «Slåttekar i himmelen» (Grasmaaier in de hemel) van Edvard Hoem uit Noorwegen gelezen. Een prachtig boek wat gebaseerd is op een verhaal over de grootvader van Hoem, wonende nabij Molde eind 19e eeuw. Deels gebaseerd op waarheid, deels op fictie. Het was de tijd waarin er een economische crisis heerste in Noorwegen, wat er toe leidde dat veel noren hun geluk in Amerika zochten. Vaak reisden sommigen vooruit om later de rest van de familie over te laten komen. Het is een prachtig geschreven boek, humoristisch maar vanwege de inhoud ook van historische waarde. Ook het „klasseverschil“ komt er duidelijk in naar voren: de rijke grootgrondbezitters die arme keuterboeren in dienst hebben, de armoedige omstandigheden waarin deze mensen vaak leefden, de drang om een goed leven te hebben en men daardoor overzee gaat kijken, maar ook over de teleurstellingen die sommigen in Amerika meemaken, want niet alles was rozegeur en maneschijn. Zeer interessant boek, en er komt binnenkort een opvolger van, als die er al niet is. Voor de volgende keer is het boek «Ein vakker dag» (Een mooie dag) van de Franse schrijfster Anna Gavalda gekozen.

20     21

Vrijdag 13/11 bezochten we oom Henk van 100 jaar in het verzorgingshuis waar hij woont. Wat ziet hij er voor zijn leeftijd nog goed uit! We hebben eerst koffie bij hem gedronken en daarna samen gegeten in het restaurant van het huis. Hierna hebben we weer afscheid genomen. Ook dit werd een erg gezellige bezoek, zeker ook voor oom Henk, waar veel herinneringen van vroeger werden gedeeld!

22     23

Zaterdag 14/11 reisde ik weer terug naar Noorwegen. Mijn ouders brachten me naar het station. De reis verliep goed en dit keer zonder vertragingen!

24

Lieve pap en mam, heel erg bedankt voor de fijne dagen! Ik kijk weer uit naar de volgende keer. Wanneer dat is moet nog even bekeken worden, maar ik kom er weer een keer aan 🙂

Janet

31/10: Liefdesconcert koor

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Met het koor Ørskogkoret zijn we na de zomer weer begonnen met oefenen. We hebben ons sinds die tijd gericht op een optreden: een concert met liefde als thema. We hebben flink geoefend op tien nummers, in vijf verschillende talen: noors, zweeds, engels, latijns en afrikaans.

We wilden voor dit concert graag de kerk gebruiken omdat hier een prachtige acoustiek is! Voor die tijd moesten we de kerk om toestemming vragen of de liedjes die we uit hadden gekozen geschikt waren. We hadden namelijk niet alleen maar christelijke nummers maar ook diverse popnummers. Ze werden allemaal goedgekeurd.

Om meer publiek te trekken hadden we een gastkoor uitgenodigd. Het werd het dameskoor uit Stordal: Big Valley Voices (Stordal betekent „Groot dal“). Zij hadden een zes-tal nummers uitgekozen. Dit koor zingt geen acapella zoals wij doen en zij gebruiken muziek van een cd ter ondersteuning.

Ørskogkoret (ik sta voorste rij 2e van links)

Ørskogkoret (ik sta voorste rij 2e van links)

Het werd een heel leuk en afwisselend concert, met ons koorlid Pål als programmaleider. Het concert was opgedeeld in vijf delen in deze volgorde: Ørskogkoret, Big Valley Voices, zelfgeschreven pianostuk van Jon (onze dirigent), Ørskogkoret en tot slot stonden beide koren op het podium en zong Maria (dirigente van BVV) „You Raise me Up“ (solo), waarbij de koorleden meezongen met het refreng.

Als laatste dankte ik het publiek, de beide dirigenten, de programmaleider en het gastkoor voor hun inzet. De leden van het dameskoor kregen elk een roos en de dirigenten een paraplu bedrukt met G-sleutels.

Maria en Jon

Maria en Jon

We kregen positieve reacties en staande ovatie van het publiek (142 in totaal). Heel misschien treden we ook nog een keer op in Valldal, maar dat is nog niet officieel besloten in het bestuur.

Janet

24/10: Jubileum Øss’n

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

In ons dorp hebben we een blaasensemble die dit jaar 25 jaar bestaat. Zij vierden dit met een concert waar ook andere organisaties voor werden uitgenodigd om op te treden. Zo ook ons koor. We zongen drie nummers. Het wird een leuk feestelijk concert met allerlei sprekers en overhandigingen van cadeaus. ‘s Avonds werden we uitgenodigd om deel te nemen aan een feest. Van het koor waren we met ons achten. We kregen een heerlijke maaltijd geserveerd gevolgd door een typisch koffie- en taarttafel van het district Sunnmøre: een hele tafel vol met taarten waar je naar hartelust van kunt eten zoveel je wilt. Is wel iets anders dan het nederlandse koekje bij de koffie 🙂

Ook op deze avond weer verschillende toespraken. Als voorzitter heb ik het koor toegesproken met een zelfgemaakt gedicht:

Ørskogkoret gratulerer jubilanten
på dette fine bygget på vestkanten.
Det er en stor dag for dere i Øss’n,
Jubileumet feires med musikanter i drøsser.
En ære for oss å sitte rundt bordet ned.
Det går nokre timer før vi drar avsted.
En vill idé har ført dere ilag
og ble til musikkgruppen dere er i dag.
Mye fikk oss i dag se og høre
Dyktige musikere er dere alle, her på Sunnmøre
Siste samarbeidet vi hadde med dere
var i fjor, håper det blir flere
Men hva kan en gi den fine Øss‘n?
Skal det være salt- eller pepperbøss‘n?
Hva med en innsamlingsbøsse?
eller bedre med en sparebøsse?
Vi holder oss til en sjekk fra banken
Ved innlevering kan dere ha oss i tanken.
Takk for samarbeidet sålangt
Håper det blir i framtiden flere mangt.

Vertaling (rijmt op z’n naderlands natuurlijk voor geen meter!):

Ørskogkoret feliciteert de jubilant
In dit mooie gebouw in het westen van het land.
Het is een grote dag voor jullie van Øss’n
Het jubileum wordt gevierd met vele muzikanten.
Het is een eer om hier aan tafel te kunnen zitten
Er gaan zeker nog vele uren eer we weer vertrekken.
Een wild idee heeft jullie samen gebracht
en is geworden tot de muziekgroep die jullie nu zijn.
Veel hebben we gezien en gehoord vandaag
Flinke musici zijn jullie allemaal, hier in Sunnmøre.
De laatste samenwerking die we met jullie hadden
was vorig jaar, we hopen er volgen er meer.
Maar wat geven we de mooie Øss’n?
Zal het een zout- of peperbus worden?
Wat met een collectebus?
Of is het beter met een spaarbus?
Wij houden het bij een cheque van de bank.
Bij inlevering kunnen jullie nog een keer aan ons denken.
Bedankt voor de samenwerking tot nu toe
We hopen op meer in de toekomst.

02

Aan het eind heeft Øss’n ook nog opgetreden; met zowel huidige als vroegere leden. Ze kunnen niet alleen “blazen” maar ook zingen en ze brachten hun lijflied ten gehore. Dit onder leiding van hun voormalige dirigent Arne, die recentelijk de jaarlijkse cultuurprijs werd toegekend (voor zijn jarenlange bijdrage aan het cultuurleven in de gemeente).

01

De avond verliep verder gezellig en er was een life-band die voor muziek zorgde. Zover is het voor mij niet gekomen: ik was erg moe en ben op tijd naar huis gegaan.

Janet

22/10: Dorpshuis in nood

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In ons dorp staat een dorpshuis wat in de 1988 gebouwd is, dmv goede planning, samenwerking met een architect en zeer veel uren vrijwilligerswerk. Op basis van dat laatste is het huis bijna gebouwd: zeer veel vrijwilligers hebben gratis zeer veel uren gebruikt zodat het huis nu van grote waarde is voor de inwoners. De bouw is gefinancierd door privépersonen, bedrijven, samen met diverse organisaties. Met name de jongerenclub van destijds heeft veel geld en tijd gestoken in de bouw nadat hun eigen clubhuis door een brand met de grond gelijk is gemaakt. Ook de plaatselijke bank en de gemeente hebben middelen ter beschikking gesteld. Degene die ook een grote rol hebben gespeeld is „Snurp“: een vriendengroep met vrouwen die allerlei activiteiten organiseert, zoals kerstbeurs, loterijen, etc. De opbrengst van dat alles gaat in zijn geheel naar het dorpshuis. In 2005 bijvoorbeeld heeft men van die opbrengsten een hele nieuwe keuken kunnen installeren. Zonder al dit had het huis er nooit gestaan. Daarmee is het dorpshuis „het bezit van de locale bevolking“ geworden: iedereen heeft wel een binding met het dorpshuis.

Het doel van het dorpshuis is dat het een huis van de gemeenschap is. Het doel is niet op profitt gebaseerd maar er moeten voldoende inkomsten zijn zodat de nodige renovaties en reparaties uitgevoerd kunnen worden, evenals betaling van de vaste lasten, etc. Maar nu is het het dorpshuis in economische nood. De grootste klant was de gemeente die het dorpshuis huurde voor haar maandelijkse gemeenteraadsvergaderingen en andere vergaderingen. Maar er is een nieuw gemeentehuis gekomen en die vergaderingen vinden nu daar plaats.

Het bestuur heeft hard gewerkt om de inkomsten middels verhuur aan anderen te vergroten. Ook is men bezig met een campagne om de bevolking bewust te laten worden dat als men het dorpshuis niet gebruikt cq huurt, dat het resultaat daarvan kan zijn dat het dorpshuis bestaansrecht meer heeft. Dat betekent ook dat er dan geen plek meer is om feesten te organiseren, er geen verkiezingslokaal meer is, er geen beurzen meer georganiseerd kunnen worden en dat de bioscoop verdwijnt (die 1x per week een film toont). Die bewustwording schijnt deels gewerkt te hebben: een locale band heeft aangeboden gratis te spelen op de jaarlijkse kerstdansavond. Maar dit is niet voldoende.

DSC_2816

Daarom heeft het bestuur (wwarvan Gert de voorzitter is) een open avond georganiseerd voor iedereen die ideeën heeft over hoe de inkomsten van het dorpshuis verhoogd kunnen worden. Dit wordt een zgn. „idédugnad“ genoemd. Op de avond kwamen 13 personen. Misschien niet veel maar daardoor was het wel intiem en kreeg iedereen de gelegenheid om met zijn of haar inbreng te komen.

DSC_2815

Er kwam naar voren dat geld binnen moet komen op zowel korte als lange termijn. Op korte termijn is besloten om een kunsttentoonstelling te organiseren (zie een latere weblog). Dit had het bestuur al in gang had gezet: twee kunstenaars hangen hun werk in de kleine zaal van het dorpshuis op. Deze schilderijen zullen dan te koop zijn. 25% van de verkoopsprijs gaat dan naar het dorpshuis.

De foyé die opgeknapt moet worden

De foyé die opgeknapt moet worden

Ook wordt er een „kronerulling“ in gang gezet: mensen worden opgeroepen om een vrijwillig bedrag te storten op de bankrekening van het dorpshuis. Daarmee zal de foyé gerenoveerd worden, want dat is hard nodig: het glas in de ramen is verkleurd, sommige ramen zijn stuk en hier en daar is er lekkage en als het regent moeten er emmers onder gezet worden. Ik heb het initiatief genomen om deze „kronerulling“ in gang te zetten. Elke week geef ik aan de krant door wie er gegeven heeft en hoe veel geld er nu binnen is gekomen. Maar we moeten nog wel even voortzetten eer het bedrag van circa een miljoen kroner er is.

Janet

19/10: Rotary – Kristin Maridal

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Op de wekelijkse Rotary-avond hadden we deze week bezoek van Kristin Maridal. Haar man was ook aanwezig.

01

Kristin is journalist en schrijfster van de roman „Love deg aldri“ (Beloof je nooit). Zij is ook bekend van het tv-programma „Ingen grenser“( Geen grenzen), waar een groep (10-12) lichamelijk gehandicapten onder begeleiding een maand durende tocht maken in de noorse bergen. Ze hebben ondanks hun handicap een grote wens om te bewijzen dat ze wilskracht en doorzettingsvermogen hebben en dat hun handicap geen hindering hoeft te zijn om tochten te maken die niet-gehandicapten ook kunnen maken. Maar zij zijn in grote mate afhankelijk van elkaar: de ziende moet de ogen van de blinde zijn en de lopende moet de persoon in een rolstoel vooruit duwen en trekken. Het is een ongelofelijk prestatie die deze groep mensen maken, waarin bewezen kan worden dat het onmogelijke mogelijk is. En Kristin was in 2013 één van hen. Haar handicap is dat zij chronisch zeer grote pijnen heeft nadat zij vele jaren geleden betrokken is geweest bij een auto-ongeluk en haar nek heeft gebroken.

03

Met groot enthousiasme vertelde Kristin nu over haar boekproject. Deel I van een trilogie is klaar en te koop in de winkels. Ze vertelde over de uitdagingen die zijn als schrijfster tegenkomt, ook als het gaat om het vinden van een goede uitgever en goede verkoopkanalen.

„Love deg aldri“ is een drama over de jonge Karen en drie generaties vrouwen in een mijnengebied die hoofdzakelijk door mannen wordt gedomineerd. Het is een historie over politieke en sexuele bewustwording uit de jaren 60 van de vorige eeuw, tot aan vandaag; over plotselinge dood, wegtrekken van mensen uit een kleine gemeenschap, schuld en schaamte en de sterke band tussen twee zussen.

02

Het werd een zeer interessante avond en Kristin was een goede vertelster. Na afloop was het mogelijk om het boek van haar te kopen, wat we natuurlijk gedaan hebben.

Janet

17+18/10: Winkel, tuin, collectant

2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Kristian komt met zijn trekker aardappels bij de winkel brengen

Kristian komt met zijn trekker aardappels bij de winkel brengen

We kregen hoog bezoek in de winkel: Kristian, de aardappelboer uit de gemeente. Hij kwam met de trekker een paar bakken aardappels brengen die als een „publiekstrekker“ moesten dienen.

00a     00b

Kristian kwam Kerrs Pink en Asterix brengen. Uit mijn eigen tuin had ik pimpernel en „amandel-aardappels“, dus de klant had heel wat keus. ’s Middags na sluitingstijd heeft kristian de bakken weer opgehaald.

En we verkopen veel meer :-)

En we verkopen veel meer 🙂

Het moest er eens van komen: de tuin in orde maken voor de winter. Daar ben ik zondag mee bezig gegaan. Ik heb eerder de aardappels al uit de tuin gehaald die aan de zijkant van het huis stonden. Nu heb ik de grond omgespit. We willen er planten neer gaan zetten.

01

De witte en boerenkool staat er mooi bij. De groenten hebben het goed gedaan, op de rode bieten na. Mooie wortels, fijne bloemkolen, sappige snijbiet en veel sla.

Witte kool en boerenkool

Witte kool en boerenkool

Achter het huis zijn we een tijdje geleden begonnen om het daar aan te pakken. We hadden er een pad met grote platte stenen, maar er lag geen onkruiddoek en onkruid tierde weling tussen de stenen.

04      03

De platte stenen hebben we er nu uit gehaald, van andere stenen kleine muurtjes gebouwd, doek op het loopgebied opgelegd en daarna grint erover. Dat laatste bestelden we bij een plaatselijke grintleverancier die drie ton op het pad naast het huis stortte.

05

Gert heeft het grint verplaatst. We zijn erg tevreden met het resultaat. En vooral fijn dat het onderhoudsvriendelijk is.

06

Er was nog wat grint over wat ik naast de schuur heb gestort (ook met doek eronder). Op deze foto zie je ook de compostbakken. Ik heb er twee: eentje voor elk jaar. De vierkante was van vorig jaar die ik nu leeg heb gemaakt en deels in de groentetuin ondergespit. De andere is knalvol en dreigt onder het gewicht te bezwijken. Gert heeft er een sjorband omgespannen.

08

Voor het huis staat een plant die we nu al heel wat jaren hebben. Het is een plant die we van onze laatste buren (Elst) in Nederland hebben gekregen. Of beter gezegd: we hebben zaden van hen gekregen die ik op heb gekweekt. Een prachtige plant met mooie grote bladeren. In al die tijd dat we in Noorwegen wonen (nu ruim 18 jaar) heeft hij slechts twee keer gebloeid: in 2009 en nu in 2015. Er kwam een grote scheut op met daaraan wit-paarse bloemen waarin de zaden komen. Elke afzonderlijke bloem wordt beschermd door behoorlijke doornen en stekels. Ik wist destijds niet hoe de plant heette. Maar met enige hulp kwam ik erachter: Acanthus hungaricus.

09

De schuur heb ik ook opgeruimd. Dat was zeer nodig, dus die ziet er ook weer netjes uit. Gert heeft het blad van een kast uit de keuken geschuurd, die zag er niet mooi uit. Hij heeft hem ook gelakt dus ook dat is weer in orde.

07

Toen we met dit alles klaar waren heb ik me gedouched, omgekleed en naar de bank gegaan om me als collectant te melden voor de jaarlijkse landelijke „Actie voor een goed doel“. Dat doe ik nu al sinds een aantal jaren. Deze acties worden sinds 1974 al sinds georganiseerd. Dit jaar ging de opbrengst naar de stichting „ Behoud het regenwoud“ in Brazilië, Peru, Kongo en Nieuw-Guinea.

10

Ik zou de chauffeur zijn en twee anderen collectant: Caroline en Therese. We kregen een gedeelte van de gemeente toebedeeld waar we alle huizen langs gingen om geld in te zamelen. Veel mensen waren niet thuis omdat het prachtig mooi weer was en velen vast en zeker een bergwandeling maakten. Al met al was de opbrengst via ons niet groot helaas.

11

Na afloop brachten we de collectebussen naar de bank die er voor zorgde dat het geld op de juiste rekening werd gestort. Het goede doel voor 2016 is het Rode Kruis.

12

En zo hebben we een zeer zinvol weekend gehad.

Janet