Maandelijks archief: januari 2016

9+10/1: Weekend

2016

Klik op de foto’s om te vergroten.

Het werd een rustig weekend. Ook wel eens fijn. Terwijl ik zaterdag om 9 uur naar de sportschool ging om twee uur te gaan „spinnen“ (fietsen), ging Gert naar de winkel. Hij kreeg het rustiger dan ik 🙂

Zondag hebben we, ondanks dat het koud was toch kunnen hardlopen. Als je je er goed op kleedt gaat dat prima.

Deze zondag is er in het dal achter ons huis, langs het pad naar de erachterliggende bergen, een zgn. „gapahuk“ geopend. Een gapahuk is een gebouw met doorgaans drie wanden en een dak erop. Ze zijn open voor iedereen en je kan er schuilen als het slecht weer is. Vorig jaar wilden verschillende organisaties (Hart-Long-vereniging, de sportvereniging in onze gemeente en de belangenverenigign van de grondeigenaren) dat er een gapahauk kwam op die plek en nu is hij gebouwd en klaar voor opening. De gapahuk is gebouwd op vrijwillige basis maar het materiaal is betaald door verschillende organisaties, onder andere de plaatselijke bank.

01

Vanuit huis zijn we er naar toe gelopen, ongeveer een uur deden we erover. Het was koud dus we konden ons lekker warm lopen. De koude periode en lage temperaturen heeft ervoor gezorgd dat het water op het meer bevroren is. Daar waren verschillende mensen aan het schaatsen.

02     04

Er stonden al de nodige mensen en in de loop dat wij er waren kwamen er nog meer. Er konden worstjes gegrild worden, maar we hadden onze eigen eten mee.

03

Gert heeft op ons eigen brandertje een kop chocolademelk gekookt. Lekker warm!

Toen kon dan eindleijk het officiële deel beginnen. Odd Arne van de hart-long-vereniging begon met een toespraak.

05 Odd Arne Grande     06 Emma,... Odd Arne

Een meisje van 7 jaar kreeg de eer, met hulp van Emma en Odd Arne, om het lint door te knippen en daarmee de gapahuk opende.

07 Ragnar Bakken     08

Ragnar van de sportvereninging hield een toespraak en dankte de grootste (letterlijk en figuurlijk) vrijwilliger Jostein kreeg van Ragnar een wandelstaaf uitgereikt als dank voor zijn werk. En uiteraard hield ook Jostein een korte toespraak.

09 Jostein Tomren

Hij had een verrassing namelijk dat hij zelf de gapahuk een naam had gegeven. De naam zat verbrogen achter een paar dennetakken en een man die er vlak nasst stond kreeg de eer om die taken te verwijderen zodat de naam tevoorschijn kwam: Liahuken.

10     11

Gunnhild van de Vrijwilligersorganisatie dankte ook iedereen voor het opzetten van de gapahuk en hoopte dat hij veel gebruikt zou gaan worden.

13 Gunnhild

Hierna zijn we weer terug gelopen naar huis. Op het meer waren nog steeds mensen aan het schaatsen.

14

Het is fijn dat er een gapahuk gekomen is op deze plek. Wat ik enigszins teleurstellend vond was dat er geen natuurlijke materialen uit de omgeving zijn gebruikt, zoals boomstammen, grasdak, etc. zodat de gapahuk meer in de natuur opgaat. Gelukkig komt er nog wel een bruine beits over, maar toch…

DSC_0203

‘s Avonds ben ik naar de film geweest „In the heart of the sea“. De film baseert zich op het verhaal van een walvisjagersboot en de grote potvis Moby Dick. In 1819 vaart de walvisjager Essex uit. Walvissen waren in die tijd belangrijke dieren om op te jagen met name vanwege het vet wat voor verschillende doeleinden werd gebruikt, zoals in olielampen toen er nog geen electriciteit was.

sea2

Het schip begint aan een reis van 2,5 jaar om te gaan jagen op potvissen in hun leefgebieden in de zuidelijke Grote Oceaan. Het schip wordt op 20 november 1820 tot zinken gebracht wanneer ze aangevallen worden door een gigantische potvis.

sea1

De schipbreukelingen bevinden zich meer dan 1200 mijl van het dichtstbijzijnde land af en de weinige overlevenden bereiken totaal verslapt pas na 90 dagen, in februari 1821, Zuid-Amerika.

DSC_0206-1

De film was in D3 dus we moesten een speciale bril op. Het was werkelijk een spectaculaire film! Schitterende onderwaterscenes en door de D3 werd je letterlijk en figuurlijk meegezogen in het verhaal.

Janet

PS: foto’s 1 en 2 van internet

7/1: Eetavond leesgroep

2016

Klik op de foto’s om te vergroten.

De eerste leesgroepavond ligt ook weer achter ons. Dit keer niet bij de bieb maar in de schuur van Kari Pauline. Daar hebben we een keer eerder een avond samen gehad. Ik ben wat eerder gegaan zodat ik Kari kon helpen met de tafel te dekken en alles om half acht klaar stond als de andere deelneemsters kwamen. Gunnhild had lekkere soep gemaakt, iemand anders had de wijn ingekocht, weer iemand had voor dessert gezorgd, ik had flatbrød uit de winkel meegenomen en zo had iedereen een aantal opgaves.

Elin, Vigdis, Gro, Åse Pernille

Elin, Vigdis, Gro, Åse Pernille en Emma

Elin, Vigdis en Gro

Elin, Vigdis en Gro

Kari Pauline, Åse Pernille en Brit

Kari Pauline, Åse Pernille en Brit

Het was buiten winter-koud, maar ik ben lopend gegaan, goed aangekleedt. Maar binnen was de ruimte al lekker opgewarmd. We hebben eerst soep gegeten en bijgekletst alvorens we overgingen tot de reden van samenkomen.

05    06

01

We hebben het boek „En vakker dag“ (Een mooie dag) gelezen van de Gunnhild vertelde over de franse schrijfster Anna Gavalda. Marit zou over de schrijfster vertellen maar zij was er helaas niet en heeft Gunnhild het overgenomen.

Gunnhild verteld over de schrijfster

Gunnhild verteld over de schrijfster

Brit had het maken van een uittreksel voor haar rekening genomen. Dit deed ze op humoristische wijze.

09    08

We waren snel klaar met het boek van Gavaldi: iedereen was het erover eens dat het een weinig interessant boek was om te lezen, om verschillende redenen. Hierna aten we het dessert: de fameuze en beroemde noorse „karamelpudding“, met slagroom. Dat ging er beter in dan dat het boek dat gedaan heeft.

Het volgende boek wat we gaan lezen is „Miniatyrmakeren“ van de engelse schrijfster Jessie Burton. Het boek is ook in het nederlands vertaald en heet „Het huis aan de Gouden Bocht“. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam in 1686/7 en de historische roman is gebaseerd op het leven van Petronella Oortman, de koopmansvrouw wier fameuze poppenhuis een pronkstuk is in het Rijksmuseum (ben je daar eens op bezoek….).

Janet

4-7/1: Rotary en ziekenhuis

2016

Foto’s worden later geplaatst.

De eerste week van januari zit er op. Maandagavond hadden we de wekelijkse Rotary club en deze avond hebben we drie nieuwe leden opgenomen: Heidi, Theo en Janette.

Dinsdag, woensdag en donderdag kon ik drie dagen in het ziekenhuis werken, terwijl Gert de winkel open hield. Dat werden een paar zeer rustige dagen. Maar we weten dat de maand januari sowieso een rustige maand is, zeker na alle feestdagen.

Woensdag had ik bestuursvergadering van koor waar met name de voorbereiding van de jaarvergadering centraal stond. Dit jaar heb ik besloten echt te stoppen als voorzitter van koor. Na vier jaar moeten er eens andere mensen inkomen die een nieuwe frisse kijk op zaken hebben. En ik wil nu eens gewoon zingen en niet meer zoveel administratieve en organisatorische dingen doen voor koor.

Janet

31/12-4/1: Oud en nieuw in Jønsbu

2015/2016

Klik op de foto’s om te vergroten.

Nadat we de winkel gesloten hadden reden we naar Jønsbu. Ook Oud en Nieuw zouden we hier doorbrengen. Het klinkt voor een buitenstaander misschien erg saai maar ook dit keer hebben we de avond en de uren tot aan middernacht lezend en schrijvend doorgebracht. Daar hebben we in Jønsbu echt de tjd voor. En rond een uur of 23.00 kwam er noorderlicht. Dat was ons vuurwerk voor die avond!! Tegen middernacht hebben we buiten een flesje champagne geopend, wat ook een soort van vuurwerk gaf 🙂

Beetje onduidelijke foto, maar proost op het nieuwe jaar!

Beetje onduidelijke foto, maar proost op het nieuwe jaar!

We hebben het niet laat gemaakt, maar toch lekker uitgeslapen de eerste dag van het jaar. Na een lekker ontbijt hebben we een wandeling gemaakt naar Ringsetseter.

03 - 1 jan

We hadden de sneeuwschoenen niet meegenomen, wat we eigenlijk wel hadden moeten doen want hogerop de bergen lag er meer sneeuw. Die was zacht en dan zak je er op sommige plekken doorheen wat het lopen niet echt vergemakkelijkt.

4a

In Ringsetseter uiteraard weer een kleine krabbel in het gastenboek geschreven waarna we vervolgens (na een yogaoefening van Gert 🙂 ) via een andere, iets makkelijkere weg weer terug zijn gelopen.

04

Blåfjellet op de achtergrond

Blåfjellet op de achtergrond

06     07

Thuis aangekomen heeft Gert op het brandertje kaarvet gesmolten en daarin rolletjes papier heeft gedoopt. Deze zijn dan te gebruiken om de kachel mee aan te maken.

09

Zaterdag 2 januari zijn we even heen en weer gereden naar de winkel waar we de waren geteld hebben. Ondanks dat we geen grote winkel hebben was dat toch nog wel een heel werk: we zijn er met z’n tweeën ongeveer drie uur mee bezig geweest. En af toe kwam er nog een klant binnen 🙂

Zondag 3 januari was ik vroeger op dan Gert. En terwijl ik aan tafel zat kwam om 10.56 uur de zon binnen schijnen. Heel even kwam hij net tussen twee bergen door. Prachtig gevoel gaf dat!

10 - 3 jan - 10.56 uur

Nadat Gert ook wakker was en we een ontbijt genuttigd hebben zijn we weer richting Ringsetseter gelopen maar dit keer met de sneeuwschoenen.

Op sneeuwschoenen ("truger") naar Ringsetseter

Op sneeuwschoenen (“truger”) naar Ringsetseter

Het was een stuk kouder, rond -6 graden Celsius en de sneeuw was gelukkig een stuk harder, waardoor het lopen op de sneeuw ook makkelijker werd. Bij het gastenboek buiten in de brievenbus onze namen neergeschreven.

11a

De rivier was wat rustiger dan de vorige keer. Dat komt zeker door de vorst.

12

Op sommige plekken waren er mooie ijsformaties te zien.

13     14

Het tochtje ging verder naar Ansokseter en daarbij loop je een groot deel door het bos.Op een open plek hebben we uitzicht op ons huttengebied en Jønsbu (in rode cirkel).

15     16

We weten dat er zich herten ophouden en sporen daarvan waren dan ook te zien.

17     18

Als je bij Ansokseter aankomt dan opent zich de omgeving. De hutjes liggen op een schitterende plek met geweldig uitzicht over Synnylvsfjorden, Grjotet en Blåhornet.

19 - 13.58 uur

De zon komt in het "zadel" tussen Fremste en Heimste Blåhornet tevoorschijn

De zon komt in het “zadel” tussen Fremste en Heimste Blåhornet tevoorschijn

21     22

23

Gert heeft water gekookt van de sneeuw die er lag en daar hebben we een soepje mee kunnen maken.

24     25

De zon komt ook hier net even langs de bergkam van Heimste Blåhornet tevoorschijn.

29 - 14.14 uur     28

Ik baad me even in de zon.

30

Als we weer vertrekken na is de zon alweer achter de bergen verdwenen en wordt het schemeriger.

31 - 14.28 uur

We lopen terug naar Ringsetseter, maar terug naar Jønsbu willen we nog niet.

32     33

We nemen een omweg via Nakken, een klein bergje waar we omheen lopen. Daarvoor moeten we over de rivier en die is nu flink dicht gevroren met deze kou.

35     36

Her en der ziet het water er mooi blauw/lichtgroen uit.

Maandag 4 januari gaan we terug naar huis, nadat we weer fijn uit hebben geslapen.

Synnylvsfjorden

Synnylvsfjorden

Janet

27/2: Topje Verahornet

2015

Klik op de foto’s om te vergroten.

01

Zondag 27/12 hebben we lang uitgeslapen. Aan het eind van de middag hebben we een wandeling naar Verahornet gemaakt een bergtopje waar ik regelmatig te vinden ben maar voor Gert was het vele jaren geleden.

02

Het was koud en er lag her en der sneeuw maar ook delen met ijs. Dus goed uitkijken waar je liep en de voeten neerzette. Het was duidelijk dat er meerdere mensen de berg op zijn geweest gezien de vele voetstappen.

03    07

Op de top heb je een geweldig uitzicht over het dorp, fjord en bergen. Er is sinds kort ook een klein hutje gebouwd.

04

Vroeger stond er ook een hut die er door duitsers in de 2e WO neer was gezet (uitzichtspunt). Die is door de jaren en seizoenen heen heengegaan. Er werd een nieuwe geplaatst die nog niet helemaal af is.

05

De hut is deels gebouwd met constructies zoals men vroeger ook gebruikte: geen ijzeren spijkers maar houten pinnen die de balken op z’n plek houden.

06

09

We waren niet al te vroeg begonnen en toen we naar beneden liepen, 15.30 uur, werd het al schemerig, maar het uitzicht werd er niet minder om.

10    11

’s Avonds zijn we naar de bioscoop geweest, ook in het dorpshuis, waar de film “Joy” draaide. Een tragi-komisch verhaal gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Joy Mangano, een moeder met drie kinderen, ontwikkeld, met vallen en opstaan en geloof in het product, een “wonderdweil”. De hele familie raakt er bij betrokken. Een mooie/leuke film, waar ook Robert de Niro een rol in heeft.

joy

De week tussen kerst en O/N waren we in de winkel. En op de laatste dag van het jaar reden we naar Jønsbu, dit keer weer met de auto omhoog. Wat een winter!

Janet

26/12: Juledans (dansavond)

2015

Klik op de foto’s om te vergroten.

2e kerstdag was dan de jaarlijkse kerst-dansavond in het dorpshuis. De organisatie daarvan is in handen van het bestuur van het dorpshuis en de opbrengsten (entree, verkoop drank) gaat dan ook naar de kas van de organsiatie. Ik heb er eerder over geschreven, maar de economische situatie van het dorpshuis ziet er niet goed uit omdat de inkomsten door verhuur gedaald is nadat de grootste huurder, de gemeente, een andere plek heeft gekregen om de gemeentelijke vergaderingen te houden.

Het bestuur heeft echter aan de bel getrokken wat er toe heeft geleidt dat twee plaatselijke bands „The Can‘t Hardly Play Boys“ en „FAT Lizzy“ hebben aangeboden om als dansband op te treden zonder dat er een financiële vergoeding voor te vragen. Geweldig!

1

Het werd een heel gezellig feest. En er werd flink gedanst ook. Heel veel mensen kwamen. Ook mensen die elders wonen maar thuis komen om met familie kerst te vieren. Het dansfeest dient dan ook vaak als een soort van reünie, want hier kan men iedereen die men kent weer eens zien en treffen. Daarom worden dergelijke feesten vaak ook georganiseerd.

3

Typisch voor een noors feest is het feit dat men zich vantevoren „in-drinkt“. „Forspill“ (Voorspel) heet dat. Er zijn dus al veel dronken mensen als je rond 23 of 24 uur aankomt. En dat wordt natuurlijk alleen maar meer. Dat maakt dat mensen je om de nek vallen die je zelf niet kent maar zij jou wel (als politicus is die kans nu eenmaal groter) of mensen beginnen uitgebriedt met je te praten, die normaliter amper wat tegen je zeggen. Maar goed, de sfeer was goed en belangrijk: geen ongeregeldheden.

2

Ik ben zelf (in nuchtere toestand) weer op tijd naar huis gegaan, terwijl Gert tot het laatste moest blijven omdat hij, als voorzitter van bestuur en deel van de organisatie tot het eind moest blijven. En om het geld te tellen. Ik zal geen bedrag noemen maar er kunnen weer heel wat rekeningen betaald worden 🙂

Janet

 

24-26/12: Kerst in Jønsbu

2015

Klik op de foto’s om te vergroten.

De kerst hebben we in Jønsbu doorgebracht. Op de dag voor kerst hebben we de winkel nog een paar uur open gehad en er werd door sommigen “op het nippertje” nog wat kerstcadeaus gekocht en inkopen gedaan. Nadat we deur dicht hadden gedaan reden we op tijd naar Jønsbu. We konden, tegenstelling tot de laatste keer dat we er waren (12/12), met de auto omhoog. Er lag helemaal geen sneeuw meer, geen witte kerst, dus geen sneeuwschoenen onder en pulk meeslepen.

Kerstavond hebben we rustig doorgebracht. Gert had wel wat speciaals gemaakt maar het werden kleinere hapjes. Geen uitbundige maaltijd dus. We hebben gelezen, geschreven en het rustig aangedaan.

We dachten dus dat het geen witte kerst zou worden, maar dat werd het dus wel: in de nacht op 1e kerstdag begon het te sneeuwen. Dat gaf toch net dat extra kerstgevoel. Jønsbu ligt er dan ook gelijk mooi bij, vind ik.

01     02

Ik heb die dag een tochtje gemaakt naar Ringsetseter, op de sneeuwschoenen die we wel mee hadden genomen.

Ringsetseter

Ringsetseter

04

De brug over de rivier. Het water buldert er door.

Gert heeft ’s avonds een klein vuurtje gemaakt, op een groot stuk houtblok.

05

Het heeft nog fijn doorgesneeuwd en de volgende dag lag er een mooi laagje op de dennenbomen. De takken lijken op lange klauwen.

06     07

Met reden dan weliswaar in de herfst omhoog, maar op 2e kerstdag moesten we in de winter weer naar beneden. En dat heeft met name Gert nog wel wat kopzorgen bezorgd, want krijgen we deze volbesneeuwde auto naar beneden?

08

Ik zag het niet zo somber in: we hebben wel eens eerder verrassende sneeuwval gehad, met veel meer sneeuw. En onze Yeti heeft ons nog nooit in de steek gelaten. In de middag hebben we de spullen ingepakt, de auto ingeladen en daar gingen we. Ik liep voorop. En het ging uitstekend. Alleen even eng bij het stijlste stuk. Maar gelukkig lag er oder de sneeuw geen ijs!

09

Op zich hadden we wel langer in Jønsbu willen blijven maar ’s avonds was er een feest in het dorpshui. En aangezien gert voorzitter van het bestuur is en hij er sowieso heen moest, zijn we naar huis gegaan en hebben een gezellig feestje gehad.

Janet