Het plan was om met de kerst naar Jønsbu te gaan. Ik had al met een boer in de buurtschap gevraagd of hij me met zijn sneeuwscooter naar Jønsbu kon rijden. Toen lag er nog geen verse sneeuw. Maar dat kwam er wel een paar dagen vantevoren. Hij belde me op: door de bijna een meternieuwe verse rulle sneeuw zou hij de sneeuwscooter niet omhoog kunnen krijgen. Dus moesten we dit plan laten varen. Niks aan te doen. Dus vireden we de kerst thuis, waar we ons ook prima hebben vermaakt.

We hebben gelezen (ik ben begonnen in het boek van de leesgroep: „Summen av dagene“ (De som der dagen) van Isabel Allende uit 2008, gekozen door Brit. En Gert is bezig in het boek Gouden jaren” van Annegreet van bergen.

Sissi! Du bist ja ein Mordskerl!

Ook heb ik een deel van Sissi bekeken. Geen kerst zonder Sissi. Hoevaak ik die al niet gezien heb… Het blijft prachtig om naar te kijken.

Gert heeft de kerstdagen heerlijk gekookt. Kleine gerechtjes.

24/12:
Kalkonplakjes met tonijnsaus en kappertjes
Gestoomde forel met komkommersalade en dille en aardappeltjes
Stukjes varkenshaas met mosterdsaus onder de gril en broccoliterrine.

25/12:
Carpaccio van gerookte forel met salade en saus
Kipkerrie met mangosalade
Gebakken kabeljauw met diverse oosterse kruiden met ingebonden tomatensaus

26/12:
Visburger van zeeduivel met mangosalsa en rode peper
Rissoti met venkel en stukjes zalm
Kabeljauw met knoflookkaas onder de grill met tomaten en papairka en brood.

‘s Ochtends lekker ontbijtje met gerookte forel, roerei of gkookt eitje, salade, kaas, etcetera. Op eerste kerstdagavond begon het te sneeuwen en de hele nacht en een groot deel van tweede kerstdag heeft het doorgesneeuwd.

Ondergesneeuwde auto

Gert graaft een pad richting parkeerplaats

Op eerste kerstdag zijn we ook wezen sporten. Gert bracht me naar de sportschool en hijzelf ging een rondje hardlopen buiten (op hardloopschoenen met spikes). Op tweede kerstdag werd de patiënt ook „gelucht“: Gert had de bank belegd met allerlei dierenveel, tafel sneeuwvrij gemaakt en een stilleven van hertengeweien en stenen neegelegd.

Hij serveerde heerlijke chocolademelk met sinasappel en chili. Koud was het geenszins!

Kerst is ook altijd geschikt om eens kasten op te ruimen. Eerste kerstdag hebben we bijv. een doos met allerlei oude foto’s bekeken.

Tweede kerstdag heb ik de post van (deels 2011) 2012, 2013 en 2014 eens opgeruimd. Ik bewaar altijd alle brieven die ik in de loop van het jaar krijg en rangschik ze op datum, waarna ik tel hoeveel er gestuurd zijn. Mijn moeder spant altijd de kroon:

gevolgd door Jennie:

en ook oom Henk!

De postdoos is leeg en kan in 2015 weer gevuld worden 🙂  En nu de kerst weer voorbij is ligt de kortste dag achter ons en worden de dagen ook weer langer 🙂

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Het tuinhuisje (lysthus)

Voor de vijfde keer waren we uitgenodigd door Marit en Reidar om weer een gezellige avond in hun „lysthus“ (tuinhuisje) te hebben, samen met andere vrienden. Dat vindt elk jaar plaats op de laatste zaterdagavond voor kerst. De regel is: kom je een keer niet dan is je plek vergeven aan anderen 🙂 Vorig jaar lag er helemaal geen sneeuw, maar dit jaar wel. Dat maakt de sfeer toch gelijk een stuk leuker.

De grillbak en borden met lekker eten er omheen

Het is een hele vaste club mensen die er komen: naast ons ook Marit, Knut Helge en Ann-Kristin, Gunnar en Grete en Ola en Siv.

Grete, Gunnar, Knut Helge en Ola

Siv en Gert

Marit, Ann-Kristin en Grete (verborgen achter Marit zit de andere Marit)

Het is een leuke traditie geworden met vaste routines: we beginnen met een warme gløgg, daarna eten met vaste gerechten (zalm, droge worst, gekookte worst, aardappelsalade, roerei, groene en tomaten salade, dunne crackers) en als afsluiter koffie met cognac en allerlei zoetigs die we op de bovenverdieping bij Marit en Reidar thuis nuttigen.

Lekkere zoeternijen

Er worden diverse drankjes bij gedronken maar gezien mijn handicap heb ik me dit jaar rustig gehouden. Eén gebroken been is meer dan genoeg. Tegen een uur of één hebben we een taxi gebeld en zijn we naar huis gegaan. De taxichauffeur kon niet bij ons huis omhoog vanwege de sneeuw die er lag.

Op deze link kun je over alle voorgaande lysthus-avonden lezen.

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Kerstconcert met Ørskogkoret

Ook dit jaar kon het jaarlijkse kerstconcert van ons koor niet ontbreken. Door omstandigheden dit jaar op een zaterdag (ipv zondag) en dit jaar om 16.00 uur (ipv 19.00 uur).

We waren vanaf 12.00 uur in de kerk om te oefenen tot 13.00 uur. In de tijd erna konden de overige groepen en solisten, die we uit hadden genodigd, oefenen. Maar er was een groot probleem ontstaan: de groep die mee zou doen uit een buurtgemeente belde om kwart over tien af ivm ziekte. In een razend tempo moesten we op zoek naar anderen. Dat lukte gelukkig en daardoor werd het eigenlijk een nog mooier en gevarieerder concert dan oorspronkelijk het geval was. Geluk bij een ongeluk.

De alten

We kwamen met kaarsjes al lopend de kerk binnen terwijl Åse Kristine, die ook het concert leidde, een mooi gedicht voorlas.

Åse Kristine

We zongen in twee delen. In het eerste deel zongen we Gled deg, du jord, Det hev ei rosa sprunge, I stallen, i krybben en Glade Jol.

De sopranen

De bassen en tenoren

In het tweede en afsluitende deel zongen we Ding dong! Merrily on high, Go tell it on the Mountain, Adeste Fidelis en Deilig er jorden.

Tussen deze twee blokken zongen „Charis“ een meisjeskoor uit Stordal:

het meidenduao Mari en Silje uit Ørskog en solist Espen met zijn gitaar:

We hadden gehoopt op iets meer publiek maar we komen in elk geval ruim in de plus.

Elise, de dirigente aan het werk

Elise

Arne, de organist

We danken iedereen met bloemen

Op deze link kunnen meer foto’s gezien worden.

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

De laatste vergaderingen van de gemeente liggen achter ons. De belangrijkste vergadering is altijd in december waar onder andere het budget van 2015 wordt bepaald. De minst leuke vergadering. Ik voel het als een grote verantwoordelijkheid om over zulke grote gelden te moeten beslissen. Aan wie moet je het toedelen; waar moet je wat weghalen? Je neemt soms onpopulaire beslissingen welke voor anderen weer populair zijn. Leidraad voor ons is altijd het verkiezingsprogramma van de verkiezingen drie jaar geleden.

De vergadering begon om 10.00 uur waar eerst de overige zaken werden besproken. Om 13.00 uur begonnen de budgetonderhandelingen. Tegen 16.00 uur waren we klaar en konden we, traditiegetrouw, het jaar met alle politici en medewerkers bij de gemeente aan tafel gaan. Of zoals dat in Noorwegen heet: „Julebord“ (kersttafel). Typisch noors kersteten is niet ons ding: vet en zout. Wij hebben daarom iets anders besteld: schnitzel J Dit was de laatste keer met de huidige politici dat we zo bij elkaar zaten. Volgend jaar zijn er nieuwe verkiezingen en zullen er ook nieuwe politici in de gemeenteraad zitten.

Ook hadden we een julebord met de Rotary. We waren met 25 personen in totaal.

Een deel van het gezelschap

Zelfde eten. Dit keer namen Gert en ik gestoomde vis. Erg lekker!

Bjørn Steinar

We werden welkom geheten door Bjørn Steinar, de leider van het arrangementscomitee. Ook nam Gert het woord, als president van onze Rotary club, om iedereen alle goeds voor 2015 toe te wensen.

Gert aan het woord

De president van de Rotary dankte voor de invitatie en het eten. Hij bood een mooie fles wijn aan die door een lid van hun club gemaakt was. Deze konden we, als het zo uitkwam, een keer verloten op een Rotaryavond.

Rabarberwijn

En een noors julebord is eigenlijk niet compleet als er niet gezongen wordt dus daar sloten we de avond mee af.

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Klein kerkje dus dicht op elkaar

Wij hebben in ons koor vier mensen die tijdelijk in ons koor meezingen. Reden daartoe is dat hun koor geen dirigent heeft en ze zich bij ons aan hebben gesloten. Dat ging heel goed en ze passen heel prima in ons koor! Zij reizen nu elke week naar ons toe en om een dienst terug te doen hebben we aangeboden om ons als gastkoor aan te bieden bij een concert in Valldal.

Naast ons deden er schoolkorpsen mee, kinderen die viool speelden en Valldal Spelemannslag.

Valldals Spelemannslag in Norddal kerk

Valldal Spelemannslag in Valldal kerk

Schoolkorps van Valldal

Zowel Jon als Elise konden niet dirigeren en we vroegen Ola, die eerder in ons koor gezongen heeft, of hij ons kon dirigeren. Dat wilde hij wel. We zongen in twee kerken: aan elke kant van de Storfjord. De éne begon om 16.00 uur en de andere om 19.00 uur dus de hele dag waren we onder pannen. Omdat ik niet kon staan tijdens het concert stond er een stoel voor me klaar.

Ørskogkoret

We hebben de volgende nummers gezongen: Det hev ei rosa sprunge, Ding Dong! Merrily on high en Adeste Fidelis. Niet altijd even perfect, maar het publiek klapte luid voor ons. Na het laatste concert was er iemand naar Ola toe gegaan en gezegd dat „die met die krukken een hele mooie stem had“. Dat was leuk om te horen 🙂

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

De laatste twee kooroefenavonden (10 en 17 december) met ons koor hebben we Elise als dirigente. Maar aangezien zij niet op de dinsdagen kan dirigeren werden de avonden verschoven naar de woensdagavond. Die avond was ook de lesegruppe. Dus ik moest kiezen, want beiden vind ik heel erg leuk. Maar ik koos voor het koor. Als voorzitter moet je toch ook een beetje het goede voorbeeld geven en omdat we een dirigent hebben die ons in nood helpt vind ik ook dat ik een verplichting heb tegenover haar. Het was geen groot offer, hoor! Het werd een hele goede oefening en sinds ze ons de laatste keer had gehoord kon ze horen dat we onszelf goed ontwikkelt hadden 🙂

Ik werd opgehaald door Annlaug, want door mijn beperkte mobiliteit ben ik ook op dat gebied afhankelijk van anderen. Met mijn been gaat het op zich goed maar ik had na 4 dagen heel veel pijn aan mijn tenen en slipe ik daardoor slecht. Ik vroeg mea f of ze misshcien een breukje over het hoofd hadden gezien. Maandag ben ik naar de dokter geweest. Zij gaf aan dat er vaker na een dergelijke situatie pijnen ontstaan elders. Zij raadde me aan om de tenen en te smeren met pijnstillende creme en ik kon een extra tablet van de sterke pijnstillers nemen voor het slapen gaan. Mocht het niet over zijn dan kon ze een extra melding sturen naar het ziekenhuis waar ik een week na de val voor controle naar toe moest. Proberen om toch de voet hoog te leggen en de tenen goed bewegen, ondanks dat het pijn doet soms. Haar advies heeft geholpen. De controle in het ziekenhuis was verder ok. Ze kon niet iets bijzonders zien op de foto en het gips hoefde niet aangepast te worden. Normaliter wil ik niet graag dat de tijd snel gaat, maar vanaf nu zijn de woensdagen “heilige dagen”: Elke woensdag die achter me ligt is een dag dichterbij de woensdag dat het gips eraf mag 🙂

9 decemer werd er een mooi boeket aan de deur geleverd: van mijn familie in Nederland. Heel hartelijk dank lieve mensen!

Het been is me letterlijk en figuurlijk een blok aan mijn been. Ik voel me zo onthand, invalide, passief, afhankelijk. Het heeft ook invloed op mijn humeur omdat ik zo beperkt ben in mijn vrijheid. Ook het trainen, waar ik zo ongeveer elke dag mee bezig was, is van de ene op de andere minuut gestopt; alleen maar door zo’n domme stunt van mezelf. Maar de laatste dagen heb ik een kleine oplossing gevonden: ik doe de deuren open van kamer, gang en keuken en loop dan met krukken een aantal rondjes van kamer naar gang, naar keuken, naar kamer, naar gang, etc. Zeg maar: een rondje om de schoorsteen (die in het midden van het rondje ligt). En vanochtend ben ik dan toch voor de eerste keer weer naar de sportschool geweest. Gert ging hardlopen en hij zette me met de auto af bij de sportschool. Dan moet ik me maar richten op hetgeen wel getraind kan worden: bovenlichaam. Het was heerlijk om de hartslag op hoger tempo te krijgen en weer wat te kunnen zweten.

We zagen dat de gemeente begonnen is met het slopen van het oude gemeentehuis. In januari zijn de ambtenaren verhuisd naar een nieuw gebouw (huur) en konden bedrijven zich inschrijven om de opdracht voor sloop te krijgen. Dat is nu rond en de afgelopen week zijn ze er mee begonnen. Op het gemeentehuis hingen letters „Ørskog rådhus“. Deze waren er eerder al eens afgehaald en naar de ijzercontainer gebracht. Ik wilde eigenlijk die letters wel hebben, had ik al eens aangegeven bij de gemeente, en ben toen met de kop de ijzercontainer ingedoken en heb alle letters op twee na er uit kunnen vissen. De andere twee heb ik niet gevonden. Wat ik er mee ga doen weet ik nog niet. Ook het wapen op het huis wilde ik wel hebben, maar vanochtend zag ik dat het wapen al gesloopt was. Eens zien of ik maandag toch nog de mogelijkheid krijg om dat wapen door de sloopuitvoerders tussen het puin vandaan te kunnen laten plukken.

De leesgroep was erg leuk geweest, zo hoorde ik later. Helaas was degene, die een nieuw boek zou uitzoeken, ziek en we hebben nog geen nieuwe titel gekregen nog. Maar ik hoorde dat ze die morgen toe zal zenden. Ben erg benieuwd.

Vanavond eten we witlof! Van Ellen kregen we een leuk boekje met veel witlofrecepten. Witlof is een dankbare en lekkere zo typisch nederlandse groente, maar er is zoveel meer mee te doen dan alleen een salade of gewikkeld in ham met kaas uit de oven. Vanavond wordt er een mexicaanse variatie uitgeprobeerd.

De dagen worden al behoorlijk korter. Het is op moment van schrijven half vier en het is relatief donker buiten. Maar binnen is het licht, behagelijk en warm 🙂

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Adri, Gert en Janet

Zo gezellig hebben we het bij Ellen en Adri gehad! Het was al een tijdje geleden dat we daar geweest waren en we hadden eerder afgesproken om te blijven slapen. Ondanks de gebroken poot hebben we dat plan doorgevoerd.

Met Ellen

Ellen had lekker gekookt: zuurkoolstamppot gemaakt van eigengemaakt zuurkool, van aardappels die ze van ons gekregen hadden en lekkere ham uit de regio. „Kortreist mat“ („Kort-reizen“ eten). Adri zorgde voor het toetje: vanilleijs met kaneel, musli en noten. Mjammie!

Met Adri

We hebben heerlijk zitten kletsen maar ik werd op een gegeven moment doodmoe. Ben op de bank gaan liggen en terwijl de anderen druk aan het kletsen waren heb ik twee uur geslapen! Niks gehoord!

De nacht hebben we heel goed doorgebracht. Zelfs geslapen tot kwart over tien! En na een zalig ontbijt, of beter gezegd brunch, zijn we huiswaarts gegaan, nadat Ellen ons nog een tas met boerenkool in de hand meegaf. Lekker!

De eerste sneeuw

Onderweg viel er natte sneeuw en dit bleef ook bij huis liggen. Dus de eerste sneeuw is gevallen. Op deze link kan men zien wanneer de voorgaande jaren de eerste sneeuw gevallen is, maar ik noem het hier ook nog even.

2013: 19 november

2012: 25 oktober

2011: geen exacte datum maar het was eind november

2010: 20 oktober

2009: 2 oktober

2008: 5 oktober

2007: 6 november

Bij thuiskomst heeft Gert een maaltje gemaakt van de boerenkool die we na een kerstconcert in Ålesund op hebben gegeten. Zo bestonden onze warme maaltijden dit weekend uit enkel stamppotten. Heerlijk!

Aalesund Manssangforening

Het concert in Ålesund was erg mooi. Er was een korps en het mannenkoor Aalesund Mandssangforening trad op. Zij hebben dezelfde dirigent die wij na oue en nieuw in ons koor ook krijgen. Hij is top! Het concert was gratis maar er was een collecte en de opbrengsten gingen naar een project voor dementie onderzoek.

Met Marit wacht ik na concert op het voorrijden van de auto 🙂

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Marit en Reidar nodigden ons uit om bij hen O/N te komen vieren. Maar we zijn de 20e december ook al bij hen om kerst te vieren in hun lysthus, zoals elk jaar de laatste zaterdag voor kerst. Daarom kwamen we op het idee om hen te „confronteren“ met een nederlandse traditie en wel Sinterklaas (zonder dit te vertellen). Al in geen jaaaaren hebben we het zelf gevierd, al helemaal niet in Noorwegen, maar nu leek het ons wel wat.

Het weekend van 19-23/11 waren we in Nederland en hebben een aantal typische dingen gekocht die zijn verbonden met Sinterklaas: speculaas, cadeautjes, jutezak en pepernoten kopen, en veel meer.

Afgelopen week heb ik Marit gevraagd om twee schoenen bij me in te leveren. Die hebben we voor de kachel gezet waar een wortel en wat takjes in gingen (bij gebrek aan hooi).

Toen ze aan belden, zeiden ze dat er een zak voor de deur stond. Dat had Gert al gedaan met alle cadeautjes er in. Wij natuurlijk heel erg verbaasd „spelen“: Wie heeft die daar nu neergezet?

Sinterklaasliedjes zingen

Een maal goed geinstalleerd op de bank hebben we uitgelegd wat eigenlijk Sinterklaasviering inhoudt. We hebben ook een paar sinterklaasliedjes gezongen.

Stuk voor stuk en om beurten hebben we toen de cadeautjes uit de zak gehaald en lazen ze de gedichten voor die we per pakje gemaakt hadden. Marit en Reidar voelden zich wat bezwaard maar vonden het ontzettend leuk.

Na alle cadeautjes uitgepakt te hebben zijn we aan tafel gegaan. Gert had overdag al drie stamppotten gemaakt en nu in de oven opgewarmd: hutspot, (eigengemaakte) zuurkool en boerenkool. En natuurlijk met echte rookworsten van Unox erbij, die we ook in Nederland hadden gekocht.

Stamppottenbuffet

Marit en Reidar vonden het heel erg lekker, evenals de piccalilly die Gert ook zelf had gemaakt. Als toetje had Gert gekozen voor griesmeelpudding, met een saus van abrikozen. Ook erg lekker.

Hierna zijn we naar beneden gegaan en hebben w ein de bibliotheek koffie gedronken met gevulde speculaas en pepernoten erbij. De schoenen had Gert al beneden bij de kachel gezet en daar zat lekker snoep in voor de „lieve kindertjes“ J

Goed gevulde schoen met zwarte piet chocolade

Het was erg gezellig om dit typisch nederlands heerlijk avondje eens in Noorwegen gevierd te hebben.

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Hoeveel spreekwoorden zijn er met het woord „ongeluk“? Best veel en die zijn op mij van toepassing:

Een ongeluk zit in een klein hoekje.

Een ongeluk komt te paard en gaat te voet.

Geluk bij een ongeluk.

Een ongeluk komt zelden alleen.

Ongelukkig in het spel, gelukkig in de liefde.

Zich een ongeluk lachen.

Komende vrijdag krijgen we bezoek van Marit en Reidar. Ik wilde het huis een beetje aan kant maken, maar ook al het huis een beetje in kerstsfeer brengen. Want hier in Noorwegen is uiteindelijk de advent begonnen en zijn de noren in de ban van kerstsfeer. Daar kunnen we niet achterblijven ook al vieren we Sinterklaas komende vrijdag.

De schoonmaak begon in de kelder. Daar staan schoenen die in de winter niet gebruikt worden en die wilde ik naar boven doen. Ik zet ze op de trap en ga de kelder verder schoonmaken. Ook staat er een wasmand met was wat gevouwen moet worden. Die draag ik naar de bovenverdieping waar ik in de kamer de was ga vouwen. Een deel van de was draag ik hierna in de wasmand weer naar de kelder. En daar op de vierde tree van de trap staan nog de schoenen die ik vergeten was dat die daar stonden en die ik niet zag omdat ik de wasmand droeg. En eer ik er erg in heb val ik van de vierde tree (een ongeluk zit in een klein hoekje). Mijn linkervoet krijgt een flinke oplawaaier en doet vreselijk veel pijn. Ik word er bijna misselijk en duizelig van. Ik kan er amper op lopen, maar probeer toch boven te komen. Ik denk maar aan twee dingen: Gert bellen en de sportschool afmelden waar ik me voor had opgegeven. Maar ik stuur hem eerst nog een sms (zie onderaan de pagina). Gert was al onderweg naar huis. Hij belt bij thuiskomst de artsenpost en daar kunnen we terecht.

Daar wordt mijn voet onderzocht, een verwijzing naar het ziekenhuis gestuurd voor een röntgenfoto, de voet in strak verband gedaan en in ijs verbonden en koop ik een paar krukken. Want ook al zou er niets gebroken zijn dan nog was duidelijk dat ik daar voorlopig niet op kon lopen. Zonder krukken ben ik dan helemaal nergens.

De linkervoet. De knobbel rechts op de foto is gebroken (het is de knobbel aan de linkerkant van de voet)

De voet wordt van alle kanten gefotografeerd en vervolgens moet ik me melden bij de orthopedische polikliniek. Daar krijg ik bericht dat er een breuk geconstateerd is. De arts heeft overwogen te opereren, maar ze proberen het met gips.

En dat ging er spoedig om heen.

Daar zat ik met het goede gedrag. Zes weken gips (Een ongeluk komt te paard en gaat te voet), geen sporten en vrijwel geheel afhankelijk van hulp van Gert. Voor een actief mens zoals ik is dit echt helemaal niks! Grr! Maar ik zal me er bij neer moeten leggen dat ik voorlopig niet veel kan, en me richten op datgene wat ik wel kan dan wat ik niet kan. Gert helpt me geweldig met alles! (Ongelukkig in het spel, gelukkig in de liefde). En volgens sommigen die in dezelfde situatie hebben gezeten gaan die zes weken snel voorbij. Daar put ik maar troost uit. Voorlopig maar even met het voetje omhoog op de bank.

Eerst volgende week woensdag een controlefoto om te zien hoe het er uit ziet. En dan is er al een week voorbij 🙂

Geluk bij een ongeluk? Jazeker! Ik had ’s ochtends al de kerstboom opgezet 🙂

Een ongeluk komt zelden alleen. Vooralsnog gelukkig nog niet!! Want het had zo anders kunnen gaan.

Als de rust in huis weer een beetje teruggekeerd is laat Gert me zijn telefoonscherm zien waarop twee meldingen staan die ik hem gestuurd heb (op twee verschillende data):

Toen was het spreekwoord “Zich een ongeluk lachen” helemaal op zijn plek en hebben we er ook hartleijk om gelachen 🙂

Janet

2014

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Het koor is druk bezig met inoefenen van de kerstnummers voor het kerstconcert op 20 december. Omdat we nog steeds geen vaste dirigent hebben krijgen we les van twee dirigenten tot die datum. De ene is Elise, die ons ook heeft geholpen tijdens het oefenweekend in november en die ons zal dirigeren bij het kerstconcert. De ander is Jon, die ook nog eens de chef is van Elise.

Jon Gorrie, onze nieuwe dirigent vanaf januari 2015

Jon komt oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland, maar heeft ook in de US, Oostenrijk en Zweden gewoond. Hij is kortgeleden aangesteld bij de cultuurschool in Ålesund en toen hij vernam dat wij een dirigent nodig hadden heeft hij contact opgenomen. Na een aantal gesprekken zijn we overeen gekomen dat hij onze nieuwe dirigent zal worden vanaf 2015.

En ons eerste optreden met hem was voor de oudsten in onze gemeente, zoals we elk jaar doen: de bewoners in het verpleeghuis en het verzorgingscentrum. De bewoners vonden het prachtig en Jon deed het leuk.

Hierna hebben we nog 1,5 uur geoefend. Maar eerst koffie drinken en daarna, ten overstaan van alle leden, hebben Jon en ik officieel het contract ondertekend waar weh et eens overwaren geworden. Na zo’n onrustig jaar met zoveel verschillende dirigenten vond ik het belangrijk dat alle leden hier getuige van waren.

Contract ondertekenen

Jon is, zoals ik al schreef, een geweldige dirigent. Zo optimistisch, zo vol humor, geeft veel complimenten („Wat een koor!!“) en geeft ons het gevoel dat we goed bezig zijn. Een erg prettige manier om les te krijgen. We zijn superblij en opgelucht dat we eindelijk weer een vaste dirigent hebben na een lange periode (lees: 1 jaar) van verschillende dirigenten. Dat brengt rust in de tent. En daar zijn we superblij mee want hij is echt een supergoede dirigent. Klein van stuk maar groot als dirigent 🙂

Janet