Maandelijks archief: mei 2018

13/4: Høstsonate theater

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Deze avond zijn we weer eens naar het theater geweest, een voorstelling van „Teatret Vårt“ De voorstelling heette „Høstsonaten“ en is opgezet door Ingmar Bergman. Vooraf hebben we gegeten in een restaurant.

Het was een hele mooie voorstelling over de relatie tussen een moeder, die pianiste is, met haar dochter. Ze hebben elkaar sinds 7 jaar niet gezien, omdat moeder op Europatourné is geweest. Wat heeft dat met de relatie tussen moeder en dochter gedaan?

Het was zeer indrukwekkend gespeeld! Ook het decor was heel bijzonder: die draaide op essentiële momenten rond, waardoor men steeds in een andere ruimte terecht kwam.

Janet

6-8/4: Flitsend weekendje Boekel

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Een tijd geleden was met vrienden afgesproken dat we elkaar weer eens zouden ontmoeten: Jennie en Dick (tevens mijn zus en zwager), Ed en Mary en Matthieu en Ingrid. Jennie en Mary hadden een huis geregeld, in het brabantse Boekel.

Gert en ik kwamen met het vliegtuig aan en Ed haalde ons op van Schiphol. Dat was heel fijn! Minder fijn was dat er ontzettend veel files waren onderweg, dus het schoot amper op. Maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan in een prachtig mooi luxe huis met een mooi groot terras met prachtig uitzicht over de Brabantse velden.

Het was leuk om iedereen weer te zien. Ingrid kwam een dag later, maar met Jennie en May moest ik even op de foto.

                              

Het was ook heel mooi weer, het gehele weekend, dus we hebben de meeste uren buiten op het terras doorgebracht.

Ja, ook ‘s avonds.

De volgende dag zijn we naar Helmond geweest. We hebben onder andere een aantal kubuswoningen gezien. Ik dacht altijd dat die alleen maar in Rotterdam te zinden waren…

We gingen eerst ieder zijns weegs om vervolgens elkaar weer op een terras te ontmoeten voor een lunch. En zie daar, wie troffen we daar aan? Marianne met haar man!

Marianne is een nicht van ons! Zij is de dochter van een zus van mijn vader. We hebben samen met hen gelunched en bij kunnen kletsen. Leuk.

Ik weet niet waarom Jennie zo kijkt, maar grappig is het wel 🙂

Vervolgens zijn we wat rond gaan lopen en kwamen bij Kasteel Helmond.

Daar waren op het binnenerf allerlei spelletjes die je kon doen zoals steltlopen en boter, kaas en eieren. En “de boze heks” nagelde Dick aan het schandblok…

    

Buiten de gracht stond een bronzen beeld wat een kraanvogel voorstelde. Ik heb gezocht wat daar over te vertellen is. Het is gemaakt door Patricia van der Pant. Het beeld nodigd uit om er op te gaan zitten.

Toen we weer terug reden door de vlakke landen van Brabant zagen we aan de kant van de weg een groot veld met anemoonbloemetjes. Prachtig.

In Noorwegen is dit bloemetje de voorbode voor de lente. In Nederland zeker ook, maar in Noorwegen is hij nog helemaal niet te zien. Ik moest er even met mijn kop induiken.Of drukt jennie mijn kop erin?? 🙂

Zowel door Dick in de berm als Gert in de auto wird dit vereeuwigd. De anemonen zijn prachtig maar let ook even op de prachtige knotwilgen! Ook zo heerlijk Hollands.

‘s Avonds hebben we gebarbeçued. Vooral Matthieu was daar goed in.

De tafel was gedekt met allerlei lekkers. En we konden heerlijk buiten zitten.

Dit weekend hebben we ook een cadeauspel gedaan. Iedereen moest daarvoor drie dingen meenemen: 1 cadeautje moet iets zijn wat je jezelf graag zou willen geven, 1 cadeautje wat neutraal is en 1 cadeautje wat men thuis heeft liggen en wat men zelf afschuwelijk vindt en kwijt wilt! De cadeuas komen op tafel te liggen en de dobbelsteen bepaald waar een cadeau uiteindlijk terecht komt. Erg leuk spelletje 🙂

Zondagmiddag bracht Ed ons weer naar Schiphol. Dit keer gelukig zonder files.

Lieve vrienden, heel erg bedankt voor een zeer gezellig weekend! Tot een volgende keer.

Janet

28/3-2/4: Pasen in Jønsbu

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Uff, ik lig al weer enorm achter met de weblogs. Dat heeft te maken dat deze blogg over pasen in Jønsbu zo lang is 🙂 Ik probeer maar weer eens een inhaalslag te maken 🙂

In Noorwegen duurt de paasperiode veel langer dan in Nederland: op Witte Donderdag en Goede Vrijdag is alles dicht. Dus een paar extra vrije dagen zijn zeer welkom. Ik had om die reden de openingstijden aangepast en was Stolt Mat van maandag t/m woensdag open. Ik heb een goede omzet gedraaid!

Woensdagmiddag na winkelsluiting reden we naar Jønsbu om daar de paasdagen door te brengen. Er stonden veel auto’s op de parkeerplaats; ook van niet-hutteneigenaars… We gingen met pulk en rugzak omhoog. Er kwamen skiërs naar beneden die vast één of andere berg op waren geweest. Die zeiden: „Sprekinger!“ (betekent zoiets als in goede vorm, krachtig, ). Dat begrepen we niet helemaal want we waren nog maar net begonnen en gingen alleen maar naar de hut… Wellicht bedoelden ze zichzelf…?

Rond de hut lag nog veel sneeuw. Binnen was het koud, dus snel de kachels aan. De gedachte dat we hier t/m 2e paasdag zouden zijn verblijdde ons!

Witte donderdag lekker uitgeslapen. Ontbijtje met roerei en gerookte zalm uit de winkel. Nam! Het is heel mooi zonnig weer. Echt paasweer. Gert spijkert nog wat aan de buitendouche. De vorst heeft de spijkers enigszins aangetast.

De sneeuw op het dak wordt ook een stuk minder.

We gaan lekker op het bankje voor de hut zitten, warm in de zon.

    

Gert heeft een mooi plankje voor de koffiekan en -kopjes gemaakt.

Ook heeft hij sneeuwharingen voor de tent gemaakt want we gaan de komende nacht in de tent slapen. Dit is iets wat we al heel lang hebben willen doen. Deze haringen zijn gemaakt van holle buizen die je ver in de sneeuw kunt zetten.

‘s Middags pakken we de pulk en rugzak in. We blijven in de buurt zodat we, indien het niet gaat, weer terug kunnen naar Jønsbu, mocht dat om de eoa reden nodig zijn.

Het was prachtig weer.

We gingen eerst, via de brug over de rivier, naar Ringsetseter.

    

Vandaar wilden we naar Ansokseter waar ons een geweldig uitzicht wachtte. Maar het was nog een heel gedoe om de route te vinden. Door de vele bomen was het vooral voor Gert met de pulk niet eenvoudig. Er lag ook zoveel sneeuw dat de rode stippen, die de route aangeeft, niet of niet goed te zien waren. Dus we namen een iets andere route, totdat we boven de sneeuwgrens kwamen.Dat was prachtig: enorme sneeuwvelden.

    

En toen zagen we Synnylvsfjorden. Prachtige plek met geweldig uitzicht over de bergen.

We zetten daar de tent op. Hij staat echt supergoed en strak met de speciale tentharingen.

    

    

    

We maken een bankje in de sneeuw, zitten op het rendiervel en nemen er een whisky op.

Life is good! 🙂

    

We maken nog wat foto’s van het mooie uitzicht voor we gaan eten.

    

 

Gert had thuis al een potje gekookt dus we hoefden het alleen maar op te warmen. Maar dat valt tegen als je geen lucifer bij je hebt…! Wat dom, die warn we vergeten! Tja, wat doen we dan? Ik wilde niet opbreken alleen maar vanwege de vergeten lucifer, dus besloot ik om terug te gaan naar Jønsbu en lucifer te halen. Gert kwam toen op het idee of er in de open hut bij Ringsetseter misschien lucifers lagen. Zo gezegd, zo gedaan. En jawel, daar lagen luciferdoosjes. Dus het bespaarde me een extra wandeling naar Jønsbu. Dus ik stuurde Gert een berichtje dat ik er weer aan kwam. Hij blij; ik blij.

    

Ondertussen had Gert een nog mooier zitje gemaakt. Hij had takken van een gevallen dennenboom geplukt, rendierenvel neergelegd en haardhout neergelegd, wat ik in de rugzak had meegedragen. Dus dat kon gelijk aangestoken worden.

    

Zo konden we een tijdje zitten, genieten van het uitzicht en een lekker maaltje.

    

Maar toen de zon achter de bergen verdween, werd het toch beduidend frisser. Na het eten en een kop koffie, besloten we de tent in te gaan. Eerst nog een foto van de volle maan maken.

We lagen er dus vroeg in. Het was koud en er moesten vele lagen kleren aan. Maar het bleef koud. Extra deken in de slaapzak, jas en skibroek aan, muts op en handschoenen aan ook. Niets hielp. Het moest zeker -15◦ C zijn, als het niet kouder was. We kregen daardoor de slaap ook niet te pakken. Binnen was het tentdoek ook behoorlijk beslagen.

Gert ging na vier uur gelegenen naar buiten omdat hij moest plassen. Toen hij weer in de tent kwam, vroeg hij wat we zouden doen. We werden het er snel over eens dat dit niet zou gaan, dus we besloten rond middernacht om de boel weer in te pakken en terug naar de hut te gaan. Met de hoofdlampjes konden we de omgeving goed zien en volgden we onze eigen sporen weer terug naar de hut. Maar de maneschijn en geweldige sterrenhemel volgden ons op ons pad. Het was een geweldige ervaring maar een volgende keer moet het toch wel iets warmer zijn!

Terug bij Jønsbu deden we de kachel aan en namen nog een borrel. Ver in de nacht kropen we weer in ons lekkere bedje en sliepen we goed, lang en warm.

Goede vrijdag was het weer een prachtige zonnige dag. Gert gaat verder met het opnieuw schroven van de buitendouche.

En we gaan er weer op uit. Dit keer een „Rondje Nakken“.

Via Gamlesetra richting Stavsengsetra en richting de rivier. Deze gaan we over.

    

Daar zoeken we een mooi plekje om chocoademelk te drinken.

    

Erbij een plankje paasbrood. Nam nam.

Via Ringsetsetaer lopen we weer terug.

    

Bij Jønsbu nemen allebei een warme douche.

Zaterdagochtend staan we op tijd op, want de winkel zal open zijn. En als die dicht gaat gaan we weer terug naar Jønsbu! Eerste paasdag slapen we ook lekker uit. Het is wederom een prachtige zonnige dag! Dus weer er op uit! Nu gaan we niet „Rondje nakken“ maar „Nakken over“.

    

Onderweg bel ik naar mijn ouders. Daar zit de hele familie en houdt een paastraditie warm: „Eier kuul’n“ (eieren gooien). Degene die het langst zijn/haar ei heel houdt heeft gewonnen.

Wij gaan Nakken op. Door de bomen uitzicht op Synnylvsfjorden.

Daar gaan we op het rendiervel zitten, maken chocolademelk en eten ook een eitje, op een paasbroodje. Lekker.

We hebben een prachtig uitzicht op een uil die bovenin de top van een dennenboom zit. Prachtig!

Het is heerlijk zitten hier.

    

We maken een grapje met wat baardmos wat rondom ons aan de bomen hangt.

    

Vervolgens gaan we terug naar de hut.

    

Onderweg komen we een andere hut tegen waar het er naar uitziet dat de eigenaars er deze winter niet geweest zijn: wat een laag sneeuw op die hut!

Tweede paasdag is het ook goed weer maar het is meer bewolkt. Toch gaan we er weer op uit. Weer via Gamlesetra en Stavsengseter. Ook daar ligt veel sneeuw op de hutten.

Ons doel is een klein bergtopje waar ik de naam niet van weet.

    

We volgen sporen van een sneeuwscooter, die hier volgens ons niet mag rijden. In Noorwegen zijn er sterke beperkingen waar men wel en niet met een sneeuwscooter of ander gemotoriseerd voertuig mag komen. Het stoort ons dat mensen dit niet respecteren.

Maar bovenop hebben we een prachtig uitzicht: aan de éne kant hebben we uitzicht op Synnylvsfjorden.

    

Aan de andere kant het lange dal Ringsetbotn met het zadel Ringsetkloven.

Op de top gaan we er weer lekker bij zitten.

    

Wederom nemen we chocolademelk, chocolade van Pralina (die verkoop ik in de winkel) en een sinasappel. Want een sinasappel hoort bij pasen.

    

Hierna gaan we richting Ringsetbotn, het daal. Hier zijn we vorig jaar pasen ook geweest, maar nu lag er veel meer sneeuw! Vanaf de berghellingen zijn er sneeuwlawines gekomen, bijna door het gehele dal aan beide zijden.

We lopen langs een lawine naar beneden. Het is toch wel indrukwekkend.

    

    

Als we weer bij Jønsbu zijn hangt Gert een vogelhokje op aan de dennenboom. Het huisje is gemaakt van drijfhout wat we in Sjøholt op het strand hebben gevonden.

Hierna beginnen we maar eens met inpakken, opruimen en schoonmaken want we gaan weer naar huis. We hebben hier heerlijke, maar vooral veel vrije dagen gehad. Tegen de tijd dat we naar huis gaan en Gert de pulk heeft ingepakt begint het weer te sneeuwen. Dan is het extra heerlijk om te bedenken dat we zulke fijne zonnige paasdagen hebben gehad!

Als we thuiskomen sneeuwt het daar ook.

De winter laat nog niet helemaal zijn tengels los.

Janet