2020

De corona maakte het niet mogleijk om mijn ouders te bezoeken. De laatste keer dat ik er geweest ben was in januari. Maar nu de regels iets versoepeld zijn was het eerste wat ikgedaan heb een ticket boeken naar Nederland. De rechtstreekse vlucht naar Nederland vanaf Ålesund ging nog niet, dus ik moest via Oslo reizen.

Het is een wat rare bedoening maar toen ik bij hen kwam heb ik hen echt een dikke knuffel gegeven; corona of niet. Zo fijn om hen weer te zien.

Mijn ouders worden echt ouder en hebben met heel veel dingen hulp nodig. En gelukkig kan dat ook, middels eten bezorgen, zorg aan huis en meer dat soort dingen. Mijn zussen en broer doen ook veel om hen te ondersteunen thuis, maar we zijn ook realistisch dat ook thuis wonen op een gegeven moment niet meer kan., wat wil je ook met bijna 93 en 91 jaar.

Ik heb lekker voor hen gekookt en daar genieten ze altijd van. Omdat het mooi weer was konden we veel buiten zitten.

Maar af en toe was het ook erg warm. Ondanks dat heeft mijn vader toch wel erg graag nog zijn noorse vest aan.

Ik heb de bloembakken verzorgd en her en der nieuwe planten gekocht.

Een ommetje lopen met mijn moeder hoort er ook bij. Even “uitblazen” op een bankje. “Druk jij maar op die grote knop, mam! Maar ondertussen ook lachen, hoor!”.

Daar ontdekten we ook nog een grappig iets. Jaaaren geleden heeft mijn moeder lapjes gebreidt die zij om bomen of lantaarnpalen naaide. Dat was toen een beetje „in“. Dit heeft ze destijds in alle stiekemigheid gedaan, ‘s nachts als de mensen sliepen. En iedereen vroeg zich toen af wie dat toch gedaan had. En bij een boom ontdekten we nog een wollen dasje. Die was helemaal door de natuur „tot zich genomen“.

Mijn zus Jennie kwam ook nog een middag. Ze had lekkere kersen gekocht, die ik bij mijn moeder over de oren hing.

En zo vlogen de dagen weer voorbij en naderde het afscheid nemen. Dat blijft echt heel naar! Gelukkig was Jennie er. Zij liet mijn vader een briefje lezen die ik voor mijn ouders geschreven had: „Bedankt voor de fijne dagen samen, in juli gaan we elkaar weer zien!“ Want dan vieren we hun 65e huwelijksdag!

De terugreis verliep goed, maar via Oslo reizen vond ik toch een crime. Het was overigens heerlijk om de alpen van Sunnmøre weer te zien.

Janet