2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Een paar nachten in Jønsbu. We reden met twee auto’s omdat Gert maandag vanuit Jønsbu naar zijn werk zou gaan. Op de parkeerplaats stonden de nodige auto’s geparkeerd, maar er was nog voldoende plek voor ons. We gingen met de pulk (Gert) en rugzak (ik) omhoog. Het was koud in Jønsbu maar met de houtkachels en extra gaskachel aan werd het toch redelijk snel warm.

De laatste tijd heeft het ook weer gesneeuwd en er lag weer een laag sneeuw op het dak. Gert heeft dat zondag eraf gehaald, want de deur naar het balkon ging toch wel erg zwaar open vanwege het gewicht op het dak. Met de trap tegen de hut komt hij op het dak.

     

En klaar is “Kees” 🙂

‘s Middags hebben we een wandeling op de sneeuwschoenen gemaakt: het bergje Nakken rond. We liepen langs Gamlesetra. Dat is het oude hutje waar we elk jaar de grautekveld houden. En als er niemand woont dan gebeurd er dit in de winter:

     

Wat een hoeveelheid sneeuw.

We namen een route die we vaker lopen. In de zomer staan hier bordjes die de weg wijzen. De bordjes staan er nog steeds wel maar zijn door de hoeveelheid sneeuw in het geheel niet te zien.

De rivier is gemakkelijk over te komen door het bevroren water en de hoeveelheid sneeuw die er ligt.

    

Bij Ringsetsetra ligt ook een grote hoeveelheid sneeuw.

Van één van de hutten glijdt het er langzaam af. Het profiel van het dak is in de sneeuw te zien.

    

In het Ringsethutje gaan we binnen zitten. De muur met sneeuw is zo hoog dat Gert nog maar net naar buiten kan kijken. Zie je Gert? Kiekeboe 🙂

     

Gert kookt binnen water voor een kopje koffie.

Hierna lopen we weer terug naar Jønsbu en zo zijn we Nakken rond geweest. Ik maak een lekker kop chocolademelk en Gert maakt enveloppen van oude wandelkaarten. Die worden ontzettend leuk, vinden we.

     

‘s Avonds begint het weer te sneeuwen. Maar het dak kan gelukkig weer een laag(je) aan.

Maandagochtend staan we op tijd op. Gert gaat vanuit Jønsbu naar Stranda en ik ruim alles op en pak de spullen in. De bomen zijn weer helemaal wit van de sneeuw die ook in de nacht gevallen is.

Het pad naar beneden ziet er mooi uit.

Bij de parkeerplaats staat nu alleen nog mijn auto. Er ligt een laag sneeuw op. Als die verwijderd is rij ik naar huis.

Thuisgekomen van het werk vraagt Gert of ik het hartje in de sneeuw op de voorruit gezien had. Nee, dat had ik niet, maar het gebaar vind ik wel heel lief van hem <3

Janet