2018
Klik op de foto om te vergroten
Een tijdje geleden hadden we kaartjes gekocht voor een voorstelling in het theater in Brattvåg. Daar zou Ingvard Wilhelmsen komen met zijn voorstelling „Sjef i eige liv“ (Chef in eigen leven). Ik had deze man al heel graag een eer willen horen, maar zijn voorstellingen zijn zeer snel uitverkocht.
Omdat Gert naar de Rotary ging heb ik Annlaug gevraagd of zij mee wilde. Ondanks dat zij hem al twee keer eerder had gehoord wilde ze graag met me mee.
Ingvard is emeritaat professor aan de Universiteit van Bergen en specialist op gebied van interne geneeskunde en psychiatrie. Gedurende 22 jaar heeft hij een kleine kliniek: de hypochonder-kliniek. En in deze voorstelling verteld hij over zijn ervaringen met deze patiënten-groep op een zeer humoristische maar ook waardige manier.
Ruim een uur stond hij op het podium (terwijl hij moeilijk en met stok loopt vanwege een neurologische afwijking wat op jongere leeftijd ontstaan is) en heeft hij als een waterval ruim een uur lang het publiek in de tot de nok toe volle zaal “in de greep gehouden” met zijn verhalen. Over de angsten die mensen hebben om aan kanker dood te gaan (ook al hebben ze geen diagnose op dat gebied), maar ook over veel andere angsten die mensen hebben.
Een voorbeeld: een patiënt had vliegangst, maar moest toch af en toe vliegen. Ze was blij dat de deuren goed dicht zaten zodat ze er niet uit kon. Ingvald: „Maar is het dan de bedoeling dat je boven in de lucht naar buiten kan?“
Een ander voorbeeld: hij had een patiënt die heel bang was dat zijn haar kinderen iets zou gebeuren. Sliep bijvoorbeeld niet als haar kind met het vliegtuig naar bijv. Thailand vloog, omdat ze bang was dat het vliegtuig neer zou storten. Ze werd pas rustig als het vliegtuig op de bestemming aangekomen was. Ingvard gaf haar toen een zeer grote compliment: dat zij met haar angst en de energie die ze daarmee gebruikt had, al die uren dat vliegtuig in de lucht heeft kunnen houden zonder dat het neer stortte.
En zo had hij nog meer verhalen. Bijna teveel om op te noemen. Ingvard vindt dat mensen veel teveel „nonsens“ hebben met onnodige bezorgdheden. Hij vindt dat mensen moeten accepteren dat ze geen controle hebben over hun eigen leven. „De meeste gedachten zijn gewoon onzin. Gedachten en hersenspinsels over dingen die nooit werkelijkheid worden. Het zijn de hersenspinsel waar de meeste mensen voor in therapie gaan; niet de gedachten gebaseerd op feiten.“, zegt hij.
De houdingen rond (onnodige) angsten moet de persoon in kwestie veranderen. Het is een bewustwordingsproces en de persoon moet zelf bepalen hoe belangrijk zijn hersnespinsels voor hem/haar zijn. Maar Ingvald zegt: „Gebruik je energie aan iets waar je werkelijk iets aan kunt veranderen. Pas dan kun je chef over je eigen leven worden.“
Janet