2018
Klik op de foto’s om te vergroten
Twee keer per jaar plannen wij dames van de leesgroep de data voor de samenkomst voor het eerste en tweede halfjaar. Vorig jaar was besloten dat we weer in de schuur van Kari Pauline zouden samenkomen en ook dat we dan allemaal wat te eten mee namen. De laatste keer was dat op 1 februari 2016.
Kari Pauline had de schuur weer prachtig ingericht, mooi gedekte tafel, en iedereen vond een plekje aan tafel.
V.l.n.r: Gro, Janet, Brit, Emma, Marit, Vigdis, Elin, Gunnhild en Elisabeth
Het was ook de dag dat Gunnhild jarig was. Ik had namens iedereen een bos bloemen gekocht. Dat stelde Gunnhild zeer op prijs.
We hebben allen heerlijk gegeten. Iedereen had iets meegebracht. Ik had zalmmuffins gemaakt med een dille-citroensaus erbij.
Na het eten begon dan de leesgroep. Ik had de laatste keer voor het boek „De acht bergen“ gekozen van de italiaanse schrijver Paolo Cognetti, na een tip van zus Jennie. Elin had informatieverzameld over de schrijver.
Ik heb een uittreksel gemaakt van het boek. Het merendeel vond het een mooi boek. Ik in elk geval wel! Het verhaal speelt zich af in de Italiaanse Dolomieten en beschrijft, uitgestrekt over vele jaren, de vriendschap van twee jongens/jonge mannen. De beschrijvingen van met name de bergwandelingen spraken me zeer aan. Het boek wil ik echt aanraden. De vertellingen zijn ook waarheidsgetrouw. Zo zijn de ouders van één van de jongens getrouwd in een kerkje aan de voet van drie-gebergte. En dat kerkje bestaat ook echt.
De andere hoofdpersoon maakt in zijn latere leven Toma-kaas en dat is een kaassoort die bekend is van de regio waar het boek zich afspeelt.
Het volgende boek wat we gaan lezen is „Sommerboken“ (Zomerboek) van de Finse schrijfster Tove Hansson.
Kari vertelde nog een nieuwtje dat ook zij een boek heeft uitgebracht. Zij werkt op de hogeschool in Volda en samen met andre leraren is het boek „Undervisning som veiledning“ geschreven. Vrij vertaald: Onderwijs (of les geven) als leidraad (gids). Het boek had zij die dag via de post toegezonden gekregen dus je snapt dat ze er blij mee was. En dat is ook te zien.
Zoals gebruikelijk had degene die informatie over de schrijver gaf een gedicht om de avond af te ronden. Elin koos voor het gedicht „Å høyra til“ van de noorse dichter Jan-Magnus Bruheim:
Vondt er av alle andre
Blir trakka på og trengd.
Men vondare å veta
At du er utestengd.
Det er så mangt i livet
du ventar deg og vil.
Men meir enn det å vera,
er det å høyre til.
Vrij vertaald:
„Erbij horen“
Het meest van alles is de pijn
Om getrapt en verdrongen te worden
Maar meer pijn doet het te weten
Dat je buitengesloten wordt.
Er is zo veel in het leven
Wat je verwacht en wilt.
Maar meest van alles
Is dat om erbij te horen.
Het was een hele gezellige avond!
Janet