2015
Klik op de foto’s om ze te vergroten.
Vrijdagmiddag reisden we naar Oslo omdat we zaterdag naar de opera zouden gaan, waar we een tijd geleden al kaartjes voor hadden gekocht. Na de opera van “De Vliegende Hollander” van Richard Wagner in juni vorig jaar hadden we de smaak van hem te pakken gekregen. Toen er dan ook een andere opera van hem zou worden opgevoerd kocht Gert meteen kaartjes: “Lohengrin”.
Zaterdag overdag zijn we overigens eerst naar “Mathallen” http://www.mathallenoslo.no/ geweest: een overdekte hal (voormalig industriegebouw) waar kleine bedrijven zich gevestigd hebben met gespecialiseerde winkels, restaurants en cafés, waar hoge kwaliteit voorop staat.
Prachtig om tussen de winkels door te lopen. bij het verlaten van de hal kwam ik erachter dat ik mijn mobiele op het toilet had laten liggen. Gert belde en gelukkig werd er opgenomen: iemand had hem gevonden en afgeleverd bij een winkel in de hal.
Vervolgens liepen we langs Akerselva weer terug naar het centrum van Oslo. Prachtige plek en zo ontzettend rustig. Mooi!
In prachtig zonnig fris weer en hebben we op een terrasje heerlijk kunnen genieten van een consumptie en het warme zonnetje. Alleen al dat niets doen op het terras was zo heerlijk.
Voor de opera begon hebben we in het restaurant van de opera een maaltijd genuttigd. En om 18.00 uur begon het dan.
De opera beschrijft het verhaal van Elsa av Brabant die wordt beschuldigd voor het meest gruwelijke van alle misdaden: moord op haar broer. Maar op een dag komt er een mysterieuze man die belooft haar te helpen. De prijs die ze moet betalen voor zijn hulp – en zijn liefde – is om hem nooit te vragen waar hij vandaan kwam, wie hij is of waar hij voor staat. Maar is deze man echt de zaligmaker, of heeft hij zichzelf te redden? En kan Elsa haar nieuwsgierigheid beheersen om niets te vragen?
Het is een prachtig muziekdrama: het conflict tussen blind geloof aan de ene kant en de behoefte aan kennis aan de andere kant. Om uit te gaan van iets wat je gelooft kan een zegen op zich, maar het kan ook leiden tot een onhoudbare toestand, als het verlangen om te zien en te begrijpen te groot wordt. In dat licht kan liefde en vertrouwen tot naïviteit en onwetendheid verworden. Ook het confict tussen goed en kwaad kwam goed naar voren. Hoe het kwade graag het goede van de mens teniet wil doen en voor zich willen winnen. De scheidslijn is splinterdun.
De Opera van binnen
Het is wel een “langzitter”: de opera heeft drie actes, duurde 4 uur en 30 minuten, incl. twee pauzes. Maar het was absoluut niet saai. Het decor was geweldig: groots moderne opzet. En het grote Operakoor zong mee. Geweldig!
Zondagochtend vlogen we weer terug naar huis (na een uurtje korter te hebben geslapen). Daar aangekomen hebben we de middag rustig doorgebracht en zijn we ’s avonds naar de film geweest: “The Second Best Exotic Marigold Hotel”. Heerlijke onderhoudende film om naar te kijken!
En zo was het weekend weer om <3
Janet