2018

De leesgroep was zo goed als helemaal compleet. De enige die er niet was, was Brit.

We lazen het boek „Med livet foran seg“ (vrij vertaald Met het leven voor zich) van Émile Ajar, synoniem van de franse schrijver Romain Gary. Prachtig boek.

Dit was de laatste leesgroep van 2018. Ik heb de groep aangegeven of ik niet weet of ik volgend jaar nog even actief kan zijn. Er zijn zoveel politieke zaken die ik moet lezen en voorbereiden, naast alle andere activitetien, dat ik niet altijd evenveel tijd heb om boeken te lezen. Maar we zullen zien hoe het gaat.

Voor de volgende keer lezen we in elk geval „Et helt liv“ av Robert Seethaler (Oostenrijk).

Janet

2018

Na het sluiten van de winkel pakten we de spullen in en reden we naar Jønsbu om daar een nachtje te overnachten. Zaterdag heeft Gert de uilenkast schoongemaakt. Daar zat dit jaar en vorig jaar geen gebroed in. Maar hij moet wel weer schoon worden gemaakt voor het geval ze er in 2019 gaan broeden.

Het is altijd een heel gedoe om er goed bij te komen. De lange trap moet er aan te pas komen. Eerst het deksel open en de inhoud eruit halen met een schepje.

Ik vond er veel kleine veertjes in.

Daarna werd de bodem weer gevuld met houtzaagsel. Daar gebruiken we zaagsel voor wat we ook in de toiletemmer gebruiken.

We hebben het er wel eens over gehad maar we hebben eigenlijk wel zin om een goede bank in de kamer te hebben. ‘s Avonds hebben we via internet gezocht en een uur later was er een bank besteld. Deze is het geworden:

Zondag lekker uitslapen en hebben we later nog een rondwandeling gemaakt. Ik wilde graag naar de plek waar we met de pasen met de tent overnacht hebben.

Het was even zoeken. De bomen die destijds op een kluitje stonden, was uit evenwicht gekomen want eentje was er omgewaaid.

Het uitzicht echter was nog steeds even mooi. Op de hoogste bergtoppen was er al sneeuw gekomen. Via Ringsetseter liepen we terug.

Er was een naambordje gevallen en Gert heeft die zo goed en zo kwaad als het ging weer enigszins vastgezet. Volgende keer maar een keer hamer en spijkers meenemen.

Weer terug bij Jønsbu pakten we de spullen in en gingen naar huis. ‘s Avonds had ik een vergadering van de partij en maandag had ik weer een dienst in het ziekenhuis.

Janet

2018

Soms zie je mooie natuurfenomenen. Dit zag ik begin november toen ik ons huis verliet.

Een kleine week later was Gert in Molde en stuurde hij me deze foto:

Ik was in Ålesund en kon hem antwoorden met deze foto:

Prachtig.

Janet

2018

Het oude hotel wat in het centrum van ons dorp staat, wordt niet meer als zodanig gebruikt. De eigenaren wonen ook nie tin ons dorp. Maar als ze er zijn dan hebben ze hele hotel verlicht! Als dat gebeurd zijn er heel veel mensen die daa foto’s van maken en op Facebook plaatsen. Iedereen vindt het geweldig. En ik ook! 😊

Janet

2018

We hebben dit jaar een aantal keren de Trondhjemske Postvei gelopen. Op 26 juli en 1 augustus. Vandaag had ik zin om deze eens alleen te lopen. Ik liep van huis, het dal achter ons huis in en via de grindweg vanaf Braute richting Fjellstova.

Op de hoogste bergen is wel sneeuw gevallen maar nog niet op de lager gelegen gebieden. Daar heerst de herfst nog. De „vulkaanberg“ blijft altijd ene mooie „eye-catcher“.

Bij Fjellstova nuttig ik een lekker lunch, steek de grote weg over en loop verder via de enorm lange, bijna uitzichtsloze Trondhjemske Postvei van 1786.

Bij het bord moet ik de grote weg weer oversteken.

Ik kom bij Tverelva (Dwarsrivier”).

De Trondhjemske Postvei gaat daar deels door bos totdat het gebied zich opent met prachtig uitzicht over Storfjellet en de Sunnmørsalpene.

Via diverse woonwijken kom ik thuis weer uit. Een heerlijke route van cirka 24 km.

Janet

2018

De politieke partijen in de vijf gemeenten die samengaan in de gemeente Ålesund, zullen ook samen moeten gaan. Dus ook de Senterparti waar Gert en ik lid van zijn. Dat vereist de nodige voorbereidingen.

De diverse Senterpartijen van de vier gemeenten (in 1 gemeente is er geen Senterparti) hebben diverse vergaderingen gehad om het proces voor te bereiden. Dit heeft er uiteindelijk toe geleidt dat de nieuwe Ålesund Senterparti is opgericht. Dat gebeurde in een leden- en jaarvergadering.

De nieuwe voorzitter van de partij en het bestuur is ook gekozen. Hier is het nieuwe bestuur. Marit is tot voorzitter gekozen. Ik ben de secretaris geworden.

Gert heeft zich trouwens uit de Senterparti gemeldt. Hij orienteert zich op of hij hij zich in zal melden in een andere partij.

Janet

2018

Net als andere jaren heb ik dit jaar ook weer een griepspuit genomen. Dit omdat we met kwetsbare patiëntgroepen werken en om te voorkomen dat we ziek worden wat extra kosten met zich meebrengt voor de afdeling/ziekenhuis.

Ragnhild heeft de verantwoordelijkheid om elk jaar de griepspuit te zetten. Doet ze prima 😊

Janet

2018

Onze buren achter ons (noordzijde) gaan hun huis verkopen. Ze wonen er zelf niet maar verhuren het. De man die het nu huurt wil het kopen (eerste recht op koop). Maar als ze in het kadaster kijken blijkt dat de kavel van het te verkopen huis veel groter is dan verwacht. Het blijkt dat onze kavel bij die van hun is getekent. Kort gezegd: wij hebben geen eigen kavel.

Maar dat kan natuurlijk niet: de buren kunnen niet onze kavel erbij verkopen. Geen nood!

Er wordt een afspraak gemaakt met een landmeter en die komt de kavel opmeten, zodat de grenzen duidelijk zijn aangegeven.

De man die familie is van de allereerste eigenaar van de grond, was er ook bij. Hij instrueerde waar de lijnen gezet konden worden. Dat had tot gevolg dat we sinds kort ook een stuk rivier in ons bezit hebben (aan de westkant van het huis) en ook een paar m2 erbij aan de oostzijde van ons huis. Dus we hebben nu een grotere kavel dan we aanvankelijk dachten dat we hadden.

Met de buren aan de westzijde hadden we de afspraak gemaakt dat een boom en klein struikgewas en allerlei andere bouwsels tussen hun huis en de onze, verwijderd konden worden. Daar schreef ik over in deze weblog.

Toen ik zaterdag terug kwam van de winkel, was Gert in de weer gegaan met het omzagen van de grote boom. Een flinke klus. Het uitzicht wordt er beter op.

Ook de bouwsels en trap, gemaakt van allerlei planken, worden verwijderd.

We gooien alles over de rivier en de muur heen op ons eigendom.

Daar worden de planken opgestapeld achter de schuur.

De stukken boomstam worden bij de muur achter het huis gelegd.

Gert hakt ze in stukken.

Ze stukken worden onder het afdak gelegd. Daar kunnen we de kachel weer warm mee stoken.

Nu is het spannend om te zien hoe het uitzicht echt wordt de komende zomer.

Zondag eten we de laatste doperwten, capucijners en wortelen uit eigen tuin.

Janet

2018

Sunnmøre Friluftsråd (Sunnmøre’s Raad voor buitenleven), waar ik bestuurslid van ben, heeft een nieuwe 2e hands boot gekocht. Met deze boot is het een stuk gemakkelijker geworden om vuil en plastic, wat op de vele kleine eilandjes voor de kust, maar ook langs de fjorden, verzameld is, op te halen. De boot is sneller en effectiever dan de boot die men momenteel heeft. De nieuwe boot heet Ludvig. Maar we wilden hem om laten dopen. De naam viel op Rigmor, naar de politica in de 2e kamer, die er met name in de regering voor heeft gepleit om geld vrij te maken voor deze diensten en boot. Er werd een datum gepland, uitnodigingen verstuurd en het feest kon beginnen.

Het feestje werd geopend met muziek van de jazzband „Ytre Suløens Jassensemble“.

Hierna hield Vebjørn, de bestuursvoorzitter, een woordje waarna Rigmor het overnam.

Zij vertelde onder andere dat toen ze hoorde dat de boot naar haar vernoemd zou worden, ze echt verrast maar superblij was.

Hierna begon de doop-ceremonie. Maar er kwam geen fles champagne aan te pas: een vertegenwoordiger van de provincie haalt een emmer water uit de fjord…

… en Rigmor gooide de emmer leeg op Rigmor.

Rigmor kreeg een bos bloemen en moest natuurlijk even poseren en ook de boot op natuurlijk.

Het personeel, Pål en Torgeir, zijn ook erg blij met Rigmor. Uiteindelijk zijn zij het die het werk uitvoeren.

Alle genodigden werden daarna uitgenodigd om naar het naij gelegen restaurant te komen, waar er warme soep („brennsnut“) werd geserveerd. De tafel wa heel mooi gedekt, met heide en kleine steentjes.

En een feest is geen feest als die niet wordt afgesloten met koffie en marsipankake.

Janet

2018

Twee keer per jaar worden er een paar cursusdagen in het rooster van de dagchirugie gepland. We hebben dan onder andere theoretische en practische opfrissing van reanimeren. Middels twee casussen (een kind en een volwassene) oefenen we dan op de pop en bootsen we een reeële situatie na. Dat is altijd erg zinvol (soms ook humoristisch).

Er was besloten dat we na de cursus naar Bjorli zouden rijden, om een dag en nacht in ongedwongen sfeer door te brengen. Daar hebben Gunn Bente en Ragnhild een hut, waar plek was voor ons allemaal. Helaas kon Ragnhild er niet bij zijn maar ze bood haar hut aan als overnachtingsplek, maar de avond en ontbijt brachten we in de mooie en grote hut van Gunn Bente door.

We verzamelden ons aan de tafel tussen keuken en woonkamer. Koffie, taart, wijntje, chippy en later op de avond een heerlijke maaltijd. Gunn Bente kreeg een bos bloemen van ons aangeboden.

Na het eten verplaatsten we ons naar de woonkamer en werden we in drie groepen verdeeld.

Het was tijd voor een quiz; in Noorwegen erg populair. Heel veel vragen en opdrachten kregen we. Erg leuk en grote lol. Deze groep won.

Hierna bleven we nog even nazitten en napraten waarna we zo langzamerhand richting bed gingen.

De volgende dag was iedereen al lang wakker en zat aan de ontbijttafel toen ik eens wakker wird gemaakt! Ik was echt helemaal van de wereld. „Heb je goed geslapen?“, vroeg Gunn Bente. Ik antwoorde: „Wat dacht je?? Iedereen zit al in kleren en aan de ontbijttafel en ik sta hier in de pyama met nog een ongewassen kop!“ Grote hilariteit! Maar ik kleedde me snel aan, kattewasje en toen ik ook aan tafel aanschuiven.

Hierna hebben we een frisse neus gehaald en liepen onder andere naar de hut van Ragnhild, om die te bekijken.

Onderweg kwamen we langs een straatnaambordje wat deels is besneeuwd. De straat heet „Rypestien“. En „rype“ is een veld- cq sneeuwhoen. Maar het woordje „rype“ kan ook gegeven gebruikt worden in de zin van „lekkere meid“. En dat woord past dan wel goed bij zo’n groep dolle meiden.

Maria en Kathrine vegen het sneeuw van het bordje.

Schoon!

We zijn echt allemaal een beetje door het dolle heen en zo ontstaan er een paar leuke foto’s. Vind ik dan…

Het werd een super-gezellige samenkomst. En ik ben superblij om een deel van dit toffe “rype”-team te zijn. Teambuilding? Yes, mission completed 😊

Janet