2014
Klik op de foto’s om ze te vergroten.
En voor een derde keer na de vakantie zijn we naar Jønsbu geweest. We krijgen er geen genoeg van 🙂
Rechter deel reeds geverfd
Zaterdag heb ik de voor- en balkondeur opnieuw geschilderd. De „kvister“ in het hout werden in de loop der jaren meer zichtbaar.
Gert heeft ze allemaal kort opgeschuurd en van een speciale lak voorzien. Daarna heb ik de deuren opnieuw geverfd.
Klaar!
Gert heeft het pad van p-plaats naar hut helemaal gegrint en van meer grotere stapstenen voorzien. Het was soms een modderig oneffen pad.
Ik heb het boek „Før snøen kommer“ van de noorse schrijfster Britt Karin Larsen van de lesegruppe uitgelezen (we hebben op 27 augustus weer leesgroep). Mooi boek. Over het leven van de mensen in Finnskogen rond 1850. Het is eigenlijk een serie en dit boek is deel vier.
Daarna ben ik begonnen in een nieuw geschreven serie „Jenny Lyng“. De schrijfster is mijn buurvrouw Elisabeth Havsund, die ook de serie „Kobberhjerte“ (2011/2012) geschreven heeft, wat zich afspeelt in Røros. De nieuwe serie speelt zich af aan de beginjaren van 1900 net na de grote brand in Ålesund. Ik ben in het eerste deel begonnen die bij de post lag toen we terug kwamen van vakantie. Deel 2 komt binnenkort al weer uit dus ik moet snel lezen 🙂
In het huttenveld wordt nu ook electra aangelegd. Het merendeel van de hutteneigenaren wilden graag stroom in de hut. Voor ons hoeft het niet, want wij vinden juist dat primitieve leuk. Voordeel is wel weer dat we ‘s avonds niet meer de generators her en der horen die de stilte doorsnijden; iets waar we juist ook op gesteld zijn.
Gevolg hiervan is wel dat er overal leidingen gelegd moeten worden en er dus een redelijke ingreep in de natuur wordt gedaan. Maar dat hoort er bij. Desalniettemin is onze bovenbuurman er als een cowboy tekeer gegaan; een uitdrukking die een andere buurman in de mond nam. Maar waar we het wel mee eens zijn.
Er is zo’n „krater“ in de omgeving gekomen dat de sfeer in de omgeving niet meer zo is als het was.
Ook heeft hij totaal geen rekening gehouden met natuurfenomenen en „cultureel erfgoed“. De mierenhoop, http://www.roelofs.no/?p=598 die de mieren na hevig arbeid weer zo goed als in stand hebben gebracht is wederom enorm vernield. Oude paadjes van jarenlang gebruik zijn totaal verdwenen.
Nu kun je wel zeggen: „Ach, wat is nu een mierenhoop?“, en wat is nu zo’n paadje, maar het gaat me om het gedrag dat hij als een rauwdauwer door de natuur is gescheurd. In de statuten van de huttenvereniging staat ook duidelijk dat de natuur zoveel mogelijk in acht moet worden genomen. Dat heeft de buurman dus geenszins gedaan. Alle andere hutteneigenaren hebben een klein graafmachientje gebruikt, waarom kan hij dat dan niet? Ook de weg omhoog is helemaal geramponeert.
De buurman, die hem een cowboy noemde, komt om die reden naar de jaarvergadering die op 21 september gepland is. „Ik ben niet bang er wat van te zeggen.“ Hij kon eigenlijk niet maar hij vindt deze jaarvergadering nu zo belangrijk dat hij er toch heen wil. Geweldig! Het zal een spannende vergadering zijn, denk ik. Komende zaterdag heb ik bestuursvergadering van de vereniging en Kai zit ook in het bestuur 🙂
Stjerna
Zondagmiddag had ik met Centine afgesproken om paard met haar te gaan rijden. Zij heeft er twee.
Ik kon op Stjerna rijden, een fjordenpaard. Heb nog nooit op een fjording gereden dus dat was wel even wat anders dan een IJslander. We hebben circa twee uur gereden. Heerlijk!
’s Avonds ben ik naar de sportschool geweest. Een lekker uurtje aerobic gehad.
En nu ben ik met de bloggs weer bij 🙂
Janet