2014
Klik op de foto’s om ze te vergroten.
Dinsdag sprak ik met Grete, met wie ik elke dinsdag train, of we niet samen een bergtopje te doen. We kozen Rekdalshesten uit (778 mtr), in de gemeente waar Grethe woont. Een vriendin van haar met haar zoon gingen ook mee.
Het was schitterend mooi weer. De tocht begon bij een „seter“ (bergboerderij) waar geiten werden gehouden. Ze waren net gemolken want ze kwamen uit de stal en begroeten ons met flink geblaat.
De wandeling was heel goed te doen. Geen grote steigingen, maar geleidelijk langzaam omhoog.
Onderweg kwamen we een schuilplaats tegen gemaakt van platte stenen.
Het werd wel al gauw duidelijk dat het tempo van iedereen verschillend lag. De vriendin had volgens Grethe een slechte concitie en bleef vaak achter om te pauzeren. In het begin hield ik daar rekening mee maar dat is niet echt motiverend.
Dus ik liep op een gegeven moment mijn eigen gang. De zoon ging er nog een ander topje bij doen waardoor ik alleen op de top aankwam.
Wat een geweldig uitzicht had ik daar! Geweldig.
Maar de hele weg, ook op de top, waren de vliegen verschikkelijk lastig! Dat maakte het verblijf op de top niet echt gezellig.
Na zeker 20 minuten kwam Grethe er aan. Die had de vriendin achter gelaten want de zoon, die weer af was gedaald van het andere topje, hield zijn moeder daarna gezelschap.
Na in het gastenboek geschreven te hebben en een boterham te hebben gegeten zijn Grethe en ik de terugweg begonnen. Al met al heeft de tocht 2,5 uur geduurd (zonder de lange pauze op de top).
Janet