4-8/9: Tuin, Rotary, bonen + meer

2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Maandag 4 september had ik vergadering op het gemeentehuis van de commissie gemeentelijke diensten. Als vice-voorzitter van deze commissie moest ik de vergadering leiden omdat de voorzitter verval had gemeldt. Dat heb ik al eens eerder moeten doen en ook deze keer ging het goed. Gemeentelijke vergaderingen zijn altijd openbaar en burgemeester Knut was er als toehoorder ook bij. Kort na sluiting van de vergadering kreeg ik een mail van hem: „Hei Janet! Het was erg prettig om toehoorder te zijn tijdens de vergadering; met je goede en, bij behoefte, formele voorzitterschap!!» Nou, dat was leuke feedback om te krijgen.

Nadat de vergadering afgelopen was ging ik door naar de wekelijkse meeting van Rotary. Daar zag ik dat er bij ons clubhuis langs de rand van de achtertuin een mooie rij met struiken was neergezet.

     

Woensdag 6 september aten we voor het eerst blauwschokkers uit eigen tuin. Hele mooie capucijners vers van het veld is zo lekker! Gert maakte er een heerlijk gerecht mee.

     

Langs de rand van de tuin heb ik eerder al eens gladiolenbollen geplaatst. Ik had die al een jaar in de schuur liggen dus ikmwas benieuwd of er wat van op zou komen, maar dat doen ze! Leuk.

Donderdag 7 september had ik ’s avonds leesgroep. We lazen «Trilogien» (De trilogie) van Jon Fosse (Noorwegen). Ik moest over de schrijver vertellen en Vigdis had een samenvatting gemaakt van het boek.

     

Het is een heel apart boek om twee redenen: 1) er komen geen punten in voor dus alle zinnen lopen achter elkaar door en 2) de schrijver valt heel vaak in herhalingen. Waren alle herhaligen achterwege gelaten dan was het boek zeker voor de helft zo dun.

Maar we vonden het een mooie trilogi, ook al hadden sommigen moeite met de manier van schrijven.

Degene die over de schrijver verteld sluit de avond af met een gedicht. Die eer was dus aan mij. Ik koos voor onderstaand gedicht wat ik een aantal jaren geleden al eens op mijn Facebook pagina had geplaatst toen ik, ivm een nieuwe wandelvakantie, nieuwe bergschoenen had gekocht. Een andere reden voor dit gedicht is omdat we ook dit jaar weer een lange wandelvakantie hebben gelopen en ook daar weer nieuwe schoenen voor had gekocht. Daarom vond ik het toepasselijk om met dit gedicht af te sluiten (in het noorse dialect Nynorsk):

I dag kjøpte jeg meg nye fjellsko

Dei andre var så utslitne

Dei sa dei ikkje visste

Om die orka ei langtur til

No vil vi berre kvile, sa dei

Og slitne fjellsko skal ein høyre på

Det er dei som er nærast jorda når ein går

Vertaald:

Vandaag heb ik nieuwe bergschoenen gekocht

De anderen waren zo versleten

Ze zeiden of niet wisten

Of ze nog een lange tocht aankonden

Nu willen we alleen maar rusten, zeiden ze

En vermoeide schoenen moet je naar luisteren

Het zijn zij die het dichtst bij de aarde zijn als je loopt

Mooi, hè?

In de winkel kreeg ik op 8 september voor het eerst nederlandse stroopwafels. Hoe kann dat, vraag je je af. Dat ist och geen locaal product? Jawel, dat is het wel degelijk. In onze provincie woont een nederlands echtpaar die nederlandse stroopwafels maken. Ik kwam hen tegen op het Mtfestival in Ålesund op 24/8. Zie deze weblog. En nu heb ik ze dan eindelijk in de winkel.

En lekker dat ze zijn! Hopen op een goede verkoop

Janet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *