2015

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Na de vakantie hadden we nog een kleine week om thuis door te brengen. Maar die brachten we natuurlijk niet thuis door maar in Jønsbu, ons hutje in de bergen. We hadden dara nog wat dingen te doen en bovendien wisten we dat we hier beter konden ontspannen dan thuis.

Gert heeft wat houtpallets in de kelder opgeruimd en verbrand. Ook heeft hij houtstammetjes die er nog lagen in stukken gezaagd en gehakt.

   

Ik ben het dak op gegaan en heb de schoonsteen geveegd.

De dakbedekking ziet er heel goed uit. Mooie grassen en bloemen bloeien er.

We hebben de dag erna een wandeling gemaakt.

Eerst naar Ringsetsæter en vervolgens door naar Ansokseter.

   

Het blijft een prachtige plek met een schitterend uitzicht. Een handtekening in het „gastenboek“ hoort er natuurlijk.

   

Van daaruit ging het verder naar Ansokhornet.

   

Op de top zag het wat duister uit, maar we hebben er toch even gezeten en een soepje gegeten.

   

De dagen erna hebben we het heel lui aangedaan. Gert is nog naar de rokerij geweest en hij heeft waren gehaald voor Stolt Mat. Gert’s baan bij de rokerij loopt af: de rokerij wordt opgeheven. Al langer stond hij te koop. Er waren geinteresseerden maar die hebben zich op het laatst toch terug getrokken. Gert moest daarom solliciteren en hij heeft inmiddels een gesprek gehad. Nu afwachten.

Zaterdag 15/8 heb ik de „Jordmormarsj“ gelopen: een tocht van 30 km die jaarlijks wordt georganiseerd. In een volgende blogg ga ik daar over schrijven.

   

   

‘s Avonds hadden we de jaarlijkse „Grautekveld“: met alle huttenbewoners komen we bij elkaar en genieten van een gezellig samenzijn, rømmegrøt (soort lammetjespap, gemaakt van zure room) en wat drinken erbij. Er kwam een record aan tal mensen: incl. kinderen zo rond de 40 personen.

Een aantal mannen hebben na de grautekveld een bezichtiging gebracht aan de waterbron. We hebben onze eigen watervoorziening en geeft aan een aantal hutten water middels een waterleiding. Er was iemand die gevraagd had om een aansluiting, maar er is niet een grote capaciteit, dus er moest gekeken worden hoe de bron er uit zag.

De bron is overkapt en werd van binnen geinspecteerd. Het water zag er goed uit, maar de stenen konden wel een schoonmaakbeurt krijgen. Er werd afgesproken dat men daarna zou bekijken of er meer mensen aangelsoten kunnen worden.

   

Zondag zijn we weer naar huis gegaan. Toen werd ook de „bom“ gesloten: een slagboom over de weg om mensen die niets in het huttenveld van doen hebben tegen te gaan. Eigenlijk vonden wij het onzin want er is amper iets gebeurd, of ingebroken.

   

Maar goed, de meerderheid heeft het bepaald op een jaarvergadering (jaren geleden) en nu is die dan eindelijk eens opgezet. Iedereen heeft twee sleutels gekregen zodat men met de auto door kan rijden.

Op smeersel is niet bezuingid 🙂

Janet