2015
Klik op de foto’s om ze te vergroten.
Al een tijd geleden was er afgesproken dat onze vrienden Matthieu en Ingrid met hun kinderen Mathijs en Mijntje zouden komen. We hebben een huisje voor hen geregeld waar ze konden verblijven. Zaterdag hebben we ze van het vliegveld opgehaald. En wat waren de kinderen groot geworden: het was al even geleden dat we ze voor het laatst gezien haddden.
Zondag zijn we wezen skiën: de familie op de slalomski’s en wij op de langlaufski’is.
Het was geen gemakkelijke sneeuw: door de kou was die erg hard. Daarnaast is mijn voet nog steeds niet 100% en een lange tocht zat er daarom niet in.
Maar we genoten wel enorm van het mooie weer. De zon scheen prachtig op de bergen, hangt nog laag en maakt lange schaduwen.
Maandag is de familie weer wezen skiën. Wij hadden gewoon ons werk te doen want vakantie hadden wij niet.
Elke dag zien we elkaar. Ze komen bij ons eten, of we drinken koffie bij hen. En de oude brillen doen het nog steeds altijd goed; ook bij de jongere garde. „Ik zie alles dubbel“, zei Mijntje.
Dinsdag heb ik met de kinderen een citroentaart gemaakt. Allebei een schortje voor en allebei kregen ze taken toebedeeld. Maar samen mochten ze de massa in de taartvorm doen. En als de schaal leeg is dan is het heerlijk om die uit te likken 🙂
Woensdagavond zijn we naar Schnitzel Harry geweest. De kinderen moesten zo lachen om die naam. Maar ze hebben hem hoogst-persoonlijk kunnen ontmoeten en de schnitzel smaakte hen goed. Helaas geen foto! De resterende dagen waren helaas niet zo mooi maar ze hebben toch fijne dagen gehad. Onder andere naar Geiranger geweest en naar Stranda.
‘s Avonds zijn we naar een avond geweest waar vluchtelingen (met verblijfsstatus) uit Sudan, Eritrea en Somalië eten uit hun eigen land hebben gemaakt en iedereen kon proeven. Dat werd een hele leuke avond en ook druk bezocht.
In totaal waren er rond 65 personen (incl. de kokers zelf en de media).
Alle eten werd uitgestald en een persoon van elk land vertelde over de resp. gerechten.
Sommigen waren ook gekleedt in kleding van het land. Het zag er heel lekker uit en het smaakte ook heel erg lekker.
Iedereen was erg enthousiast. En aan het eind was er bijna geen eten meer over.
Ook werd er gezongen en werden we uitgenodigd om te komen dansen. De muziek was ritmisch en Gert en ik waagden als enigen een dansje. Dat vonden met name de mensen uit de andere landen geweldig. De noren die blijven vaak als een stijve hark zitten.
Tegen half acht ben ik vertrokken omdat ik hierna leesgroep had, maar Matthieu, Ingrid, Gerrt en de kinderen bleven nog even zitten. Dit is echt een gelegenheid om te herhalen. Want op deze manier kom je goed in contact met de mensen, hun cultuur en eetgewoonten. Via een maaltijd en goed eten leer je de mensen toch het beste kennen.
Janet