2014
Klik op de foto’s om ze te vergroten.
Een jaar hebben we overgeslagen, maar dit jaar was het weer tijd voor een eetavond, oftewel „matkveld“. De laatste eetavond was in 2012 en op deze link kun je over alle vorige eetavonden lezen.
Het werd een Filipijnse avond, gebaseerd op het boek «Synder» van F. Sionil José. Daar hebben we op de lesegruppe van 15 oktober de nodige aandacht aan besteedt. We kwamen in contact met een Filipijnse vrouwen in het dorp. Die wilden graag meedoen, zo graag dat er eigenlijk teveel werden. Gunnhild heeft een keuze moeten maken. En ze moest een paar keer aangeven dat zij ons moesten helpen en niet dat zij voor ons zouden gaan koken. Leuk dat ze zo enthousiast waren.
‘s Middags begonnen we met eten koken. Iedereen had haar eigen keukengroep en Gunnhild had alle ingrediënten daar klaar gelegd. Ik zou een noedelgerecht maken met varkensvlees, pansit genaamd. In dergelijke gerechten moet er veel groente worden gesneden en daar hebben we de hulp van de filipijnse dames ingeroepen. Iedereen had wel zo’n beetje een „persoonlijke assistent“.
Het werd een drukte van belang maar de sfeer was erg gezellig en ontspannen. De overige gerechten die we maakten waren
Na afloop werd er een foto gemaakt van de dames die nog aanwezig waren.
Toen iedereen klaar was werd alles opgeruimd en het eten naar de gamlebanken gebracht waar Gunnhild ook al het nodige heen had gebracht. De tafels waren mooi gedekt.
En Gunnhild stond klaar in prachtige kleding wat ze van een filipijnse mocht lenen.
Kari Pauline was nog geconcentreerd bezig om de laatste hand te leggen aan haar introductieverhaaltje over de schrijver en het boek.
De gasten kwamen allemaal op tijd binnen. Ik stond bij de deur om iedereen welkom te heten en de weg te wijzen. Eerst werd er een welkomstdrankje aangeboden waarna iedereen toen naar de eetruimte kon.
Daar introduceerde Gunnhild het boek wat we hadden gelezen en wat tot inspiratie heeft gediend voor deze eetavond, maar ook de dames die ons op zo’n geweldige manier hadden geholpen. Zij zongen zelfs nog het filipijnse volkslied. Erg mooi.
Vervolgens werd het voorgerecht geserveerd: de kleine loempia’s. Daarna kon men van het buffet nemen en er werd gretig van gegeten.
De stemming zat er goed in en er werd heel wat gepraat en gelachen.
Toen iedereen voorzien was heb ik namens alle dames Gunnhild zeer hartelijk bedankt met een bos roze rozen. Daarna kon men zich weer naar de andere kamer vervoegen waar de koffie en de taarten klaar stonden.
Ook daar werd nog flink nagepraat waarna het tegen half 11 leeg begon te druppelen. Wij ruimden alles af en kwamen tot slot tot de conclusie dat de middag en de avond een groot succes was geweest. Tevreden gingen we naar huis.
Janet