2018
Klik op de foto’s om te vergroten
Ik schreef er al eerder over maar in de winkel van Stolt Mat is er nu ook een plaatselijke VVV geopend. Het was een gedachte die ik al had vanaf dat ik drie jaar geleden de winkel ging runnen, maar het kwam er nooit van. Maar du was de tijd er rijp voor.
Ik heb subsidie aangevraagd die op 19 juni werd goedgekeurd. Toen begon er een tijd van vele voorbereidingen en drukte: nieuwe schappen kopen voor het magazijn zodat de twee kasten die daar stonden in de winkel konden staan, contact opnemen met Peter Onis voor het laten maken van de folder over Sjøholt, aanvragen van een internetsite, internetsite maken (zie www.sjoholt.no – alleen nog in het noors), kaarten laten maken van Sjøholt voor verkoop, mensen vragen om foto’s te kunnen verstrekken, vertalingen laten maken, noorse tekst na laten kijken, brochure laten drukken, vlaggen en reklameborden laten maken voor de winkelpui, persmeldingen schrijven en naar verschillende kranten sturen, advertentie voor de locale krant laten maken. En dat allemaal in de vakantieperiode waarin ook veel mensen en bedrijven op vakantie zijn en gaan. Oef, dat was echt even stressen want haalden we alle deadlinen wel, naast alle gewone werkzaamheden van de winkel? Maar het lukte en vandaag 7 juli (18 dagen na vertrekking van de subsidie) kon de VVV dan officieel geopend worden door de burgemeester.
Vooraf heb ik de nodige aandacht in de media gehad nav mijn persbericht. En de winkel had eerder ook al aandacht gehad.
Dit was de advertentie in de locale krant.
En vorige week kwam er ook al onverwacht een journaliste van de regionale radio onverwacht langs die een interview wilde afnemen over streekproducten. Dat werd 3 juli uitgezonden. Kijk en luister op deze link (ga naar „Økende interesse for norsk stolt mat“).
Maar vandaag waren we al vroeg in de winkel om alles voor te bereiden. Het belangrijkste was het ophangen van het reklamebord. Dat was nog geen gemakkelijke opgave. En dat kon tot ongelukken leiden, wat dus ook gebeurde. Ik was binnen in de winkel en had nog zo tegen Gert gezegd dat hij me moest roepen als ik hij de trap op ging. En plotseling hoorde ik een enorm geluid. Ik rende naar buiten en daar lag gert half over de trap heen. Die was onder zijn gewicht uitgegleden. Hij had enorme pijn: aan zijn schenen, aan zijn knieën en later zijn rug. De schenen waren helemaal geschaaft. Hij liep daardoor moeilijk. Moest er even bij gaan zitten en kreeg koffie met wat te eten. Maar het bord hing nog niet en dat moest wel dus hij zette de tanden op elkaar en samen hebben weh et bord toch op de plek gekregen. Daarna werd er een doek overheen gehangen met een koordje eraan. Daar kan de burgemeester, Knut Helge, straks aan trekken.
Die kwam op tijd. Hij was net in het pak en had het koffertje bij zich met de ambtsketen er in. Die ging om en stond prachtig.
De taart die ik besteld had en waar iedereen van kon nemen werd klaargezet evenals kannen met koffie. Helaas was het bovenste blad van de taart door de koeling wat “verkronkeld”, maar hij smaakte er niet minder om.
Er kwamen een aantal mensen in de winkel, maar voor de opening stonden er cirka 20 personen buiten.
Knut Helge hield eerst een woordj en toonde de folder van Visit Sjøholt.
Het voert te ver om allemaal te schrijven wat hij zij en sprak zeer positief over de aanvullende activiteit in Stolt Mat. Als herinnering had hij een zelfgemaakt cadeautje in de vorm van een berkenplankje, waar hij zelf een tekst had ingebrand. En ik vind dat we qua kleding wel aaridg met elkaar “matchen” 🙂
Hierna kon hij het doek van de de pui verwijderen en kwam het logo van de VVV tevoorschijn: Visit Sjøholt.
Ik hield een kort dankwoord waarna ik iedereen uitnodigde om binnen te komen en van de taart te komen eten. Maar eerst de burgemeester.
We kregen bloemen en onderwijl kwamen er ook klanten en toeristen binnen. De taart is zo goed als op gegaan.
En een paar dagen later stond er een artikel in twee kranten De plaatselijk en regionale krant) die door de burgemeester geschreven was. Daarin feliciteert hij met de opening van de VVV en dat een heel goed nieuw aanbod is in de gemeente. En dat hij daarvoor trots op ons is.
Heel erg fijn, met wederom aandacht in de media. Dat is van onschatbare waarde voor zo’n klein winkeltje als wij hebben. Hoe dan ook, het werd een hele leuke dag, met een goede omzet.
Maar na sluitingstijd werd het nog leuker: we gingen op reis. We hadden twee dagen tevoren afgesproken dat we die avond ergens heen zouden gaan, met etentje en overnachting. Gert had het allemaal geregeld en voor mij was het een overrassing waar we heen zouden gaan. Dat was voor ons beiden wel verdiend na alle drukke weken voor de opening van de VVV.
We reden naar Nord Møre, het noordelijke gedeelte van de provincie. Naar Angvik om precies te zijn. Daar ligt, op een voormalige handelsplek, een prachtig hotel: Angvika Gamle Handelssted. Zie deze link.
Angvik Gamle Handelssted haar wortels gaan al terug naar de jaren 1500 toen nederlandse zeilboten voor anker gingen in Angvik om boomstammen te kopen. Het handelscentrum werd gerund door John en Gurianna Angvik. Zij kregen 14 kinderen waarvan er 12 een eigen bedrijf starten in het dorp. Een familieverhaal, waarvan de vijfde generatie nog steeds in de run is voor dit bedrijf.
Dit was echt een superleuke verrassing. Hier had ik echt zin in! We konden vrijwel direct aan tafel. Gert had een vijf-gangen menu besteld, met passende wijnen erbij. Superleuk.
Het menu was een klein hapje met onder andere rode biet, aardpeersoep met gebakken spek, gebakken hertenfilet, kaasplankje en chocolademousse. Heerlijk.
Hierna liepen we nog een rondje lopen door de tuin en langs de fjord. Mooie bloemen en rozen vonden we in de tuin.
waarna de vervolgens nog een margarita dronken op het terras, alvorens we ter bedde gingen.
De volgende dag namen we een weg waar we beiden nog nooit geweest waren: route 666. Is dit cijfer niet het getal van de duivel?
Onderweg komen we in elk geval bijzondere dingen tegen: een ree in een weiland, een slang die de weg overkronkeld en door Gert wordt overreden en een dode das aan de kant van de weg (niet door Ger toverreden!).
Thuis aangekomen trok ik de oude kleren aan en heb ik de groentetuin onkruid vrij gemaakt. Dat is nodig nu we over een tijdje op vakantie gaan.
Gert trok ook de oude kleren aan en heeft de oude fiets schoongemaakt.
Die willen we bij de winkel neerzetten. Eerst heeft hij hem in de grondverf gezet.
En een paar dagen later (9/7) in dezelfde kleur geverfd als de bloembakken bij de winkel.
En zo hebben we ons die dag ook weer nuttig gemaakt.
Janet