30/6-2/7: Nederland en Jønsbu

2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Terwijl Gert naar Nederland reist zaterdag, rij ik naar Jønsbu. Gert moeder viert haar 90e verjaardag. Het wrodt slechts een klein gezelschap. Omdat ik mijn ook ouders alleen bezoek, gaat Gert nu ook alleen. Bovendien moet de winkel bemand worden.

Ik vind het ook heerlijk om eens alleen in Jønsbu te zijn. Het is wederom prachtig mooi weer, ja echt warm. En de zon schijnt nog scherp als ik aan kom. De vlag gaat natuurlijk uit.

Zaterdag slaap ik lekker uit en na een ontbijt begin ik aan mijn wandeling naar Jolgrøhornet, die 1253 mtr hoog is. Ik probeer elk jaar een keer deze top op te komen. Niet moeilijk, niet extreem stijl; en het uitzicht…

Het is echt warm en de zon brandt er op. Onderweg kom ik mooie dingen tegen, zoals zonnedauw. Een prachtig vleesetend plantje met haar ovaal-vormige blaadjes met langs de hele rand kleverige tentakels waar vliegjes op af komen en als voeding dient. Zonnedauw gedijdt goed in vochtige omgevingen.

Na Ringsetseter kom je een mooie steen tegen. Andere mensen is die ook opgevallen: er zijn data en namen in gegrafeerd. Zacht gesteente dus.

     

Langzaam gaat het omhoog tot ik de vergelegen bergen van Sunnmørs-alpene kan zien.

Maar ik moet hoger. En dan zie ik plotseling de top van Jolgrøhornet in zicht. Hij valt op doordat er onder de top zwarte stenen liggen.

     

Iets verder over de bergkam komt de hele berg in zicht. Ik zie en hoor dat er mensen op de top staan. Ik had gehoopt dat ik er alleen zou zijn, maar ik moet nog even en het kan goed zijn dat deze groep mensen dan alweer weg is als ik boven ben.

Aan de voet van Jolgrøhornet tref ik weer een zelfde soort steen aan als die ik eerder beschreef.

Het laatste stuk tot de top ligt vol met stenen.

Dan moet je voorzichtig lopen want sommigen liggen los en kann je uit balans bengen als je er op staat. Maar de top komt steeds dichterbij. Je kan op een gegeven moment ook goed de kleurverschillen zien van de stenen.

     

     

Op de top vind ik de koker, met schroefdeksel, waarin het „gastenboek“ ligt.

     

Ik zie dat er zes mensen voor mij zijn geweest. Ik ben ze niet tegen gekomen: ze gingen er van de andere kant af.

Op de top heb ik een geweldig uitzicht alle kanten op: Ørskogfjellet

Vestre en Storfjorden

Stranda

     

Synnylvsfjorden

Eidsdal en Stordal

Ik besluit om niet helemaal dezelfde weg terug te nemen. Beneden zie ik een paar meertjes liggen, onder andere Jolgrøvatna, en daar wil ik langs.

Jolgrøvatna (vierkant gevormd meer)

Al zig-zaggend ga ik naar beneden.

Daar waar een meertje smaller wordt ga ik over het riviertje, om het meer heen en door het zadel.

Ik zie vanaf het meer ook goed Jolgrøvatnet liggen en de (zwarte) top van Jolgrøhornet.

Jolgrøhornet, de zwarte vlek rechts boven in de hoek     

Jolgrøhornet in de verte

En dan het zadel door.

Het zadel door

Daar aangekomen krijg ik dit uitzicht: Blåfjellet in de verte, waar ik een keer met Ellen en Adri op ben geweest.

Uitzicht vanuit het zadel

En in het zadel kom ik ook deze vierpoters tegen 🙂

     

Vervolgens kom ik weer in het gebied waar ik ook gestart ben: Ringsetseter waar de rivier Storgrova ligt.

Onderweg naar beneden: oud hout heeft een verweerde indruk gekregen.

Over de brug loop ik een klein stukje langs de rivier waar ik een heerlijk poeletje vind.

Daar neem ik een heerlijk bad want na zo’n inspannende wandeling in de hitte, is het heerlijk om even een verkoelende duik te nemen. Ik was er op voorbereidt want ik had al een handdoekje meegenomen. Het water was echt heerlijk!!! En niet koud! Ik kan helemaal onderdompelen. Op de rotsen achter de boomstok leg ik mijn kleren neer.

Als ik me weer aangekleed heb en mijn schoenen aan wil doen, was ik vergeten dat ik mijn mobiele in één van de schoenen gedaan had. En zonder er bij na te denken hou ik de schoen op de kop om grassprieten te verwijderen. En roets: daar ging mijn mobiele. Hij glijdt de rots af zo het water in. Ik duik er achter aan, wat maakt dat ik weer kleddernat ben. Maar mijn mobiele moet ik zien te redden. En dat lukt me. Gelukkig geen mankementen. Met de natte kleren loop ik terug naar Jønsbu. Daar aangekomen zijn mijn kleren allang weer droog! In totaal ben ik vijf uur onderweg geweest.

Bij Jønsbu neem ik nogmaals een douche. Het is nog steeds superwarm.

     

Alvorens ik me in de schaduw installeer met een glas koele wijn, nootje en een boek.

Een deel van een dikke boom gebruik ik als tafeltje. De bast zit los en haal ik er af. Is altijd handig om de kachel mee aan te maken. Eronder zit een mierennest! Allemaal witte larven komen tevoorschijn.

     

Maar de mieren zijn er als de kippen bij en in no time zijn alle larven verdwenen!

Maandag heb ik niet echt lang uit kunnen slapen. Om de zon voor te zijn heb ik de buitentafel in de schaduw van de bomen geschildert. Dat moest sowieso nog een keer gebeuren. Die ziet er nu strak uit.

Hierna heb ik alles ingepakt en ben een aantal producenten langs geweest om producten voor in de winkel te halen. Gert kwam in de middag weer thuis. Geen vergadering van de Rotary want nu is het echt vakantie op alle fronten.

Janet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *