2018

Klik op de foto’s om te vergroten

Vrijdag was onze schilder zo goed als klaar met ons huis.

We hebben hem ook gevraagd of hij de ingang van Stolt Mat eens goed op kon knappen. Het houtwerk bladderde af, een paar planken waren niet geschildert en het houtwerk van de warmtepomp rammelde aan alle kanten.

Al heel vaak heb ik de verhuurder gevraagd of hij er niet voor kon zorgen dat er een schilder kwam. Ik heb zelf ook al eens met schilders contact opgenomen maar de verhuurder vond het steeds te duur. Nu ik binnenkort ook met een plaatselijke VVV ga starten moet het er een beetje netjes uitzien. En met de prijs die Emil (deze schilder) vroeg, kon de verhuurder mee leven.

Emil heeft al het houtwerk schoongemaakt.

En ook het houtwerk van de warmtepomp opgeknapt. Daar zaten rotte planken bij die hij vervangen en ook geschildert heeft.

     

     

Om de klanten er te waarschuwen dat er natte verf aan het rekwerk zat had ik een papiertje bij de ingang neergelegd.

En nu ziet het er eindelijk netjes uit!

Laat de toeristen maar komen. Ik kreeg recentelijk al een goede reclame van een klant die na zijn inkoop deze foto maakte en goede reclame voor me maakte op Facebook.

Na winkelsluiting zijn we richting Jønsbu gereden. Het was heel mooi weer. We hebben gelezen en geschreven. Zaterdagochtend gingen we weer terug naar Sjøholt om de winkel weer open te hebben.

Daar is de schilder verder gegaan met schilderen en ik heb een goede omzet gedraaid. Mede ook omdat er een artikel (special) van Ørskog in de krant heeft gestaan. Ook is er aandacht besteedt aan Stolt Mat. Op 28 mei had ik een journalist en fotograaf op bezoek die me geinterviewd hebben. Bijna een hele pagina is er aan gewijdt met een foto over een halve pagina.

Wat ik in de hand houd zijn bekers met 500 ml ijs wat gemaakt is op basis van geitenmelk. Dat is het nieuwste product wat ik binnen heb gekregen van Storfjord Iskrem, uit Stordal. Superlekker; allemaal verschillende smaken onder andere met bruine kaas (naturel, met aardbei, met framboos en met veenbes), schimmelkaas, chili en limoen, koffie, chocolade, maar ook sorbetijs. Geweldige reclame is dit voor de winkel! En het kost me niets.

Na sluitingstijd zijn we weer richting Jønsbu gereden. Maar Gert had een wandeling in gedachten en reden we eerst naar Fjørå in Valldal. Daar zouden nwe een rondwandeling maken en vervolgens ook avondmaaltijd nuttigen. Gert had al eten klaar gemaakt.

Eerst een redelijk stijl pad omhoog tot we bij Nysætra kwamen. Onderweg maar ook bij de seter hadden we prachtige uitzichten over de fjord.

     

Maar bij Nysætra liepen we fout. Er waren heel veel paden en er ook veel markeringen. We kregen het niet rijmend met hoe we liepen en de route op de kaart. Maar het was een geweldige omgeving en we keken onze ogen uit, zo mooi. We liepen hierna op ons gevoel en gingen omhoog, totdat het wat uitvlakte.

    

En toen stonden we plotseling toch zomaar op Mefjellet, 1100 mtr hoog om 19.37 uur! In plaats van via het gebruikelijke pad over de rug van de berg, kwamen we er van de achterkant op 🙂 En op de top zagen we ook waar we eigenlijk naar toe hadden moeten lopen: en dat lag een stuk lager! Maar desalniettemin was het de moeite waard.

Op de top hebben we onze maaltijd genuttigd waar we ook wel zin in hadden: pastasalade met sla, kaas, uit, chili en walnoten.

Alweer een salade? Ja, alweer een salade. Door de enorme droogte is er een open vuur verbod ingesteld en kunnen we het gasbrandertje niet meenemen om eten op op te warmen.

Hierna liepen we via het „officiële” pad weer naar beneden, via de rug van de berg.

    

Bij de seter stonden de schapen ons aan te staren: „Zo laat nog op pad?“ Ja, waarom niet, het blijft de hele nacht licht…

     

Onderweg prachtige velden met veenpluis.

Bij een tafel hebben we  nog koffie gedronken alvorens we het pad voortzetten naar Ruggå. Ruggå is een grote steen die balanseert op een andere steen en met lichte druk aan het bewegen kan worden gemaakt. Het is een steen van 3 kubiekmeter en die is blijven liggen nadat het ijs zich in de ijstijd terug heeft getrokken. Het is de grootste steen in de verre omgeving. De steen ligt om 560 mtr hoogte.

Gert vond nog een kinderzonnebrilletje. Staat hem goed. Lekker stoer 🙂

Er staat ook een schuur waarin je kunt schuilen. Die is gemaakt zonder spijkers. Alleen houten bouten zijn er gebruikt.

Van binnen ziet het er ook imposant uit.

Bijna terug bij de auto kunnen we Nysætra en Mefjellet zien liggen.

Rond 21.30 uur zijn we weer terug bij Jønsbu en nemen we een heerlijke douche!

De volgende ochtend is het bewolkt weer. Terwijl Gert buiten met de tafel aan de gang gaat blijf ik binnen, schrijf en lees. Lekker lui. We zaten er al een tijdje aan te denken om de tafel van een andere kleur te voorzien, dezelfde kleur als de hut. Gert maakt de tafel schoon met een speciaal goedje en spoelt hem helemaal af.

Als hij droog is gaat de kwast erover.

En zo zie je het resultaat voor en na.

     

In de middag klaart het weer wat op en besluiten we weer een Stikk UT! te doen. We moeten daarvoor de ferry nemen naar Stranda. We gaan Dregetua op (693 mtr). Aanvankelijk door bos. We komen nog twee bekenden tegen.

Prachtige natuur met heel veel oude jeneverbesstruiken en weer velden vol veenpluis.

     

Op enige hoogte komen we bij een seter uit (groep huisjes in de bergen), maar daar komen we in de mist en bewolking. Het regent niet en koud is het dan ook niet.

     

En plotseling zien we de enorme steenman op de top van Dregetua!

     

Wat een prachtig bouwwerk.

     

Op de top waait het en we zoeken een beschut plekje om ons avondeten te nuttigen: een (jawel) pastasalade met tomaatjes, uit, sla en parmezaanse kaas. Lekker eenvoudig. Uitzicht hebben we niet.

We gaan dezelfde route weer terug. In Stranda moeten we een half uur wachten op de ferry. We nuttigen een ijsje, in de zon! Aan de kade staat een monument ter nagedachtenis van Skafjellet ongeluk.

Een steenlawine, waarbij een groot deel van de bergwand aan de overkant van de fjord (is nog steeds te zien) de zee in viel, zorgde op 8 januari 1731 voor een tsunamie waarbij er waarschijnlijk 17 mensen om zijn gekomen, waarvan vijf kinderen.

Rond 20.30 uur waren we weer bij Jønsbu. We hebben weer gedouched, koffie gedronken en op tijd naar bed. ‘s Nachts hoorde ik de uil van heel dichtbij, maar hij nestelt dit jaar niet in de kast helaas.

Gert is vanuit Jønsbu naar zijn werk in Stranda gegaan. Ik heb in Jønsbu opgeruimd en kwam tot de ontdekking dat er achter de foto van de koning, die op het buitentoilet hangt, nog een foto zit van “konfirmanter” (jongeren die belijdenis hebben gedaan) uit Langevåg, niet zover van ons vandaan. De foto van de voormalige koning met lijst heb ik een keer in Langevåg gekocht! Ik zal hem eens op Facebook plaatsen met de vraag of iemand zich herkent. Wel erg grappig!

Na opruimen van Jønsbu ben ik naar Volda gereden waar ik meelproducten voor de winkel heb opgehaald.

Janet