2017

Klik op de foto’s om te vergroten

In de winkel verkoop ik kazen, gemaakt van koemelk, van een ecologische boerderij. De boerderij ligt in de gemeente Eide, in het noorden van de provincie, in Nordmøre. De boerin, Othild, maakt verschillende soorten kazen. Eén van de kazen heet „Snøtind“, vrij vertaald „Sneeuwpiek“. Deze kaas is vernoemd naar een berg met dezelfde naam. Het is de hoogste berg in de gemeente, en de top is vanuit de kaasmakerij te zien.

Ik had al heel lang het idee om met een kaasje Snøtind de Snøtind op te gaan, dus Snøtind op Snøtind. En vandaag kwam het ervan: ik moest toch aanvulling van kazen hebben. Naar aanleiding daarvan heb ik op Facebook van Stolt Mat het volgende verhaaltje erover geschreven (de tekst is in deze blogg iets aangevuld):

„Er was eens… Het verhaal van Snøtind (5 cm) op Snøtind (1027 mtr).

Er was eens een klein middelvast wit schimmelkaasje van cm 5 hoog. Ook al heeft ze een witte kleur is haar naam niet Sneeuwwitje, maar Snøtind. In haar jonge leven (5 maanden) is ze waarschijnlijk nooit hoger dan een paar honderd meter boven de zeespiegel geweest. En ondanks dat zij de top van een uitstekende milde smaak heeft bereikt, keek ze op naar haar grote zus van 1027 meter, die ook Snøtind wordt genoemd.

Grote Snøtind ligt niet ver van waar kleine Snøtind woonde, in Eide gemeente in Nordmøre. Kleine Snøtind verlangde ernaar grote Snøtind te bezoeken, maar als men geen benen heeft, is het niet gemakkelijk om er op eigen kracht te komen.

Er was ook eens een winkeljuffrouw die een kleine winkel in Sjøholt in de gemeente Ørskog gemeente had: Stolt Mat. Daar worden de kaasjes uit Eide verkocht. En die mevrouw wilde de kleine Snøtind wel naar de top van grote Snøtind helpen. Kleine Snøtind werd opgehaald van waar ze woonde en gemaakt is: Derinngarden op Halåsen in Eide. En zo begon de dame en de kleine Snøtind samen de grote reis.

    

Eerst moesten ze een tolweg inrijden, de auto parkeren en toen begon de wandeling eerst: door een bos en toen over bergen met veel stenen.

    

Het weer was niet op zijn allerbest en er was veel mist en weinig uitzicht, maar het pad was goed te zien. En er waren her en der ook wat grotere steenmannen gebouwd. Af en toe werd de mist wat dunner en kwamen er toch nog wat mooie beelden tevoorschijn.

    

Onderweg kwamen we ook schapen tegen. Normaliter springen ze vrij snel alle kanten op, maar dDeze groep bleef vrij lang liggen, waarschijnlijk omdat ze ons niet goed aan zagen komen.

Maar de top kwam in zicht. Dit was nog eens een grote steenman! Zelfs met een hoofd erop, leek het wel. En alsof iemand het wist: de vlag was uitgehangen 🙂

    

Eindelijk kwamen de mevrouw en kleine Snøtind op de top van grote Snøtind. Iedereen was zo blij! Dit moest natuurlijk vereeuwigd worden.

    

Ook op de top was er de nodige mist, maar heel af en toe ook vergezichten zoals hier van Eide.

Natuurlijk wilde Snøtind zoveel mogleijk van de uitzichten zien en de winkeljuffrouw legde haar op verschillende stenen zodat ze alles goed kon zien.

    

Kleine Snøtind werd niet terug gebracht naar waar ze woonde. Nu ligt ze in de kaaskoeling van de winkeljuffrouw van Stolt Mat en ze wil graag dat de mevrouw van de winkel haar verkoopt. Wilt u haar kopen, kleine Snøtind die op grote Snøtind is geweest, krijgt u 5% korting als u haar koopt. Ze ligt daar op u te wachten, in gezelschap van haar andere goede kaas-zusters, in verschillende vormen en smaken. Dus wie krijgt kleine Snøtind op zijn of haar kaasplateau of boterham?”

Wil je zien waar kleine Snøtind geweest is, dan kun je de hele reis op Morotur zien. De dag erna werd het kaasje gekocht door een echtpaar die we kennen en in de buurt van Jønsbu wonen. Ze vonden het verhaal geweldig.

Het was echt een hele leuk project om te doen. Het was geen moeilijke tocht, maar het was niet zo leuk om veel mist te hebben. Daardoor had ik niet veel uitzicht. De kaasmaakster heeft ook een kaasje die Trolltind heet; ook vernoemd naar een berg in de buurt. Dus dat wordt het volgende project…

Janet