2017
Klik op de foto’s om te vergroten.
Normaliter kan ik op zaterdag lekker uitslapen, maar op de één of andere manier lukt me dat vaak niet. Gewoon omdat de winkel open gaat. Maar deze ochtend was ik echt vroeg wakker. Het was mooi weer en ik had zin om te gaan fietsen. Dat is echt al jàààààren geleden dat ik buiten gefietst heb. Gert heeft nog zijn fiets uit Nederland. Ik had geen fiets meer maar twee jaar geleden kreeg ik een fiets van Marit. Zij had een nieuwe fiets gekocht en haar oude mocht ik hebben. Die heeft al die tijd in de schuur gestaan en ongeveer een maand geleden hebben we beide fietsen naar de fietsenmaker gebracht voor een goede check: vervangen van remblokjes, hier en daar een drupje olie, lucht in de banden en zo meer. Dus samen met de fietshelm waren ze klaar voor het eerste tochtje.
Gert lag nog in bed maar ik zat om acht uur op de fiets. Eerst in het dal achter ons huis omhoog (Solnørdal), via Skodje, de oude Skodjebrug over en via Digernes over de hoofdweg weer terug naar Sjøholt. Ruim 30 km en 1 uur en 37 minuten. Het was een fijne tocht, maar een nieuw zadel is geen overbodige luxe 😊
Overdag waren we in de winkel. Daar zat Gert al toen ik terug kwam van de fietstocht. Het werd een rustige dag daar. Gert heeft hout gekocht voor een nieuw pad in de groentetuin. Toch wel handig zo’n schuifdak 😊
‘s Avonds zijn we naar een theatervoorstelling geweest van «Teatret Vårt» (Ons Theater) in Brattvåg (cirka 25 min rijden van ons huis). Maar voor die tijd zijn we uit eten geweest. We bestelden heerlijk gebakken vis met safraansaus, wat goed matchte met mijn vestje 😊
Teatret Vårt, de regiotheatergroep in Møre og Romsdal, werd in 1972 opgericht. Het is het op één na oudste regionale theatergroep. Maar ze hebben ook toneelspelers uit andere delen van hetland. Hun doel is altijd om voorstellingen van hoge kwaliteit te maken met moderne en klassieke voorstellingen; voor kinderen, jongeren en volwassenen. Jaarlijks voeren ze tussen de 250 en 300 voorstellingen.De voorstelling heette «Spionen 1950» (De spion 1950). Tijdsepoke midden jaren 1950. Centraal staat de CIA, KGB, de koude oorlog, communisme en de angst van de Partij van de Arbeid. Dit alles en controle en afluisteren van mensen wordt geserveerd op een bedje van reclame voor sigaretten, alcohol en de nieuwste apparatuur (stofzuiger). Achterdocht en op een gegeven moment niet meer weten wie wie is, maakt het stuk tot een spannende thriller. We hebben eerder voorstellingen gezien van Teateret Vårt, maar ze hebben het publiek nooit teleurgesteld; ook dit keer niet.
Zondag was het mooi weer. Na het ontbijt zijn we de tuin ingegaan. Gert heeft een pad gemaakt van het hout wat hij gekocht heeft.
Mijn wens was al heel lang om een pad te hebben waar ik geen onkruid hoef te verwijderen. Ik had gedacht aan tegels maar Gert dacht aan hout. En toen werd het dat. We hebben er ook doek en grint onder gelegd. Ik en er blij mee!
Janet