2017

Klik op de foto’s om te vergroten

Na een lekker zondags ontbijt besloten we om er weer op uit te gaan. Dit keer Liafjellet, de berg waar we van de achterzijde van ons huis tegenaan kijken. Het had gesneeuwd de dag ervoor en we besloten om de sneeuwschoenen mee te nemen. Maar toen we bij het begin van het pad aankwamen waren we erg in twijfel: mensen waren ons voorgegaan zonder sneeuwschoenen. We besluiten de sneeuwschoenen in de auto achter te laten en het er op te wagen. Daar hadden we achteraf wel een beetje spijt van, want af en toe zakten we door de sneeuw, met name toen we hogerop kwamen.

Onderweg hadden we al mooie uitzichten.

En ook kregen we zicht op Sjøholt, waar wij wonen.

We bereikten de top en hadden ook daar een prachtig uitzicht.

Gert had het brandertje mee en konden we een vers kopje koffie zetten.

We hadden toen twee keuzes: of dezefde weg weer terug of afdalen aan de andere kant van de berg tot we bij de doorgaande hoofdweg kwamen en een rondwandeling te maken. We kozen voor het laatste.

Maar dat was nog een behoorlijke misser: in de zomer kun je het pad goed zien en is hij her end er ook wel gemerkt, maar nu met de sneeuw kon ik me niet goed orienteren hoe we precies moesten lopen ook al had ik deze route al vaker gelopen en Gert nog nooit. We kwamen dan ook helemaal verkeerd uit, bij de golfbaan en dat was een behoorlijk stuk om. Maar goed, we kwamen bij de hoofdweg aan en en konden daarlangs naar his lopen. We zijn totaal vier uur onderweg geweest en ruim 13 km afgelegd. Ik had niet de meest gunstige schoenen aan (de langlaufschoenen) en die veroorzaken bij lange afstanden altijd blaren, dus ook deze keer. Bij huis hebben we auto nummer twee auto nummer één opgehaald.

In de week erna werd Noorwegen uitgekozen tot het gelukkigste land van de wereld. Gert werd door RTL gebeld voor een interview en dat heeft voor deze link gezorgd.

Janet