Klik op de foto’s om te vergroten
2016
Na zo’n drukke week (zie vorige blogg) was het werkelijk heerlijk om naar Jønsbu te kunnen! Na de regen van de afgelopen dagen was er op de hoogste toppen wat sneeuw gevallen. Toen we bij Jønsbu aankwamen zagen we dat buurman Ole Mindor er ook was. Zij zijn bezig met een extra hut naast die van hen te bouwen zodat ook alle kinderen een plek hebben om te slapen.
We hadden ons ‘s avonds na het eten juist geinstalleerd voor een avondje relaxen na zo’n drukke week, werd er op de deur geklopt. Daar stond Ole Mindor met een fles wijn, toastjes, kaas en walvisvleesworst 🙂 Hij had zin om een avondje bij ons door te brengen. We hadden zelf nog niet eens koffie gedronken, maar Ole Mindor schonk maar alvast een glas in, en wij konden niet lang nablijven.
Het werd een gezellige avond, maar na een paar uurtjes werd het voor ons steeds onduidelijker waar hij het over had 🙂 Hij probeerde ons van alles te verklaren middels diverse tekeningen, maar wij hadden geen overzicht meer, hoe meer hij ook op allerlei briefjes schreef en tekende 🙂
Tegen 23.30 uur stapte hij op. Ik was inmiddels helemaal kapot en ben gelijk naar bed gegaan. Gert volgde niet veel later.
De volgende dag was het heel mooi weer. Ik heb een wandeling gemaakt naar Jolgrøeggene 985 mtr. Via Ringsetseter omhoog langs de rivier.
Op sommige plekken was het erg vochtig en baande het water zich een weg door het gras. Al ras kwam ik de eerste sneeuw tegen, totdat ik alleen maar op sneeuw liep. Het was zonnig weer, en absoluut niet koud. Het was zo warm dat ik zelfs in mijn hemdje kon lopen.
Prachtig uitzicht ook op die hoogte:
en
Jolgrøhornet had ik eerst op gewild maar ik was bang dat de onderlaag te glad was en de stenen onder de sneeuw moeilijk te zien dus ik hield het bij Jolgrøeggene (een „eg“ is een bergrug). Ook daar mooie uitzichten onder andere op het meer waar Ole Mindor het weekend ervoor visnetten had uitgezet, zoals hij verteld had.
De herfst is ook nog niet voorbij, maar laat zich door de sneeuw ten volle zien. Schitterende kleuren die constrasteren tegen de witte sneeuw.
Op Jolgrøeggene staat een grote steenman, waar ik mijn bodywarmer aan ophing.
Vanaf Jønsbu is deze steenman te zien en ik stuurde Gert een sms met de vraag of hij me kon zien. Hij schreef ja, maar toen ik later thuis kwam wist hij eigenlijk niet wat ik bedoeld had 🙁
Hierna ben ik de afdaling begonnen. Via Ringsetseter, die nu inmiddels in de schaduw lag, liep ik weer terug nadat ik eerst in het gastenboek geschreven had in d ehut die altijd open staat.
Gert heeft rondom de hut wat diverse klussen gedaan. ‘s Avonds hebben we lekker gerelaxed. Ik was maandag vrij. Gert ging ‘s ochtends vanuit Jønsbu naar zijn werk en ik ruimde op en reed naar Sjøholt.
Het is te merken dat het wat kouder wordt. De rondballen waren bedekt met rijp evenals het gras.
Het waren een paar fijne dagen en ik verheug me er al weer op wanneer we er weer twee of meer nachten kunnen zijn.
Janet