2020

Het coronavirus houdt ons nog in de greep. We zullen wel moeten als we niet met het virus besmet willen worden. En dat probeert het merendeel van de bevolking te voorkomen door afstand te houden, regelmatig handen wassen en in het algemeen de adviezen van de regering in acht te nemen. Er zit niks anders op. Gert en ik hebben er geen moeite mee en kunnen ons thuis goed vermaken. Naar onze hut Jønsbu mogen we niet; in elk geval niet overnachten. Dat geldt voor diegenen die geen hut in hun eigen gemeente hebben, en dat hebben we niet.

In Nederland is het niet anders. Het is alleen zo sneu voor mijn ouders die nu geen bezoek kunnen ontvangen. Alleen mijn broer komt er op bezoek. Hij bezoekt mijn ouders regelmatig en zorgt goed voor ze. Hij heeft zelfs eieren gekookt die mijn ouders bekleurt hebben. Zo leuk!

Mooie eieren, zelfs met de namen van de kinderen erop.

Ze staan nu in een mandje op het dressoir.

Mijn zussen hebben raambezoeken gebracht. Is natuurlijk niet helemaal ideaal, maar dan hebben ze elkaar in elk geval kunnen zien.

Ik moet het vooralsnog met kaartjes, bellen en facetimen doen, als mijn broer er is. En brieven schrijven.

De buren Liv en Ole hebben een huis in Spanje en waren daar toen de corona daar en in Noorwegen aankwam. Ze zijn met veel omwegen toch weer terug in Noorwegen gekomen en moesten toen natuurlijk 14 dagen in carantaine. Ik had appeltaart gebakken en een stuk bij hun voordeur neergezet. Ook bij een andere oudere buurvrouw, Annlaug, met wie ik op koor heb gezeten. Annlaug kwam het schoteltje terug brengen waar ze ook een pak koffie en een pot zelfgemaakte jam had gedaan. En Liv had placemats voor ons gemaakt. Nou ja, dat was natuurlijk helemaal niet nodig geweest, maar wel leuk. Ze waren in elk geval erg blij verrast met de appeltaart.

Ik bak er verder heel wat af nu we veel binnenshuis zijn. Onder andere ook brood. Ik had mooi brooddeeg gemaakt en in elkaar gevlochten.

Helaas werd een platte pannekoek nadat het uit de oven kwam ☹ Maar met de smaak was niks mis mee.

Eind maart kwam er sneeuw, veel sneeuw. Daar zaten we niet echt op te wachten. Maar er zijn ergere dingen in de wereld waar we niet op zaten te wachten.

Toch is het fijn om een frisse neus te halen met een wandeling in door het dorp.

Het eenzame bankje bij de fjord staat er verloren bij.

De sneeuwklokjes kwamen al boven de grond maar zijn weer onder gesneeuwd. De narcissen maken er ook niet zo’n probleem van.

Gert heeft een vogelhuisje gemaakt, waar veel vogels op af komen: vinken, meesjes, groenvinken, roodborstjes, merels, mussen. Vanuit het keukenraam bij de nieuwe keuken kun je ze goed observeren.

Janet