3-5/6: Pinksteren in Jønsbu

2017

Klik op de foto’s om te vergroten.

Ik lig weer erg achter met de weblogs. De tijd gaat sneller dan ik kann bijbenen. Maar we hebben alweer een heerlijk weekend in Jønsbu gehad. Nu zelfs met twee nachten ivm Pinksteren. Het was mooi weer en Gert heeft heerlijk kunnen koken, onder andere buiten op de BBKoe. We hebben ook buiten kunnen eten.

    

Als de zon achter de bergen verdwijnt wordt het weer frisser en gaan we naar binnen. Daar hebben we eens wat opgeruimd en kwamen we achter een rieten mand een dood verschrompeld spitsmuisje tegen.

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt. Op onze nieuwe bergschoenen.

We lopen zoveel dat we om de paar jaar wel nieuwe nodig hebben omdat de zolen behoorlijk slijten. Ivm onze aanstaande wandelvakantie kunnen we ze nu mooi testen. Gert heeft Crispi en ik heb Hanwag (nog nooit eerder gehad).

Het is nu niet echt heel mooi weer, bewolkt en wat lichte regenval, maar dat drukt de pret niet. We lopen eerst naar Ringsetseter en dan door naar Ansokseter. Dat blijft een leuke route.

Voor het eerst zien we ook weer de schapen buiten lopen.

Veel uitzicht hebben we niet maar we gaan toch op het trapje zitten van het hutje Ansok en drinken een kop koffie. Gert haalt daarvoor water uit de rivier.

    

Op de terugweg doe ik een aparte ontdeking op een stuk hout wat ik nog nooit eerder gezien heb: licht-roze blaasjes op een rij.

Als ik er op druk zijn de blaasjes zacht. Druk ik wat harder dan komt er een oranje vloeistof uit.

Dit hebben we nog nooit gezien en als we later thuis zijn zoek ik op interne top wat het is. Het blijkt Lycogala Epidendron te zijn; of in goed nederlands bloedweizwam. Ook wel genoemd blote billetjeszwam of boomwrat. In Noorwegen heet het „ulvemelk“ (vertaald: wolvenmelk). Het is een slijmschimmel die geregeld voorkomt en inderdaad op oud en rot hout voorkomt. Op deze link vond ik er meer informatie over.

Als we weer bij Ringsetseter terug komen wil Gert verder doorlopen. Afgelopen winter heeft hij namelijk een dop van de benzinebranderfles verloren in de sneeuw toen we daar een keer een sneeuwschoenwandeling hebben gemaakt en gepauzeerd hebben onder bomen. Hij denkt dat daar de dop zou moeten liggen. Maar vind die maar eens weer in dat grote uitgestrekte gebied. Maar wie niet waagt die niet wint.

We moesten een herkenningspunt hebben. En omdat ik destijds een blogg geschreven heb over dat uitstapje heb ik via de mobiele gekeken op de site naar de foto die ik toen gemaakt had. Daar zou toch een boom op moeten staan die als herkenningspunt zou kunnen dienen?

En jawel, we herkenden en vonden de boom waar we onder hadden gezeten:

En verrek, daar lag de dop ook!

Geweldig!

Hierna weer terug naar Jønsbu, over de kolkende rivier.

Het was nattig in het terrein en Gert maakte nog een flinke glibber omdat het ook glad kan zijn.

    

Maar de schoenen hebben hun test verder goed doorstaan! Ze zitten en lopen lekker!

‘s Avonds hebben we weer lekker gegeten. Onder andere sateh op de BBKoe.

    

Ik plukte weer wat „granskudd“ (jong uitgelopen dennennaalden) die we gebruikten op het visgerecht uit de oven. Ook maakten we er een pesto van voor ‘s avonds op een toastje. Het heeft een hele frisse, beetje zurige smaak. Erg lekker.

    

De volgende dag pakten we de spullen weer in. Maar ik wilde toch nog weer even in het vogelhokje kijken om te zien hoeveel eitjes erin zaten. Het mannetje van de vliegenvanger is heel mooi zwart-wit gekleurd. Hij vloog af en aan om het vrouwtje van lekkers te voorzien.

Het vrouwtje draagt grijs-tinten. Zij zat nog weer te broeden op het nest.

Toen ik later zag dat zij eruit vlogg ben ik weer gaan kijken en toen telde ik zes eitjes (vorig jaar waren het er zeven). Ze heeft ze prachtig geschikt.

Ook de uil zit nog in het uilenhok. We hebben hem of haar een paar keer zien vliegen. We denken dat het niet lang duurt eer dat het jong uitvliegt.

Bij thuiskomst slaat de opruimwoede toe: ik ruim de diepvries op en maak schoon en Gert gaat het voorraadhok opruimen en schoonmaken.

    

Alle spullen eruit, controleren op datum, weggooien en wat weer terug kan wordt weer op de plaats gezet. Maar overal her en der in de keuken en de kamer staan potten, blikken en kookboeken.

    

Maar het geeft een voldaan gevoel nu alles weer op orde is!

Janet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *