2016

Klik op de foto’s om te vergroten.

Het heeft veel gesneeuwd. Daarom zijn we naar Jønsbu geweest om te controleren hoe het met de sneeuwmassa op het dak ervoor stond. Indien dat teveel is moet het er af worden gehaald. We willen niet hetzlefde meemaken zoals de buurman vorig jaar, dat een binnenbalk het door het geicht van de sneeuw begaf… En als we dan toch naar Jønsbu gaan konden we ook Arn mee nemen. Met de ouders overlegd en die vonden het prima. Om 11 uur werd hij door Carina, de moeder, gebracht.

Normaliter schijnt Arn zeer veel te praten maar begrijpelijkerwijs was hij nu erg stil. Het was voor ons alle drie spannend, want we hadden elkaar nog maar sinds kort ontmoet en leren kennen. Maar ik weet van Carina dat als het ijs gesmolten is dat hij aan éé stuk door kan babbelen. En inderdaad: het duurde niet lang of hij begon geluid te maken 🙂

Bij de parkeerplaats werd hij goed ingepakt met skipak, muts, handschoenen en gewapend met sneeuwschoenen en skistaven trotseerden we de sneeuw.

Op een gegeven moment werd het hem al snel te warm en werden handschoenen en skistaven ingeleverd. We deden het rustig aan want die kleine beentjes gaan niet zo snel als de onze.

Het was mooi weer en boven aangekomen inspecteerde hij de hut. Gert maakte een vuurtje aan in de barbeçue en toen die goed warm was hebben we er worstjes boven gegrild. Dat vond Arn geweldig.

    

    

Gert ging onderwijl het dak op.

De sneeuw was alweer aanzienlijk verminderd maar het kann geen kwaad om het er toch af te halen.

    

Terwijl hij daar druk mee bezig was hebben Arn en ik een rondje om Jønsbu gelopen waarna we daarna naar binnen ging om een kaartje naar zijn familie te sturen.

We hebben nog wat gegeten en en gedronken en pakten toen de spullen.

Het was al donker geworden en we moesten hoofdlampjes dragen. Het afdalen was erg leuk. Hij had sneeuwschoenen waar lampjes inzaten die begonnen te flikkeren als hij liep. We moesten ons echter wel haasten want ik zou met Arn naar de kinderbioscoop gaan, en we zouden het net kunnen redden.

Gelukkig kwamen we op tijd binnen. We keken de film „De Goede Dinosaurus“. Prachtige film! Ja, ik heb ook erg genoten. Dit grappige en originele verhaal gaat over Arlo, een onhandige en levendige Apatosaurus met een groot hart. Arlo trekt erop uit en tijdens zijn opmerkelijke reis leert hij een speciale vriend kennen: een jongen uit de mensenwereld genaamd Spot. Zeer aan te bevelen voor zowel jong als oud 🙂

Carina haalde Arn weer op nadat we de bioscoop uitkwamen. Ze vertelde later dat hij het heel erg naar de zin had gehad, raakte niet uitgepraat over wat hij allemaal mee had gemaakt en had het ook allemaal op school verteld. Maar hij was ook erg moe geweest en heeft een hele goede nacht gehad J En telkens als hij in de buurt van de winkel is wil hij kijken of wij er zijn. We hebben inmiddels alweer een nieuwe datum afgesproken, 13 op 14 februari, dan blijft hij een nachtje slapen.

‘s Avonds ben ik weer naar de film geweest, „The Revenant“, gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit 1823, waar ook een roman over is geschreven, met in de hoofdrol Leonardo DiCaprio. Diep in de wildernes wordt de hoofdpersoon ernstig verwond als hij door een beer aangevallen wordt en daarna verlaten wordt door zijn eigen groep. Desondanks, zowel alleen en de dood nabij, weigert hij op te geven en zal hij vechten totdat hij de man die hem verraadde en zijn zoon vermoordde, gevonden heeft. Een heftige maar mooie film.

En zo vloog ook dit weekend weer om.

Janet