2018

Vandaag kwam het bestuur van “Friluftsrådet” (Raad van het buitenleven) weer bijeen. Ik ben daar vice-voorzitter van. Voor we de vergadering begonnen gingen we de boot bekijken die gekocht is, speciaal voor het opruimen van plastic wat aan de kust van de provincie en in de wateren van de deelnemende gemeenten gevonden wordt.

Deze boot heet nu Ludvig maar zal later omgedoopt worden naar een nieuwe naam.

Janet

2018

Een aantal jaren is er gewerkt aan de bouw van de nieuwe school in ons dorp. Die staat nu op dezelfde plek als de oude school stond. Die is, met uitzondering van de zwemhal, tegen de vlakte gegaan. Onder groot protest van een deel van de inwoners, die vonden het zonde. Maar de gemeenteraad heeft destijds met overgrote meerheid (18 tegen 1) gestemd vòòr een geheel nieuwe school in plaats van de oude school op te knappen en bij te lappen.

Het plein achter school stond vol met leerlingen; klas bij klas. In spanning stonden ze te wachten.

Alle gemeenteraadsleden en andere „belangrijke“ personen waren uitgenodigd voor de opening. Op het plein achter de school vond de opening plaats. Die werd uitgevoerd door de commissaris van de Koning. Deze man is zelf ook eens rector geweest op de oude school. Hij knipte een rood-wit-blauw lint door.

De burgemeester overhandigde de „sleutel“ van de nieuwe school aan de schooldirecteur.

Het bedrijf wat de opdracht voor de bouw van de school had gekregen, gaf een aantal auto-fietsen cadeau.

Na het officiële gedeelte was het tijd voor nog een verrassing voor de kinderen: ze kregen ijs en een soda uitgereikt, tot grote jubel van de kinderen. De volwassenen kregen daarna een rondleiding door het gebouw. De school staat en heeft bewondering gekregen van alle aanwezigen. En het mooie is: men is onder het budget gebleven!

Hierna was het daarna tijd voor een lunch. Diverse personen hielden een speech waaronder ook de burgemeester. Hij had Stolt Mat opdracht gegeven om een cadeau te maken voor de commissaris van de Koning. Een tas met allerlei waren uit de winkel. Tijdens zijn speech kon hij het niet laten om Stolt Mat enorm te complimenteren en vooral „…de winkeljuffrouw die de zaak op een uitstekende manier beheert. We kunnen zeggen dat zij de best geintegreerde buitenlander in de gemeente is!“ Nou dat was een enorm compliment!

Aan het eind van de lunch was er koffie en een prachtige marsepijntaart(„marsipankake“). Lekker!

Janet

2018

Gert heeft inmiddels het gips er af. Even wennen, want nu moet de kracht in hand en arm weer opgebouwd worden. We gaan een weekend naar Jønsbu. Het is prachtig weer. Bij aankomst herinner ik me dat ik een briefje op tafel had gelegd, voor Jennie en Dick. Ik had dit briefje er neer gelegd in geval ze Jønsbu wilden bezoeken, maar dat is er niet van gekomen. Dan zie ik het briefje als een berichtje aan onszelf 😊

We zien dat er nodig weer bijgezaagd moet worden. De uilenkast zien we door de groeiende dennenboom bijna niet meer.

Maar helemaal wegzagen kan niet omdat het vogelhuisje er vrijwel „ingegroied“ is en tegen de boom aan leunt. De top gaat eruit.

Ook takken van de dennenboom bij het toilet moeten er aan geloven. In de winter hangen die zo laag van de sneeuw dat we soms moeilijk langs kunnen. En het uitzicht wordt er ook iets beter op.

De volgende dag gaan we aan de wandel en op paddestoelenjacht. We lopen richting Ringsetsæter.

We vinden heel wat eetbare maar ook die niet te eten zijn. Maar prachtig zijn ze wel.

Zondag gaan we terug. Gert maakt de auto schoon want die gaat verkocht worden.

Janet

2018

De buren west van ons verkopen hun huis. Daar kwamen we achter toen Gert erachter kwam dat de schutting, die zij destijds gebouwd hebben, zonder toestemming en te dicht op onze erfgrens is opgezet. Hij had daarover contact gehad met de gemeente, omdat we door de schutting en de beplanting tegen de schutting aan, zo hoog werd dat we het zicht op de fjord begonnen te verliezen.

De buurman nam contact met ons op en vertelde dat ze het huis gingen verkopen. Ook gaf hij aan dat hij het zeer vervelend vond dat hij de schutting zonder toestemming van de gemeente en zonder het vragen van de buren, op had gezet. Wij wilden geen problemen veroorzaken maar we wilden ook niet dat ons zicht helemaal ontnomen werd.

Daarom bepaalden we in een schriftelijke afspraak dat de planken aan de bovenkant van de schutting, diverse andere bouwsels tussen de schutting en onze erfgrens waar wij tegenaan keken, diverse struiken en een boom verwijderd konden worden. Het is schriftelijk vastgelegd zodat dat ook voor de toekomstige buren duidelijk zou zijn.

De foto’s zijn genomen door de makelaar.

Janet

2018

Een mooie dag om de Kerrs Pink aardappelen te oogsten. Alles er uit gehaald. Lekker werkje dat wroeten in de tuin.

Hele grote en hele kleine aardappels kwamen er uit.

En alles wat er tussen zit. Het meeste gebruiken we zelf en een deel gaat verkocht worden in de winkel. Noren zijn dol op Kerrs Pink 😊

Janet

2018

Al sinds vele vele jaren is er sprake van het omleggen van een bepaalde weg. Deze weg is een belangrijke verkeersader. Er rijdt veel verkeer/transportvervoer over deze weg, maar er wonen ook veel mensen langs deze weg. Toename van verkeer leidt tot onveilige situaties, mede ook doordat de weg kronkellig is en op sommige punten zulke scherpe bochten heeft dat die zeer onoverzichtelijk zijn. De kwaliteit van leven gaat er ook niet op vooruit voor de mensen die langs deze weg wonen. De weg moet omgelegd worden waardoor er een kortere reisduur is voor alle verkeer, middels nieuwe bruggen en een tunnel door de berg die in Børdal ligt, en dat het verkeer niet meer langs bebouwing rijdt.

In diverse politieke arena’s is de (nieuwe) weg, ook wel „Børdalslinja“ of „Børdalsvegen“ genoemd, al ontelbare keren besproken; zo ook in de gemeenteraad. Onze partij (Senterparti) heeft cirka 4-5 jaar geleden een voorstel ingediend (destijds door mij verwoord) hoe de weg precies moet lopen. Dat voorstel is met meerderheid van stemmen aangenomen. Het meest heikelijke punt is of de weg in etappes of in zijn geheel gebouwd moet worden. De omliggende gemeenten willen in etappes bouwen. Voor hen geldt dat de belangrijkste hindernissen in de weg worden overwonnen. Dat willen wij en onze gemeente niet, omdat nabij deze hindernissen juist de minste mensen wonen. Met andere woorden: bouwt men in etappes dan zal nog het allergrootste deel van de bevolking last hebben van het verkeer. Daarnaast zijn het niet de omliggende gemeenten die bepalen hoe een weg, die in onze gemeente gebouwd gaat worden, zou moeten lopen. Daar heb ik in de plaatselijke krant ook een lang artikel over geschreven. De burgemeester Knut (lid van de noorse VVD-partij) is ook voorstander van een 1-etappebouw van de weg. Hij heeft het initiatief genomen om mensen bij elkaar te krijgen hoe het standpunt van de gemeente het beste onder de aandacht kan worden gebracht. Er zijn twee vergaderingen geweest waar elk cirka 10 mensen kwamen. Dat was schrikbarend weinig. Daarom hebben Gert en ik een Facebookactie opgezet waarin we de bevolking willen mobiliseren tot een georganiseerde inwonersactie op 26 augustus. Daarvoor hadden we spandoeken nodig die langs de hele route geplaatst konden worden om het verkeer erop te attenderen wat we willen: Børdalslinje in 1 geheel bouwen!

Ook hebben we een handtekeningactie aangemaakt waarin mensen hun handtekening kunnen zetten dat ze het met het standpunt eens zijn. Daar druppelden zachtjes maar zeker de eerste tientallen handtekeningen binnen.

Er werden eerst spandoeken en -borden gemaakt. We waren met een klein groepje, jong en oud, waar burgemeester Knut een beetje teleurgesteld in was: hij zag voor zich dat het allemaal niets zou worden. Maar je moet ergens beginnen.

De krant is ook ingeschakeld om meer ruchtbaarheid te geven aan de actie. Vooraf werden er her en der al protestborden aan schuren en garages getimmerd. Ik regelde reflexvesten voor iedereen, want het moet vooral om de veiligheid gaan als mensen aan de kant van de de weg staan + dat we op moeten vallen voor het verkeer. Persberichten werden naar de regionale kranten gestuurd. Het aantal handtekeningen groeide.

Zondag 26/8 was het dan zover. Om 15.00 uur moest men aanwezig zijn in het gymlokaal van de lagere school in Skarbø. Het uur van de waarheid was aangebroken: hoeveel mensen zouden er aanwezig zijn? Diverse journalisten waren aanwezig. Knut was zenuwachtig want hij was bang dat het niets zou worden, want dan was het allemaal vergeefs geweest.

Het gymlokaal vulde zich langzaam met mensen; stoelen moesten erbij worden aangesleept. Mensen moesten staan, er waren geen stoelen meer. Een kleine 100 mensen kwamen van alle windstreken uit de gemeente, en gelukkig niet alleen mensen die langs de route woonden. Nee, ook uit het centrum van Sjøholt steunden de zaak. Toen Knut het lokaal binnenkwam was hij helemaal overrompeld!

Hij hield een woordje waarin hij vertelde over het doel van de actie. Daarna informeerde ik dat het een vreedzame actie is, dat we op stategische punten langs de weg gaan staan en dat de actie niet langer duurt van een uur (van 16.00 – 17.00 uur). Ik hield een peptalk en riep „Zijn jullie voor actie??“. En de menigte riep terug dat ze dat waren!

Iedereen nam de spandoeken mee die we gemaakt hadden en verspreidde zich. De mensen waren in een opgetogen stemming. Van jong (kind in kinderwagen) tot oud (93-jarige dame met rollator) en alle leeftijden er tussenin waren er. Sommige boeren hadden hun tractor aan de kant van de weg geplaatst met een spandoek eraan.

Reacties van mobilisten waren alleen maar positief, sommigen toeterden en staken de duim omhoog.

Gert heeft foto’s gemaakt van de actiedag. De foto’s geven een indruk van deze dag.

Al met al was het een geweldige actie en de burgemeester kon maar niet stoppen met het geven van complimenten voor het organiseren! Nu gaat het erom de politici bij de provincie ervan te overtuigen dat de Børdalslinje in 1 x gebouwd moet worden en niet etappegewijs. We houden de vinger aan de pols.

De plaatselijke krant heeft dit artikel geschreven:

Janet

2018

Ik zal weer eens een poging wagen om een of meerdere weblogs bij te werken. Ik loop mijlenver achter. Maar het zal wel weer bij eentje blijven. Zoveel andere dingen die ik moet prioriteren…

Met gips aan je arm kun je toch heel nuttig zijn. Zo heeft Gert eens alle cd’s geordend en opgeruimd. Heel fijn!

In augustus heb ik drie dagen met Stolt Mat op „Matfestival (Eetfestval) in Ålesund gestaan. Dit wordt jaarlijks georganiseerd. Allerlei bedrijven die met eten van doen hebben staan hier met hun kraam. Dit jaar bood de organisatie aan om nieuwe bedrijven te trekken door hen een gratis standplaats aan te bieden. Zo ook de organisatie HANEN waar ik bij aan gesloten ben. Met een aantal andere HANEN-leden stonden we bij elkaar; HANEN en Stolt Mat stonden samen in de stand. Gert en ik hadden daarvoor speciaal een tent gekocht die we tweedehands goedkoop over konden kopen: die was nog nooit gebruikt, zat zelfs nog in de verpakking.

We hadden ook een wedstrijdje gemaakt waarbij mensen een vragenlijst in konden vullen. Alle HANEN-standhouders hadden een geschenkje daarvoor ingeleverd. De organisator van Matfestival, Terje, kreeg de eer om de namen uit de hoge doos te trekken.

Het waren een paar leuke dagen, maar het is toch wel erg vermoeiend. De omzet was redelijk, maar als we geen gratis standplaats hadden gekregen weet ik niet of de omzet zo goed was geweest.

Grappig detail: de leerlingen van de kokschool kregen de opdracht om het festavl te evalueren. De beste stand vonden ze Stolt Mat omdat ze die zo „tegemoetkomend en vriendelijk“ vonden. Super!

Jennie en Dick waren rond die periode ook in Noorwegen. Zij zeiden „Moi“…

… tegen het „Besteland“ 😊

In Ålesund bezochten ze het eetfestival ook. Ze hadden eerst op een afstandje staan kijken en toen ik ze in de gaten kreeg was ik echt superblij! Zo leuk om ze te zien en om een paar dagen met hen door te brengen.

Ze hebben echt genoten.

’s Morgens lekker ontbijtje met zalm uit de winkel.

De tuin werd uiteraard ook bewonderd worden. Die staat er erg goed bij door dat prachtig mooie warme weer van deze zomer.

Natuurlijk zijn ze ook even de winkel geweest en hebben ze lekkere dingen gekocht!

Jennie en Dick zijn een paar dagen bij ons geweest. Daarna zijn ze, na wat adviezen en tips van ons, verder naar het noorden gereden. Onder andere zijn ze in Aursjøhytta geweest. In deze hut kregen Gert en ik tijdens onze wandelvakantie in juli 2011 over de massamoorden in Oslo en Utøya te horen.

Nu overnachten Jennie en Dick er een paar nachten en nuttigden ze heerlijke wafels en rømmegrøt, alvorens ze verder gingen naar het oosten en Røros aandeden.

Daarna ging het zuidwaarts en namen ze de ferry over de woelige wateren naar Denemarken!

Het waren erg fijne dagen om weer eens samen te zijn. Het was zo lang geleden dat ze samen weer eens in Noorwegen waren geweest. Hopelijk niet voor de laatste keer. Bedankt lieve zus en zwager voor de goede dagen samen!

Janet