2017

Op 3 februari overleed een goede (nederlandse) vriendin van ons na ongeveer een jaar ziek geweest te zijn. Nadat bleek dat ze niets meer voor haar konden doen heeft ze besloten thuis te sterven. We hebben haar zeer geregeld bezocht. Met hulp van de huisarts en de thuiszorg heeft ze nog een paar fijne maanden thuis gehad met man en kinderen.

Doordat er familie overkwam uit Nederland werd de dienst deels in het noors, deels in het nederlands gehouden. Zij had eerder aan Gert gevraagd of hij het nederlandse deel voor zijn rekening wilde nemen. En dat wilde hij graag. Dus samen met de dominee heeft hij de dienst geleidt.

Op 10/2 was de crematie. Dat geschiedde in kleine kring met familie en goede vrienden.

We hopen dat zij het goed heeft, waar ze ook moge zijn <3

Janet

2017

Bolleberget (618 mtr) is een nieuw topje in het StikkUt!-seizoen 2017 en we hadden zin om deze te proberen nu het zulk mooi weer was deze zondag! En het werd een hele mooie tocht, ondanks dat er her en der over grote stukken hard sneeuw gelopen moest worden.

We parkeerden de auto bij het startpunt. Daar was niet echt veel ruimte voor het parkeren van auto’s. Nu waren wij alleen maar we vragen ons wel af hoe dat komende zomer gaat als er op een zondag meer mensen die berg op willen…

Bij de start lag het pad in de schaduw dus een muts en handschoenen was wel fijn om te hebben.

Bolleberget in zicht

We hadden ook al een mooi zicht op de bergen van Ørskog, zoals de Lauparen.

De route is gemerkt met rode stippen op bomen of rode houten pinnen in de grond of aan bomen. Nadeel van dat laatste is dat die om kunnen vallen, zoals ook het geval was nu. Gert heeft de pin weer opnieuw bevestigd aan de boom.

Helaas hadden we geen sneeuwschoenen of speciale ijskettingen onder de schoenen, dus we moesten her en der voorzichtig lopen.

En ja op sommige plekken zelfs kruipen; vooral daar waar het stijl en glad was.

We zagen ook sneeuwhoenders opvliegen. En hier het bewijs dat ze er echt geweest zijn 🙂

Top in zicht

Op de top staat een prachtige steenman. Ziet er een beetje uit als een paddestoel.

We hadden een prachtig uitzicht over Sunnmørsalpane, Vaksvikdalen, Kjersem en Lauparen. Gert heeft water gekookt voor een kop koffie, maar het was wel koud. Uiteraard moest er ook in het gastenboek geschreven worden die in een speciaal getimmerd kastje lag.

We kozen er niet voor om dezelfde route terug te lopen, maar af te dalen aan de andere kant van de berg. Een soort rondtocht.

Bolleberget van de andere kant

Daar zagen we een meer liggen die deels bedekt was met sneeuw. Het meer heet Kroketevatnet. Als je de vorm ziet dan is de naam goed gekozen. Het betekent „bochtig/gekronkeld meer“.

Via het zadel en langs de rivier liepen we naar beneden, richting Hjellesetra.

Daar hebben wij jaren geleden ooit onze eerste hut gehad, gehuurd op jaarbasis.

Ontzettend leuk om die weer terug te zien. Zelfs mijn zelfgenaaide gordijnen van stof uit Nederland hingen er nog.

Vanaf de hut zie je ook het “zadel” waar we uit gekomen zijn.

Over de weg liepen weer terug naar de auto. Het was echt een superleuke tocht!

Alsof ik nog niet genoeg beweging had gehad ben ik ‘s avonds nog naar spinning geweest.

Janet

2017

Het werd weer een leuke leesgroep waar we het boek «Stiklingen» van de IJslandse schrijfster Audur Ava Olafsdottír bespraken. Een mooi rustig sereen geschreven boek met een apart verhaal. Sommigen vonden het boek niets terwijl anderen het heel bijzonder vonden. Ik behoor tot de laatste groep.

Niet iedereen was aanwezig. Maar zoals altijd was er wel weer wat lekkers om op te knabbelen 😊

De volgende keer lezen we „Hjem“ (Thuis) van Toni Morrison (USA).

Janet

2017

Woensdag stond er een stukje in een week-krant wat 15 jaar geleden ook in die krant stond: „Wil een nederlands netwerk in Møre og Romsdal“. Gert en ik zaten toen in een clubje wat  als doel had om een soort van trefpunt van nederlanders in de provincie te vormen. We noemden het ANiMo: Alle Nederlanders in Møre og … (Romsdal). We hadden toen een hele lijst van nederlanders waar we mee in contact stonden. We hebben 1 x een samenkomst gehad met bowling en aansluitend een maaltijd, maar hierbij is het ook gebleven. Nu, 15 jaar na het krantenartikkel en bijna 20 jaar wonen in Noorwegen, merken we dat we er geen behoefte meer aan hebben om persé met nederlanders contact te hebben.

’s Avonds was er een informatieavond over StikkUt! Een kleine 20 personen kwamen er naar toe. Het was bedoeld als een informatieavond met terugblik op hoe het StikkUt!-jaar 2016 verlopen is (1 mei tot 31 oktober). 11 personen uit de gemeente hebben alle 119 StikkUt!-wandelingen gemaakt.

Ook werd er ingegaan op hoe het seizoen 2017 er uit zal gaan zien. Een aantal nieuwe wandelingen in Ørskog zijn erbij gekomen; een aantal valt af.

De 11 personen en drie toevallige volwassenen (waaronder ik) en kinderen werden beloond met een cadeau: een mok of kom met StikkUt! als thema.

Janet

2017

Zaterdag na het dicht doen van de winkel vertrekken we naar Jønsbu. Gert heeft de auto al ingepakt. De dagen lengen maar toch gaan we met de hoofdlampjes en sneeuwschoenen omhoog. We nemen de pulk niet mee: Gert heeft een nieuwe rugzak en wil die graag uitproberen. Hetzelfde type rugzak als dat ik heb en die gaat al zeker 20 jaar mee zonder dat er ooit een reparatie nodig is geweest.

‘s Avonds trekken we een fles morellen-wijn open die we met kerst gekregen hebben van Wenche, een vrouw uit ons dorp. Ze heeft die wijn zelf gemaakt. En die was echt lekker!

Zondag maken we een wandeling naar Ringsetsetra. Daar schrijven we uiteraard even in het gastenboek.

Het is mooi weer en niet koud. Het plan was om eerst alleen Nakken rond te gaan maar we besluiten Ringsetdalen in te lopen richting Ringsetkloven.

Ringsetkloven is een zadel tussen de bergen Jølgrøhornet (meerdere keren opgeweest) en Vatbotthornet, waar ik in juli 2014 op ben geweest. Vandaar heb je een prachtig uitzicht. 

Gertis een stuk je doorgelopen naar de andere kant van het zadel en zag dat de zon nog mooi scheen op een verderop gelegen berg.

Hierna zijn we weer afgedaald en naar Jønsbu gelopen.

‘s Avonds heb ik heerlijk gelezen en brieven geschreven. Maandag is Gert vroeg opgestaan om vanuit Jønsbu naar zijn werk in Stranda te gaan. Ik ben wat langer blijven liggen omdat ik geen dienst had in het ziekenhuis. Ik heb opgeruimd en ben rond het middaguur naar huis gegaan.

Janet

2017

Hekla Stålstrenga is een noorse band die folkmuziek cq folkrock speelt gebaseerd op noord-noorse traditionele muziek. Ze zijn in Noorwegen heel erg populair. Ze zijn onder andere bekend van het nummer „Har du fyr?“. We hadden nog nooit van hen gehoord, maar zagen een optreden op tv. Gelijk gekeken of er in de buurt een optreden was en die was er, in het cultuurgebouw in Ålesund.

Het werd een prachtig energiek en humoristisch concert. Geen spijt van dat we gegaan zijn. Het enige ergerlijke was dat mensen met hun mobiele allerlei foto’s gingen maken en naast mij zat een vrouw die om de haverklap haar mobiele telefoon Facebook controleerde…

Janet

2017

Een korte blogg. Zo ziet Sjøholt er uit by night:

Gemaakt vanaf Hestevika.

Janet

2017

De sneeuw van de afgelopen dagen verdween weer in sneltreinvaart vanwege warmere temperaturen. Dat leidde tot een overvolle kolkende rivier.

De jaarvergadering van Ørskogkoret stond in het teken van „er-op-of-er-onder“. Ons koor heeft het laatste jaar veel leden verloren. We zijn te klein en met te weinig mensen nu om 1) zangbaar te zijn en 2) alle opgaves uit te kunnen voeren. Met zo’n klein clubje mensen die contributie betalen hebben we ook te weinig inkomsten om de dirigent te kunnen betalen.

Het bestuur bereidde de jaarvergadering dan ook voor met het voorstel om een pauze in te stellen tot na de zomer, de publiciteit te zoeken en te hopen dat andere jongere krachten zich gaan melden om het koor voort te kunnen zetten.

Het advies van het bestuur werd zonder problemen aangenomen door de leden. In oktober houden we een nieuwe jaarvergadering en zullen dan besluiten wat we gaan doen. Ondertussen gaan we door met het recruteren van leden. Maar ik heb er eerlijk gezegd een hard hoofd in. We hebben al zoveel geprobeerd om nieuwe leden te krijgen, zonder succes.

Na de vergadering begaven we ons aan tafel waar we een heerlijke maaltijd nuttigden op kosten van het koor. Het werd heel erg gezellig.

Een aantal mensen hielden een speech waarin ze aangaven hoe belangrijk het koor voor hen is (geweest) en nog is. Wat ik ga doen weet ik nog niet. Eerst maar eens afwachten en daarna verder zien.

Met de minibus werden we weer opgehaald.

Janet